Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 8+ (target 9-14) – Εικονογραφημένη διασκευή για μικρότερα παιδιά
Μπορώ, Θέλω, Γνωρίζω: Τρεις λέξεις που κυβερνούν τον κόσμο.
Βίκτωρ Ουγκώ
Ο Ουγκώ έζησε το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα (1802-1885). Και ζώντας αυτήν την περίοδο, έζησε τα αφρισμένα απόνερα της Γαλλικής Επανάστασης (1789), είδε τα κινήματα και τις επαναστάσεις που άνθισαν, είδε τη λαϊκή οργή και τις κοινωνικές αντιθέσεις σε διάφορες εκφάνσεις. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός του Ναπολέοντα και άθεος, η μητέρα του ρωμαιοκαθολική, φιλομοναρχική αριστοκράτισσα. Πολλή ασυμφωνία χαρακτήρων για να μείνουν μαζί. Διαζύγιο. Τα παιδιά στο Παρίσι. Η μητέρα πεθαίνει το 1821 και ο πατέρας ξαναπαντρεύεται την επόμενη χρονιά.
Σπουδές, λογοτεχνία, έντονη δραστηριότητα. Η πορεία του Ουγκώ ξεκινά πριν καν ενηλικιωθεί. Είναι υπέρμαχος του Ναπολέοντα. Και της δημοκρατίας. Μα η κατάλυση της δημοκρατίας, τον μετατρέπουν σε αντιβοναπαρτικό και εξορίζεται το 1852 στις Βρυξέλλες, όπου γράφει πύρινα εναντίον του Ναπολέοντα Γ’. Μεταβαίνει στο νησί Γκέρνσεϋ όπου και ολοκληρώνει το βιβλίο του Οι Άθλιοι (Les Misérables), ένα βιβλίο που περιφρονήθηκε από τους διανοουμένους της εποχής (ως συνήθως), απαγορεύθηκε από τον πάπα (ε, πώς αλλιώς!) αλλά ενθουσίασε όσους από τα λαϊκά στρώματα διάβασαν, κάνοντας τον Ουγκώ πασίγνωστο.
Περί τίνος πρόκειται
Αν και είναι δύσκολο να μην ξέρεις, για μια φραντζόλα ψωμί που εκλάπη έναν φοβερό χειμώνα, επτά χρόνια μετά την γαλλική επανάσταση, ένας ταλαιπωρημένος άντρας συλλαμβάνεται από τον φούρναρη που κάλεσε την αστυνομία και σέρνεται στον δικαστή από τον οποίο καταδικάζεται σε πέντε χρόνια φυλάκισης, κάπου ένα χρόνο για κάθε δυο φέτες ψωμί δηλαδή. Στα τέσσερα χρόνια, οι συγκρατούμενοί του τον έπεισαν να αποδράσει. Τον ξαναέπιασαν δυο μέρες μετά και έφαγε άλλα τρία χρόνια. Κάνοντας διαρκείς απόπειρες απόδρασης, έφτασε να βρίσκεται στη φυλακή δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια για μια φραντζόλα ψωμί, από εκείνες που οι πλούσιοι πετούσαν στα σκυλιά τους και δεν τις τρώνε. Μπήκε στη φυλακή νέος, αποφυλακίστηκε ως ένας πρόωρα γερασμένος μεσήλικας, κάπου σαράντα έξι ετών. Αριθμός κρατουμένου 24601. Το όνομά του ήταν Γιάννης Αγιάννης.
Σημαδεμένος πια ως πρώην κατάδικος βρίσκει μοναδική φιλοξενία στον επίσκοπο Μυριήλ, απ’ όπου φεύγει έχοντας κλέψει τα ασημένια κηροπήγιά του. Η αστυνομία τον συλλαμβάνει αλλά ο επίσκοπος τον σώζει, προσποιούμενος ότι δεν υπάρχει καμία κλοπή. “…Πάρε λοιπόν ό,τι σου δίνω και κοίτα να ξεκινήσεις μ’ αυτά μια καινούρια ζωή και να ‘σαι πάντα τίμιος“, του λέει. Τα λόγια δείχνουν να πιάνουν τόπο. Και από Γιάννης Αγιάννης γίνεται ο Μεσιέ Μαντλέν. Εργατικός και φιλότιμος, αλληλέγγυος και επινοητικός, φτάνει να γίνει δήμαρχος της πόλης όπου κατοικούσε. Τον εμπιστεύονταν όλοι. Εκτός από έναν∙ τον σκληρό επιθεωρητή Ιαβέρη που καταδίωκε πάντα κάθε κατάδικο, κατατρεγμένο, τσιγγάνο. Τα βάσανα αρχίζουν τώρα ξανά για τον Αγιάννη. Οι συγκυρίες της μοίρας τα φέρνουν έτσι ώστε ο Αγιάννης να αποκαλυφθεί ποιος είναι. Ένα ανελέητο κυνηγητό ξεκινά…
Αυτήν την περίφημη ιστορία διαβάζει και προσαρμόζει για παιδιά ο διακεκριμένος συγγραφέας Μιχάλης Μακρόπουλος.
Εστιάζοντας
Είναι από τις πλέον απολαυστικές τοιχογραφίες που σκιαγραφήθηκαν ποτέ. Η Γαλλία της επανάστασης, του Ναπολέοντα και των πολέμων του, της δημοκρατίας και της βαρβαρότητας, της φτώχειας και των ολίγων. Η Γαλλία της κοινωνικής δικαιοσύνης, των αντιφάσεων, των σπουδαίων αιτημάτων, της ελευθερίας, της ισότητας και της αδερφότητας (Liberté, égalité, fraternité”. Ο Ουγκώ ζει ακριβώς το μετά εκείνης της επανάστασης αλλά το κέντρο των ναπολεόντειων γεγονότων, δημιουργώντας μια επιδέξια ιστορία ανθρωπιάς, συγχώρεσης, αδικίας, εμμονής, μεγαλοψυχίας, ηθικού χρέους, παντοδυναμίας του νόμου και των αντιθέτων τους. Η Γαλλία είναι το κέντρο του κόσμου, το ιδανικό κάδρο για να ζωγραφιστεί και να μπει σε κίνηση μια τέτοια τοιχογραφία.
Ο Γιάννης Αγιάννης γίνεται ο απόλυτος ήρωας, ο Ιαβέρης γίνεται ο πιο διαφορετικός “κακός” της λογοτεχνίας. Οι δύο πόλοι που σχηματίζουν αυτοί οι δύο άντρες εσωκλείουν ανάμεσά τους όλες τις διαβαθμίσεις της ηθικής υποχρέωσης, του καλού και του κακού ως τα απόλυτα σύμβολα κάθε εποχής, τους Θεούς και τους Δαίμονες, τον νόμο και την τυφλή εφαρμογή του μπροστά σε κάθε δικαιοσύνη που απαιτεί εξαιρέσεις και συγχώρεση. Πάνω σε αυτούς τους δυο ήρωες, στον άτεγκτο θιασώτη της νομιμότητας και της τυφλής δικαιοσύνης, του χρέους και της τάξεως, Ιαβέρη, και στον συντετριμμένο, μετανοημένο, ανθρώπινο, με τον δικό του σπάνιο ηθικό κώδικα, Αγιάννη, ο Ουγκώ φτιάχνει ένα μυθιστόρημα σπάνιας ομορφιάς που σημαδεύει ένα πλήθος αξιών, σκέψεων και προβληματισμών περί της ανθρώπινης ζωής.
Ο συγγραφέας Μιχάλης Μακρόπουλος το μεταγράφει με σεβασμό, το φέρνει στα μέτρα των παιδιών των μεγαλύτερων τάξεων του δημοτικού και του γυμνασίου, κρατά πολλή από την ομορφιά της γλώσσας, την πλοκή και τον κόσμο των Αθλίων και δημιουργεί μια πολύ προσεγμένη διασκευή. Οι σημειώσεις στο τέλος του βιβλίου πολύτιμες, φωτίζουν την εποχή, τον συγγραφέα, τις επιλογές του και τους ήρωες των Αθλίων.
Εξαιρετικό σκληρόδετο εξώφυλλο από τον Βασίλη Κουτσογιάννη με μια αισθαντική διχρωμία κόκκινου μοβ να κυριαρχεί και εξίσου καλαίσθητες ολοσέλιδες εικόνες που αποπνέουν την εποχή, την συναισθηματική ένταση και την ηθική διαβάθμιση των Αθλίων.
Πολύ όμορφη έκδοση.
Για αναγνώστες από 8 ετών.
Εκδόσεις Διόπτρα.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Διακρίσεις
Το Soundtrack του βιβλίου
Les Misérables movie soundtrack – Look Down
Basil Poledouris – Les Miserables – The Barricades
MICHEL MAGNE – Les Misérables (Requiem Des Barricades)
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Οι άθλιοι |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Les miserables |
| Συγγραφέας: | Βίκτορ Ουγκώ, διασκευή: Μιχάλης Μακρόπουλος |
| Εικονογράφος: | Βασίλης Κουτσογιάννης |
| Εκδόσεις: | Διόπτρα, 13 Απριλίου 2022 |
| Επιμέλεια: | Αναστασία Αθηναίου |
| Προσαρμογή εξωφύλ.: | Νατάσσα Χαραλαμπίδη |
| Σελίδες: | 112 |
| Μέγεθος: | 26 Χ 28 |
| ISBN: |
978-960-653-620-5
|
