Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 2+ (target 2-6) – Silent βιβλίο για παιδιά
Τρυφερό silent που ξεχωρίζει και προτείνεται θερμά.
Περί τίνος πρόκειται
Ένα τρυφερό silent book από το βραβευμένο δίδυμο Kerascoët, το καλλιτεχνικό όνομα με το οποίο υπογράφουν τα έργα τους ένα ζευγάρι Γάλλων εικονογράφων και δημιουργών κόμικ και κινουμένων σχεδίων, η Μαρί Πομεπουί και ο Σεμπαστιέν Κοσέ. Το όμορφο αυτό βιβλίο αναδεικνύει τη σημαντική παρουσία των μεταβατικών αντικειμένων στη ζωή ενός μικρού παιδιού.
Το θέμα του απαντάται σε μια διευρυμένη ειδολογικά ομάδα βιβλίων. Πραγματικά, θα συναντήσουμε πολλές τέτοιες ιστορίες σε παραμυθιακές αφηγήσεις, εικονογραφημένα βιβλία, ακόμα και μυθιστορήματα (Θυμηθείτε τον Μίσκα της Μαρί Κολμόν, το Η θάλασσα είδε του Τομ Πέρσιβαλ, Το θαυμαστό ταξίδι του Έντουαρντ Τιουλέιν της Kate DiCamillo, Το χριστουγεννιάτικο γουρουνάκι της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ και τόσα άλλα). Ιστορίες που ενίοτε αποτίουν φόρο τιμής των ενηλίκων δημιουργών στα δικά τους μεταβατικά παιχνίδια ή στα παιχνίδια των παιδιών τους. Και δεν είναι τυχαίο ότι συναντάμε πολλές φορές στη θέση του παιχνιδιού ένα αρκουδάκι, καθώς, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τα λούτρινα παιχνίδια επιτελούν έναν ρόλο διασφάλισης ζεστασιάς και ηρεμίας ειδικά την ώρα του ύπνου.
Ένα τέτοιο λούτρινο αρκουδάκι είναι ο αχώριστος σύντροφος του μικρού αγοριού της ιστορίας μας από την πρώτη στιγμή της γέννησής του. Ο τίτλος, μοναδικό λεκτικό περιεχόμενο που σταθερά επαναλαμβάνεται στην εικονοαφήγηση, τονίζει τη σχέση του παιδιού με τον σύντροφό του: πάντα μαζί, αρκουδάκι. Στα καρέ παρατηρούμε με συγκίνηση τον δεσμό που αναπτύσσει στο πέρασμα των πρώτων χρόνων της ζωής του το παιδί με το αρκουδάκι. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή που ο μικρός κλαίγοντας σέρνεται κυριολεκτικά γαντζωμένος στο παντελόνι του πατέρα του, καθώς το αρκουδάκι οδεύει στον κάδο του πλυντηρίου, αφού έχει συρθεί σε κήπους, δρόμους, έχει μοιραστεί παιδικό φαγητό στο καρεκλάκι, έχει γίνει ένα μαξιλάρι και μια σφιχτή αγκαλιά για τον ύπνο. Και πόσο επίσης τρυφερή η στάση του πατέρα που καθισμένος στο πάτωμα κρατά τον μικρό στην αγκαλιά του με προσηλωμένο το βλέμμα τους στον κάδο που στριφογυρίζει όση ώρα πλένεται το μικρό αρκουδάκι μέχρι να του το παραδώσει στεγνό και πεντακάθαρο. Δεν μπορείς να μη σχολιάσεις και το πόσο παραστατικά έχουν αποδώσει οι δημιουργοί τη λαχτάρα του παιδιού να το ξαναπάρει στην αγκαλιά του με αυτά τα παστέλ χρώματα που κυριαρχούν σε όλο το βιβλίο, ήδη από τις φόδρες με τα μπλε ριγέ που παραπέμπουν σε είδη που χαρίζουμε σε ένα μωρό, εξού και το δώρο στην αφιέρωση της συγγραφέα.
Το αρκουδάκι θα γίνει ο φίλος του στο παιχνίδι, θα κάτσει στο καρεκλάκι για να γίνει ο μαθητής του αγοριού που παίζει τον δάσκαλο. Ώσπου έρχεται η ώρα της τυπικής εκπαίδευσης και ο μικρός πρέπει να πάει στο σχολείο. Αρχίζει να σκαρφίζεται ένα σωρό ιδέες για να πάρει μαζί του τον πολύτιμο φίλο του. Αλλά η μαμά βάζει τρυφερά την κόκκινη γραμμή: στο σχολείο δεν επιτρέπονται αρκουδάκια. Κι έτσι, αφού έχει εξαντλήσει τα πάντα, βάζει το μικρό αρκουδάκι στο περβάζι για να το βλέπει και να τον βλέπει καθώς ξεκινά για το σχολείο. Η μαμά προσπαθεί να τον ενθαρρύνει, το ίδιο όμως αισθάνεται να το κυριεύει το άγχος: μπαίνει δειλά στο σχολείο, δεν μπορεί να την αποχωριστεί, δυσκολεύεται να μπει στην ομάδα, δεν βρίσκει ενδιαφέρον σε ότι γίνεται μέσα στην τάξη, τραβά από τη βιβλιοθήκη βιβλία με αρκουδάκια, στέκεται στο παράθυρο και κοιτάζει απέξω, ο νους του είναι στο αρκουδάκι του. Και τότε, καθώς ζωγραφίζει μοναχό του το αρκουδάκι του συμβαίνει κάτι καταπληκτικό: ένα κορίτσι στέκεται δίπλα του κρατώντας τις δικές της μπογιές και δείχνει χαμογελώντας το αρκουδάκι, προφανώς θα έχει και η ίδια έναν τέτοιο φίλο. Ο μικρός χαμογελάει, κι όταν το κορίτσι τον καλεί να χορέψουν στον κύκλο των μεταμφιεσμένων παιδιών, φοράει τα χνουδωτά αυτιά του και το γιλέκο για να ντυθεί προβατάκι και τρέχει με χαρά να κρατήσει στον κύκλο το χέρι της καινούριας του φίλης. Καθώς το ενδιαφέρον του μετατοπίζεται, αρχίζει να νιώθει χαρά. Στο τέλος θα επιστρέψει στο σπίτι και θα αναζητήσει τον λούτρινο φίλο του για να του πει όλα αυτά που έζησε την πρώτη μέρα μακριά του.
Την έννοια των μεταβατικών αντικειμένων και του μεταβατικού χώρου εισήγαγε ο πρωτοπόρος παιδίατρος και ψυχαναλυτής Donald W. Winnicott (1896-1971) ο οποίος μελέτησε ιδιαίτερα τις σχέσεις μητέρων και βρεφών. «Μεταβατικό αντικείμενο» ορίζεται οποιοδήποτε αντικείμενο στο οποίο προσκολλάται το βρέφος αντιμετωπίζοντάς το ως υποκατάστατο της μητέρας του. Συνήθως, μας λένε οι ειδικοί, η παρουσία του παρατηρείται ανάμεσα στον τέταρτο μήνα με το πρώτο έτος, αλλά δεν είναι λίγα τα παιδιά που διατηρούν τη σχέση αυτή και τα επόμενα χρόνια. Το ενδιαφέρον είναι ότι, ενώ μεγαλώνοντας τα παιδιά απομακρύνονται από τα μεταβατικά αντικείμενα, δεν τα απωθούν από τη θύμησή τους.
Το επίμετρο της ψυχοθεραπεύτριας και συγγραφέα Βέρας Πρατικάκη φωτίζει με απλό λόγο αυτό το σπουδαίο κεφάλαιο στη ζωή του παιδιού μιλώντας στους ενήλικες για τον ρόλο που επιτελούν τα μεταβατικά αντικείμενα στη σταδιακή ανεξαρτησία του και στην αντιμετώπιση του άγχους του αποχωρισμού.
Ένα βιβλίο που προσφέρεται τόσο για μεγαλόφωνη όσο και για αυτόνομη ανάγνωση αφού το παιδί μπορεί και μόνο του να απολαύσει τη σιωπηλή αυτή ιστορία.
Για αναγνώστες από 2 περίπου ετών.
Εκδόσεις Ψυχογιός.
Απόσπασμα
Δείτε το βιβλίο στις Εκδόσεις Ψυχογιός
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Πάντα μαζί αρκουδάκι |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Bear with me
|
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Ψυχογιός, Φεβρουάριος 2024 |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 22,9 Χ 28 |
| ISBN: | 978-618-01-5493-1 |
