Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 15+ ) – Λογοτεχνία
Σου ζητώ συγγνώμη.
Για όλα όσα θα κάνω τα επόμενα δεκαοχτώ χρόνια. Για όλα όσα θα χάσω. Για όλα όσα δεν θα καταλάβω. Για όλα τα σημειώματα με ειδοποιήσεις για συνάντηση γονέων που δεν πρόκειται να μου δείξεις.
Για όλες τις φορές που θα σε κάνω να ντρέπεσαι. Για κάθε κατασκήνωση στην οποία θα συμμετέχω ως ενεργό μέλος ύστερα από αίτηση συμμετοχής. Για όλες τις κοπέλες που δεν θα θέλεις να καλέσεις για δείπνο στο σπίτι μας.
Γιατί θα φαντασιώνομαι και θα υποστηρίζω ότι η μαμά έκανε λάθος κι εγώ είχα δίκιο.
Για εκείνη φορά που το σχολείο σου θα καλέσει τους γονείς στους αγώνες μπρένμπολ, κι εγώ θα τους πάρω πολύ στα σοβαρά Γιατί θα αποκαλέσω ξεροκέφαλο τον δάσκαλό σου των μαθηματικών. Γιατί θα προσπαθήσω να χτυπήσω με ενθουσιασμό την παλάμη μου στις παλάμες των φίλων σου.
Γιατί θα αγοράσω μίνι μπας.
Γιατί θα φοράω σορτς.
Γιατί θα καθυστερήσουμε την πρώτη φορά που θα είσαι καλεσμένος σε ένα πραγματικό πάρτι γενεθλίων […]
Όμως όταν θα σε πιάνει η πιο μεγάλη τσαντίλα σου, θα ήθελα να θυμάσαι ότι για μένα θα είσαι πάντα το αγοράκι των ενάμιση χρόνων, που στεκόταν γυμνό στο χολ και χαμογελούσε με ορθάνοιχτο το φαφούτικο στόμα του κρατώντας στην αγκαλιά του ένα λούτρινο λιονταράκι.
Όταν είμαι δύσκολος, όταν σε φέρνω σε αμηχανία, όταν γίνομαι άδικος, θέλω να φέρνεις στον νου σου εκείνη τη μέρα.
Τη μέρα που δεν ήθελες να μου πεις πού είχες κρύψει τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
Και να θυμάσαι ότι εσύ άρχισες πρώτος.
ο πατέρας σου.
Ένας από τους καλύτερους, κατά τη γνώμη μου, σύγχρονους συγγραφείς στον κόσμο, ο ακομπλεξάριστος, απενοχοποιημένος, αποποιηθείς τη σοβαροφάνεια, Φρέντρικ Μπάκμαν, γράφει ένα ακόμα απολαυστικό βιβλίο όπου απογειώνει την πατρότητα, την αθωότητα και τη σχέση μας με τα παιδιά μας.
“Όταν πια ενηλικιωθείς, θα συνειδητοποιήσεις ότι έκανα πολλά λάθη κατά τη διάρκεια της ανατροφής σου. Το ξέρω. Το έχω αποδεχτεί. Όμως θέλω να ξέρεις ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Έβαλα όλες μου τις δυνάμεις. Γκούγκλαρα μέσα μου κι έξω μου μέχρι τελικής πτώσεως“.
Το απροσδόκητο, αυθεντικό χιούμορ του Μπάκμαν δεν αφήνει τίποτε όρθιο στο πέρασμά του. Αλέθει τα πάντα μέσα σε έναν αεικίνητο μύλο με κυνικότητα, ενδοσκόπηση και αυτοσαρκασμό, καθώς αναπτύσσει με τον μοναδικό του αφηγηματικό κώδικα τις σκέψεις του, τους προβληματισμούς, τη δική του πατρική ασκητική. Εν προκειμένω, γράφει ένα βιβλίο για όλα όσα θα ήθελε να ξέρει ο γιος του για τον κόσμο. Και αφού φύγεις από την εισαγωγή, ξεκινάει το κέντημα. Κεφάλαιο πρώτο: τι πρέπει να ξέρεις για τις λάμπες τουαλέτας που ενεργοποιούνται από ανιχνευτές κίνησης. Ναι, το χιούμορ του είναι μοναδικό, ωστόσο μέσα από αυτό λέει τα πιο σοβαρά, τα πιο φιλοσοφημένα πράγματα που κουβαλά ο ασύμμετρος εγκέφαλός του. “Γιατί θέλω να καταλάβεις ότι το να είσαι γονιός δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Πρέπει να φροντίζεις για ένα σωρό πράγματα. Για τις τσάντες με τα είδη περιποίησης του παιδιού. Για τα παιδικά καθίσματα στο αυτοκίνητο. Για τα νανουρίσματα. Για ένα ζευγάρι επιπλέον γάντια. Για τα κακά. Πάνω απ’ όλα για τα κακά. Τον πρώτο χρόνου του βρέφους όλη σου η ζωή ως γονιού συνίσταται στην ενασχόληση με τα κακά”.
Ο Μπάκμαν δεν ηθικολογεί, ούτε φλυαρεί πάνω σε γλυκανάλατες συμβουλές, ούτε πέφτει σε κάποια new wave παγίδα να δώσει συγκινητικά tips σε νέους γονείς, κάτι πολύ πιασάρικο και μοδάτο εδώ και μια-δυο δεκαετίες. Προκαλεί τη συγκίνηση έμμεσα, με την αγάπη και την ανεξάντλητη αφοσίωση στον πατρικό ρόλο, δείχνει την τρυφερότητα και τη δυσκολία του να είσαι πατέρας μέσα από πολυάριθμες μικρο-ιστορίες, απλώνει τον εαυτό του, τις σκέψεις, τις ιδέες του, αλλά δεν κατηφορίζει στον κόσμο του εύκολου, του σοβαρού και του στυλιζαρισμένου. Συστήνεται στον γιο του, του δείχνει τον τρόπο που σκέφτεται, τον ξεναγεί στην εποχή του, τότε που όλα ήταν κάπως διαφορετικά από το σήμερα, του υποδεικνύει με χιούμορ διάφορες αντιδημοφιλείς δεξιότητες που αν τις αποκωδικοποιήσεις είναι πολύ πιο σημαντικές από την αρχική τους ανάγνωση. Τουλάχιστον για όσους δεν θέλουν ετοιματζίδικα πράγματα.
Κεφάλαιο δύο. Τι πρέπει να ξέρεις για το ΙΚΕΑ. “Μην κατουρήσεις ανάμεσα στις μπάλες του παιχνιδότοπου. Ουσιαστικά αυτή είναι η μόνη συμβουλή που έχω να σου δώσω. Και μην πηγαίνεις αντίθετα με το προκαθορισμένο ρεύμα κυκλοφορίας των πελατών. Σοβαρά μιλάω. Σε αγαπώ και σου το λέω κατευθείαν. Αν πας ενάντια στο ρεύμα μέσα στο ΙΚΕΑ, τότε να ξέρεις πως θα είσαι μόνο σου, εσύ και η τύχη σου. … Αν μέσα στο ΙΚΕΑ δεν προχωρούσαν όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, θα ξεσπούσε χάος, το καταλαβαίνεις, ε; Ο πολιτισμός μας, όπως τον γνωρίζουμε, θα αφανιζόταν σε μια κόλαση φωτιάς και σκοταδιού“.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι το επιθετικό, κυκλωτικό, ανεμοστροβιλικό και βιτριολικό χιούμορ του Μπάκμαν, δίχως αποφθεγματική χροιά, σφάζει με το μπαμπάκι στερεότυπα, κατεστημένες απόψεις, σοβαροφάνειες, υψηλή διανόηση, δήθεν ανεξίτηλα κηρύγματα. Ο Μπάκμαν δίνει σημασία στο μικρό, σε εκείνο που οι περισσότεροι υποτιμούν ως αμελητέο για την αγωγή και την πορεία του παιδιού τους. Από εκείνο το μικρό, το αστείο, το ασήμαντο, το γελοίο ξεκινά να χτίζει τη σχέση του με τον γιο του, την επικοινωνία τους. Και σταδιακά δομεί έναν ουρανοξύστη από στιγμές και ιδέες.
Μετά το ΙΚΕΑ και τις λάμπες τουαλέτας, παραλαμβάνει το ποδόσφαιρο, τη σχέση με τα αντικείμενα, την αρρενωπότητα, όπου κεντάει κυριολεκτικά, τον θεό σε σχέση με τα αεροδρόμια (και όχι μόνο), το γιατί η μαμά της Φελίσια θύμωσε μαζί του, τα παράξενα συμβάντα με την πλαστική καμηλοπάρδαλη που χόρευε αστεία όταν της πατούσες το κουμπί στην πλάτη της, για τους δρόμους της καλοσύνης και της κακίας, τις γνώσεις που πρέπει να έχει αν θελήσει να δημιουργήσει μουσικό συγκρότημα και μερικές ακόμα σημαντικές ενότητες που καλύπτουν ένα μεγάλο πεδίο της πατρότητας-γονεϊκότητας.
Και φτάνει ο Μπάκμαν μέσα από την περιήγηση σε τέτοια παράξενα, αντισόσιαλ μίντια πεδία, να δημιουργεί σπουδαία μαθήματα για όλους τους γονείς, όχι μόνο για τους μπαμπάδες, τα οποία παράγουν συναισθήματα που τα ισορροπούν με το ακραίο, ατόφιο χιούμορ του.
Σπουδαίος.
Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω Μπάκμαν.
Για αναγνώστες από… χμ… 15; ετών. Δεν ξέρω. Για γονείς σίγουρα και δοκιμάστε και πιο κάτω. Το απόλαυσα.
Εκδόσεις Κέδρος.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Διακρίσεις
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Όσα θα ήθελα να ξέρει ο γιος μου για τον κόσμο |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Saker min son behöver veta om världen |
| Συγγραφέας: | Fredrick Backman |
| Εικονογράφος: | Μαριέττα Μπριντζίκη |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, Ιούνιος 2022 |
| Μετάφραση: | Γιώργος Μαθόπουλος |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Αλέκα Πλακονούρη |
| Σελιδοποίηση: | Νικολέττα Δουλάμη |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-04-5284-6 |
