Αναγραφή στη λίστα White Ravens
ΒΡΑΒΕΙΟ Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ
Γράφουν η Μαίρη Μπιρμπίλη και η Καίτη Παρασκευά
«Μαμά, αυτό το παραμύθι είναι από εκείνα που δεν έχουν συγγραφέα και τα έλεγαν από στόμα σε στόμα;» ρωτάει ο πεντάχρονος γιος μου, καθώς τελειώνουμε την ανάγνωση του βιβλίου «Το αρχοντόπουλο που έγινε Πύργος». «Από στόμα σε στόμα το είπα αυτό το παραμύθι- μας λέει η Σοφία Μαντουβάλου θαρρείς κι άκουσε την παρατήρηση- αρχικά δεν το έγραψα για να το βγάλω βιβλίο. Μου είχε ζητήσει ο Δήμος της Αρεόπολης να κάνω μια εκδήλωση για τα παιδιά και σκέφτηκα να τους πω ένα παραμύθι με πύργους.»
Και πραγματικά όταν ξεκινάς να διαβάσεις αυτή την πανέμορφη ιστορία της Σοφίας Μαντουβάλου, με τις μοίρες, την ξωτικιά, τα πουλιά που αποκρίνονται με ανθρώπινη λαλιά, τον συμβολικό αριθμό σαράντα που επαναλαμβάνεται, την αγάπη με την πρώτη ματιά, παρασύρεσαι και νομίζεις πως διαβάζεις ένα λαϊκό παραμύθι. Όμως η συγγραφέας με τη δυνατή της πένα είναι εκεί παρούσα, με το ιδιαίτερο ύφος της, την λαϊκότροπη, αλλά δουλεμένη γλώσσα και τα μοντέρνα στοιχεία που έχει προσθέσει, όπως για παράδειγμα τα τοπωνύμια.
Μια βολά, λοιπόν, κι έναν καιρό, άρχιζε τα παραμύθια ο Μανιάτης παππούς της Σοφίας που , όπως μας είπε της αφηγούνταν πολύ όμορφες ιστορίες όταν την συναντούσε. «Μια φορά κι έναν καιρό, μέσα σε ένα πυργόσπιτο στη Μάνη γεννήθηκε μια αρχοντοκόρη, πολύ όμορφη» ξεκινάει την ιστορία της η συγγραφέας. Στις σαράντα μέρες από τη γέννησή της ήρθαν οι τρεις μοίρες να της δώσουν τις ευχές τους. Η πρώτη της χάρισε παντοτινή ομορφιά, η δεύτερη μια καρδιά που ξέρει να αγαπά και η Τρίτη της ευχήθηκε να ζήσει ευτυχισμένη πλάι σε ένα καλό και όμορφο παλικάρι. Δεν πρόλαβε να αποτελειώσει τη φράση της η τρίτη μοίρα και η κατάρα της κακιάς ξωτικιάς που εμφανίστηκε θαρρείς από το πουθενά, έκανε τους πάντες να χάσουν τη μιλιά τους: «όποιο παλικάρι σ αγαπήσει να πετρώσει , το αρχοντόπουλο, πυργόπουλο να γίνει»
Σαράντα μέρες έκλαιγε η μάνα της Ηλιόχαρης, έκλαιγε κι έψαχνε να βρει την ξωτικιά να την παρακαλέσει να αλλάξει την κατάρα.Το μόνο όμως που κατάφερε, μαλακώνοντας λίγο την καρδιά της ξωτικιάς όταν τελικά τη βρήκε, ήταν να προσθέσει ότι τα μάγια θα λύνονταν μόνο αν ο πύργος γκρεμιστεί από πόνο και ξαναχτιστεί με αγάπη. Τα χρόνια πέρασαν και όταν η Ηλιόχαρη έμαθε για την κατάρα, απομονώθηκε και συνήθισε να κυκλοφορεί μόνο τις νύχτες στο φως του φεγγαριού, δεν ήθελε, βλέπετε να πάθει κανείς κακό εξαιτίας της. Ένα αρχοντόπουλο όμως την είδε, την αγάπησε και φυσικά πέτρωσε κι έγινε πύργος.
Η Ηλιόχαρη έμεινε κοντά του, ώσπου εμφανίστηκαν πειρατές και την έκλεψαν. Ο Πύργος τότε κίνησε να βρει την αγαπημένη του. Όταν κάποιος του έδωσε τη λανθασμένη πληροφορία ότι αυτή που αναζητά δεν ζει πια, από τον αβάσταχτο πόνο του σωριάζεται. Όταν η αρχοντοπούλα που έχει καταφέρει να ξεφύγει από τους πειρατές τον βρίσκει σωριασμένο και διαλυμένο σε χίλια κομμάτια, καλεί όλο το χωριό να τη βοηθήσει να τον ξαναχτίσουν με αγάπη.
«Σε μια πλατεία λοιπόν της Αρεόπολης η οποία είχε στρωθεί με νάιλον τα παιδιά τα κλήθηκαν να φτιάξουν πύργους από άδεια χάρτινα κουτιά γάλακτος που είχα παραγγείλει από κάποια γαλακτοκομική εταιρεία. Έφτιαξαν τρεις πύργους εξαιρετικούς! Μετά από καιρό σκέφτηκα ότι αυτό θα μπορούσε να γίνε ένα βιβλίο και να το χαρίσω στα παιδιά της Αρεόπολης» θυμάται η συγγραφέας.
Μαγική και η εικονογράφηση της Βάσως Ψαράκη η οποία για τις εικόνες του βιβλίου χρησιμοποίησε μεικτή τεχνική τέμπερα, χάραξη σε αυγοτέμπερα, μελάνια, αερογράφο και κολάζ. Μας άρεσε πολύ αυτό το παραμύθι!
Αν έχετε σκοπό να παρουσιάσετε μια παραμυθένια ιστορία σε καλοκαιρινή γιορτή είναι μια πολύ καλή ιδέα! Αλλά και για θεατρικό παιχνίδι προσφέρεται και να πως το αξιοποίησε η Καίτη Παρασκευά με την ομάδα της:
Διαβάσαμε το παραμύθι, μέχρι το σημείο που το αρχοντόπουλο έγινε πύργος. Και η κουβέντα άναψε: “Το αρχοντόπουλο έγινε Πύργος”. Πως ο Πύργος θα μεταμορφωθεί ξανά σε αρχοντόπουλο; Ποιο μυστικό θα λύσει τα μάγια της Ηλιόχαρης; Τα παιδιά αποφάσισαν πως αν έβαζαν τα χρώματα της αγάπης στον πύργο αυτός θα ξαναζωντάνευε! Έπειτα φτιάξαμε αρχοντόπουλα και κάστρα με χαρτί του μέτρου. Τι χρειαστήκαμε; Το παραμύθι, χαρτί, χρώματα και ένα αρχοντόπουλο. Τα παιδιά δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να «μπουν» στην ιστορία, να εκφραστούν με το σώμα τους, το λόγο και τις μπογιές τους. Μόνο να φτιάξουν το μισό τους σώμα πύργο και το μισό αρχοντόπουλο δυσκολεύτηκαν, αλλά αυτό είναι μια καλή αφορμή για να δουλέψουμε κάποια άλλη φορά τα μισά και τα συμμετρικά.
Το μυστικό μας; Τα παιδιά δεν είδαν την εικονογράφηση. Μόνο όταν τελείωσαν τους πύργους τους και το αρχοντόπουλο, απολαύσαμε τις εικόνες της Βάσως Ψαράκη και
επεράσασι καλά
όλο γέλια και χαρές
και ξεφάντωσες καλές!
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: |
Το Αρχοντόπουλο που έγινε Πύργος
|
| Συγγραφέας: | Σοφία Μαντουβάλου |
| Εικονογράφηση: | Βάσω Ψαράκη |
| Εκδόσεις: | Πατάκης, 2012 |
| ISBN: | 978-960-16-4003-7 |
