Η φύση δεν έχει συναισθήματα. Δεν σκέφτεται κάτι για σένα. Δεν χαίρεται, δεν λυπάται. Η φύση ξέρει μόνο να κάνει τα μικρά βήματα που εξυπηρετούν τη διαιώνισή της. Μόνο που οι άνθρωποι αποφάσισαν πως όταν δεν τους εξυπηρετεί, πολύ συχνά πια δηλαδή, θα την περιορίζουν, θα την βασανίζουν, θα την χρεωκοπούν. Από τη μεριά της πάλι, η φύση δεν εκδικείται. Συνεχίζει με τους δικούς νόμους να διεκδικεί τη διαιώνισή της. Η οποία είναι και των άλλων μορφών ζωής, των ανθρώπων ας πούμε, αλλά δεν μας νοιάζει και πολύ. Άλλωστε, με βάση τους υπολογισμούς κάτι τσακαλιών, σε λίγες δεκαετίες μόλις από σήμερα θα μπορούμε να μετακομίσουμε σε άλλους πλανήτες, αφού θα έχουμε καταρημάξει αυτόν. Απίστευτα ανήθικος ο άνθρωπος. Αλλά η φύση δεν νοιάζεται ούτε γι’ αυτή την ανηθικότητα. Συνεχίζει απλά να παλεύει για τη διαιώνισή της. Κι αν βρει αρωγούς της τα παιδιά, ίσως όταν θα μεταναστεύουν οι “έξυπνοι” στον Άρη, εκείνα εδώ, να σώζουν τον ρημαγμένο πλανήτη, θα τα καταφέρει να πετύχει τη διαιώνισή της. Δηλαδή και τη δική μας.
Η φλύαρη εισαγωγή αφορά στο βιβλίο της Ελένης Σβορώνου Το Αλφαβητάρι της Ζωής, μια καλαίσθητη συνέκδοση των εκδόσεων Καλειδοσκόπιο με το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το οποίο είναι γραμμένο σε τρεις γλώσσες: ελληνικά, αραβικά (μετάφραση από τον Hesham Omar) και φαρσί (μετάφραση από τον Aman Nazari). Πρόκειται για ένα αλφαβητάρι περιβαλλοντικής ενσυναίσθησης, έναν κώδικα επικοινωνίας που θέτει στο επίκεντρο το περιβάλλον, μια μεγάλη ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω, που αντιστοιχεί σε κάθε γράμμα της ελληνικού αλφάβητου ένα παγκόσμιο περιβαλλοντικό ζήτημα: ανακύκλωση, βιοποικιλότητα, έδαφος, δάσος, ήλιος, θάλασσα, κλίμα, όζον, πλαγκτόν, σκουπίδια, ωκεανός και αρκετά άλλα.
Μέσα από πολύ σύντομα, απλά ποιήματα. η συγγραφέας επιχειρεί να συστήσει μία όψη του περιβάλλοντος και των προβλημάτων του, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά που έρχονται από χώρες όπου ομιλούνται αραβικά (μέση Ανατολή και βόρεια Αφρική) και φαρσί (Ιράν, Αφγανιστάν, Τατζικιστάν, Ιράκ κ.α.) να μάθουν ελληνικά, να συνάψουν δεσμούς με παιδιά της χώρας όπου έχουν έρθει, να επικοινωνήσουν, να αισθανθούν ότι δεν έχουν έρθει σε ένα χάος που δεν έχει τίποτα από τις πατρίδες τους. 
Την ίδια στιγμή, η αρμονική συμβίωση όλων των ζωντανών οργανισμών στον πλανήτη, υπενθυμίζει την ανάγκη και υποχρέωση όλων αφενός για αρμονική συμβίωση και όλων των ανθρώπων, όσο διαφορετικές πολιτιστικές αφετηρίες κι αν έχουν, αφετέρου για συνεργασία προκειμένου να διασφαλιστεί το κοινό μέλλον.
Τα ποιήματα της Ελένης Σβορώνου είναι έτσι δομημένα, ώστε ουσιαστικά να αποτελούν αφετηρίες για ουσιαστικότερη ενασχόληση με κάθε θέμα, ενώ ή ύπαρξη τριών γλωσσών και γραμματοσειρών, τριών γλωσσικών συστημάτων ουσιαστικά στο ίδιο δισέλιδο, λειτουργούν σαν μια έξοχη πάσα για αντίληψη των διαφορών στις βασικές συμβάσεις της γλώσσας: από τα αριστερά προς τα δεξιά αλλά και αντίστροφα. Επιπλέον, οι γνωστοί τρόποι εργασίας πάνω σε ένα αλφαβητάρι αναβαθμίζονται με την ύπαρξη τριών γλωσσών, δημιουργώντας γλωσσικές γέφυρες σε κάθε εικαστική ή ευρύτερα καλλιτεχνική αποτύπωση των γραμμάτων.
Ο Βασίλης Χατζηρβασάνης επέλεξε να εικονοποιήσει βασικές μονάδες που εμπεριέχονται στα ποιήματα (ζώα, αντικείμενα, απλές μορφές), αποτυπώνει εύληπτα τα οπτικά μηνύματα και με τη φυσικότητα των χειροποίητων σχεδίων του υπογράφει την αισθητική του βιβλίου.
Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο και Δίκτυο για τα δικαιώματα του παιδιού.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το αλφαβητάρι της ζωής |
| Συγγραφέας: | Ελένη Σβορώνου |
| Εικονογράφηση: | Βασίλης Χατζηρβασάνης |
| Μετάφραση στα αραβικά: | Hesham Omar |
| Μετάφραση στα φαρσί: | Aman Nazari |
| Εκδόσεις: | Καλειδοσκόπιο, Ιούνιος 2020 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Δημήτρης Παπακώστας |
| Σελίδες: | 60 |
| Μέγεθος: | 23,5 Χ 19 |
| ISBN: | 978-960-471-200-7 |
