Όταν η κυρία Δώρα, η βιβλιοθηκονόμος της μίας και μοναδικής μαγικής βιβλιοθήκης της Ιζκαμπούρ επανεμφανίζεται στην τάξη του Στέφανου και της Έρικας, ο ενθουσιασμός είναι μεγάλος, ειδικά όταν τους ανακοινώνει ότι η μαγική βιβλιοθήκη θα γίνει… κινητή και θα έρθει προς αυτούς, αντί να πάνε αυτοί. Μα όταν τους δείχνει ένα μεγάλο, ζωγραφισμένο, διαμορφωμένο σε κινητή βιβλιοθήκη λεωφορείο, ο ενθουσιασμός χάνεται. “Σιγά το πράγμα. Ένα λεωφορείο. Ούτε μηχανισμοί και μυστηριώδεις διάδρομοι, ούτε καταπακτές και μαγικά χέρια”. Αυτή η βιβλιοθήκη δεν είναι μαγική! Όμως η κυρία Δώρα αποκρούει την απογοήτευση: “Μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Αφού είναι μαγική, σίγουρα θα βρει τρόπο να κάνει τα μαγικά της. Εδώ κατάφερε να βγάλει ρόδες”!
Ένα βαρετό λεωφορείο με ράφια και βιβλία. Τίποτε το ενδιαφέρον. Ο Στέφανος πάει ανόρεχτα να δανειστεί ένα βιβλίο. Η Έρικα είναι στο νοσοκομείο μετά από κάποιο ατύχημα με το ποδήλατό της. Η κυρία Δώρα του προτείνει να δανειστεί ένα βιβλίο μυστηρίου με τίτλο “Ο Φελόσιο και οι σκιές”. Πιστεύει στα σίγουρα πως “θα τους ρουφήξει”. Και ο Στέφανος περιμένει να το ανοίξουν μαζί με την αγαπημένη φίλη του. Μα θα το ανοίξει πρώτα μια αυστηρή νοσοκόμα και ύστερα η μητέρα της. Κάτι περίεργο συνέβαινε με αυτό το εξαντλημένο εδώ και πολλά χρόνια βιβλίο…
Πολύ ωραία γραφή η Μάγια Δεληβοριά. Μια καλοφτιαγμένη και ευκολοδιάβαστη ιστορία φιλαναγνωσίας, πασπαλισμένη με μυστήριο και περιπέτεια σε γενναίες δόσεις, με την ελαφράδα και την αγωνία να διαδέχονται η μία την άλλη, με τον νου να πηγαινοέρχεται σε λύσεις και απορίες και όλο αυτό να ενορχηστρώνεται θαυμάσια -θα έλεγα- από την συγγραφέα. Έχω την βεβαιότητα ότι αυτές οι μη ηθικοδιδακτικές ιστορίες φιλαναγνωσίας, που δίνουν στο βιβλίο την διάσταση της περιπέτειας και της περιπλάνησης, της μαγείας και της αιώρησης σε άλλους κόσμους, κερδίζουν πραγματικά τα παιδιά-αναγνώστες, δημιουργούν κίνητρα “θα διαβάσω κι άλλο βιβλίο όταν μπορέσω”. Κι η συγγραφέας δημιουργεί με την μαγική αβάντα ενός ταχυδακτυλουργού, μιας μαγικής βιβλιοθήκης και της δικής της ικανότατης πένας, ένα βιβλίο (δεύτερο της σειράς της Μαγικής Βιβλιοθήκη της Ιζκαμπούρ) που κερδίζει τον μικρό ή μεγαλύτερο αναγνώστη, αλλά και δεν στέκεται μόνο στην φιλαναγνωσία και τις μαγικές της εκτάσεις, αφού επιπροσθέτως φιλτράρει τις μυστικές δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας, τη φιλία, την ευκολία με την οποία μπορείς να βρεθείς σε μια εντατική, τις καριέρες από την αποθέωση στο γιούχα και την αφάνεια και άλλες λεπτές χορδές.
Για παιδιά 8-12 ετών (και όσοι διαβάζετε elniplex ξέρετε ότι οι ηλικίες είναι απολύτως… σχετικές).
Εκδόσεις Καλέντης. Το προτείνω.
***
«Ο Φελόσιο ήταν ο μεγαλύτερος ταχυδακτυλουργός όλων των εποχών. Από όλες τις γωνιές της γης έρχονταν να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις του και όλοι οι επιστήμονες της εποχής του προσπαθούσαν να δώσουν λογική εξήγηση στα μαγικά του. Κανένας δεν μπορούσε να αντισταθεί στο μυστήριο που έκρυβαν τα θεαματικά του νούμερα. Ένα όμως από αυτά ήταν το συναρπαστικότερο όλων. Το νούμερο με τις σκιές…»
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο Φελόσιο και οι σκιές |
| Συγγραφέας: | Μάγια Δεληβοριά |
| Εξώφυλλο: | Μυρτώ Δεληβοριά |
| Υπεύθυνη έκδοσης: | Βασιλική Τζόκα |
| Εκδόσεις: | Καλέντης, Σεπτέμβριος 2019 |
| Σελίδες: | 104 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-594-054-6 |
