Οι αλληγορικές ιστορίες για παιδιά θέλουν πολλή προσοχή και μαεστρία. Να ξέρεις τι θέλεις να πεις και να το πεις με τέτοιον τρόπο όπου, παράλληλα με την διατήρηση του προσωπικού σου στυλ, να είσαι εύληπτος, να γρατζουνάς, να προβληματίζεις, να δίνεις αυτό το περιβόητο food for thought στις διαστάσεις που χρειάζεται το ίδιο το κείμενό σου.
Ο Ισλανδός Αντρί Σνερ Μάγκνασον ισορροπεί επιδέξια πάνω σε αυτήν την λεπτή δοκό και μάλιστα λέει πολλά περισσότερα από όσα συνήθως λένε τα παραμύθια αυτού του είδους.
Στον γαλάζιο πλανήτη, εκ πρώτης όψεως πολύ συνηθισμένος, ζούσαν μόνο παιδιά. Δεν υπήρχε κανείς μεγάλος και τα παιδιά ήταν απολύτως ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν και να συμπεριφέρονται όπως θέλουν. Πώς γεννιόντουσαν αυτά τα παιδιά, αν μεγάλωναν ποτέ, πώς πολλαπλασιάζονταν, πού είχαν πάει οι μεγάλοι, κανείς δεν ήξερε να απαντήσει. Ονειρικό ξεκίνημα, έτσι;
Ένα παράξενο διαστημόπλοιο συντρίβεται σχεδόν πάνω στον γαλάζιο πλανήτη και από μέσα βγαίνει ένας τέρας, που αργότερα προκύπτει ότι είναι ο Γκλαμ ο κοσμογυριστής, ένας μεγάλος άνθρωπος που συστήνεται ως ο πιο γελαστός άνθρωπος στον κόσμο που μπορεί να κάνει τα πάντα, να πραγματοποιεί όνειρα κάθε είδους και να παίρνει τη λύπη.
Ο Γκλαμ αρχίζει να ξεμυαλίζει τα παιδιά, παρότι του λένε ότι είναι πλήρη και ευτυχισμένα και δεν έχουν ανάγκη κάτι. “Δε θα σας άρεσε να μπορείτε να πετάτε; Να είστε ελεύθεροι σαν τα πουλιά; Ανάλαφρα σαν τις πεταλούδες;” τους είπε. Θεώρησαν ότι απλά τα κοροϊδεύει. Όταν όμως ο Γκλαμ έβαλε στο χέρι του Ρόκβι λίγη μαγική πεταλουδόσκονη κι εκείνος άρχισε να αιωρείται και να πετάει, τότε φάνηκε ότι ο Γκλαμ σοβαρολογούσε και… μπορούσε. “Ζήτω ο Σούπερ Γκλαμ” φώναξαν ενθουσιασμένα τα παιδιά.
Όταν τα παιδιά του ζητάνε να πετάνε και την νύχτα γιατί βαριούνται, ο Γκλαμ δέχτηκε να τα βοηθήσει δίχως να τους στοιχίσει… και πολύ. “Μια υποψία νεότητας… “Ξέρετε, στην καρδιά σας υπάρχει μια απύθμενη πηγή νεότητας, που ποτίζει την ψυχή σας. Ε, μια υποψία νεότητας απ’ αυτή την πηγή θέλω”, τους είπε. Και όταν ο ήλιος ήταν στο ψηλότερο σημείο του, πήρε και τον κάρφωσε εκεί, να είναι πάντα πάνω από το νησί των παιδιών. Μα… τι σήμαινε αυτό τώρα; Ήταν τόσο απλό;
Ως πού θα έφτανες για να πραγματοποιήσεις τα πιο τρελά σου όνειρα; Ως πού θα έφτανες για να ξεφορτωθείς μια για πάντα τις βροχερές μέρες; Να κοιμάσαι όποτε θέλεις και να τρως ό,τι θέλεις; Και κυρίως, τι θα έδινες για αντάλλαγμα για “θαύματα” σαν αυτά;
Ανιδιοτέλεια, αλληλεγγύη, προσφορά και φροντίδα της φύσης, των ζώων, των φυτών και άλλων ανθρώπων, διατάραξη οικολογικής ισορροπίας για την εκπλήρωση προσωπικών ονείρων και φιλοδοξιών, εξουσία, συνεργασία και ανισότητα, σύνεση και ατομικισμός. Ένα κουβάρι αλληλοσυμπλεκόμενων θεμάτων που τραβούν το ένα το άλλο και κερδίζουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ένα πολυεπίπεδο, στοχαστικό παραμύθι, βραβευμένο, με αρκετό και καλό χιούμορ, διεισδυτικότητα στην παιδική σκέψη και σύγχρονους προβληματισμούς δεμένους με παλιές έγνοιες των ανθρώπων.
Για παιδιά 7-11 ετών περίπου.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Τα παιδιά του γαλάζιου πλανήτη |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Sagan af bláa hnettinum |
| Συγγραφέας: | Andri Snær Magnason |
| Εικονογράφηση: | Aslaug Jonsdottir |
| Μετάφραση: | Φίλιππος Μανδηλαράς |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάρτιος 2020 |
| Διόρθωση: | Αντωνία Κιλεσσοπούλου |
| DTP: | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Σελίδες: | 176 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-8743-8 |
