Ο φίλος μου ο Τίμος το κλαδάκι, της Άλισον Φαλκονάκη (εικ.: Νέαρχος Ντάσκας)

Αγόρασέ το

Η ιστορία ενός αγοριού και ενός μικρού κλαδιού, του Τίμου.

Έχω ένα κλαδάκι που το λένε Τίμο,
κι ο Τίμος είναι φίλος μου πολύ.
Αυτή η ιστορία είναι δική του και δική μου,
κρατάει μια ολόκληρη ζωή.

Δεν είναι μια απλή ιστορία. Είναι ο κόσμος όλος όταν έχει αξία. Είναι ένα αγόρι που έχει ένα τόσο δα κλαδάκι. Ήταν το σπαθί του όταν έπαιζε τον πειρατή. Ήταν το όπλο του όταν έδιωχνε τους εξωγήινους από το δωμάτιό του. Ήταν η πετονιά του όταν γίνηκε αγόρι μεγάλο και ψάρευε. Έγινε ο στύλος φωτός του σε κάποιο κάμπινγκ όταν το αγόρι ερωτευόταν. Έγινε πλακάτ όταν το αγόρι έγινε νέος και φώναζε του κόσμου τα δίκια. Ύστερα το πήρε ο γιος του να παίζει στην αμμουδιά. Τόσες και τόσες στιγμές. Το αγόρι που έγινε νέος, άντρας και ύστερα μεγάλωσε τόσο ώστε να τον λέμε παππού, μαζί με το κλαδάκι του που γινόταν τόσα διαφορετικά πράγματα, έπαιρνε τόσες διαφορετικές μορφές και χρήσεις, γινόταν ένας φίλος πανταχού παρών. Κι όπως κάνουν οι φίλοι, τα περισσότερα πληρών…

Ραγίζεις. Διαβάζεις και ραγίζεις. Από την ομορφιά της ιστορίας, από τον ρεαλισμό, από τη δύναμή της. Από τη ζωή που κυλάει μπροστά σου κι εσύ αλλάζεις θέσεις στο μεγάλο κάδρο της ύπαρξης, σαν ήλιος που ανατέλλει και δύει. Από τη σχέση του ήρωα με ένα άψυχο -έχουμε μάθει να λέμε- αντικείμενο που για εκείνον γίνεται συνοδοιπόρος. Εκεί όμως που τσακίζεις εντελώς, είναι εκείνη η παλιά, μαγική συνήθεια να κρατάς τα πράγματα κοντά σου όσο αντέχουν και να φροντίζεις πάντοτε να αντέχουν όσο το δυνατό περισσότερο. Να μην τρέχεις κάθε τρεις και λίγο να αντικαθιστάς, να εκπληρώνεις ανάγκες που δημιουργεί η έλλειψη φαντασίας, αγάπης για τη φύση και την πρώτη ύλη και εκείνο το συνεχές πλυντήριο διαφημίσεων και κατανάλωσης που σε κυκλώνει από παντού. Να αναζητείς λύσεις κοντά σου, στον κόσμο σου, να επισκευάζεις, να τροποποιείς, να αλλάζεις μορφές, να δανείζεις, να χαρίζεις, να μην πετάς με την πρώτη ευκαιρία ένα αντικείμενο που κάνει θαυμάσια τη δουλειά του επειδή… πάλιωσε. Τι σημαίνει πάλιωσε; Κι εσύ παλιώνεις μέρα με τη μέρα αλλά ζητείς όλο και μεγαλύτερο σεβασμό καθώς μεγαλώνεις.

Την έζησα αυτή τη συνήθεια. Είδα παππούδες και γιαγιάδες να μην καταναλώνουν για ψύλλου πήδημα, σχεδόν να μην έχω σκουπίδια. Να φυλάνε, να επιδιορθώνουν, να σέβονται την ύλη, να χαρίζουν αν χρειαζόταν. Είδα και το ξεσάλωμα του καταναλωτισμού δυόμιση δεκαετίες κοντά. Κι όταν βλέπω μια τέτοια ιστορία να δίνεται με τόση απλότητα, ευρυθμία, δωρικότητα, να απλώνει στο βλέμμα τόση αβίαστη ομορφιά, ξέρω ότι κάποιοι έχουν πράξει το υπέρτατο, να φτιάξουν κάτι σπουδαίο για να ταξιδέψει στα παιδιά. Ποιον αφορά μια τέτοια στάση ζωής όταν γύρω σου πνίγεσαι από την μανία για συνεχείς αγορές; Θα σας πω. Αφορά πολλούς που απλά δε φαίνονται, γιατί απλά δεν κάνουν θόρυβο, γιατί απλά δεν χτυπιούνται να τους προσέξεις και δεν επιδεικνύουν τη στάση τους. Και γιατί απλά η ζωή τους είναι το παράδειγμά τους. Ναι, υπάρχουν αρκετοί. Μην αμφιβάλλετε. Ποτέ μην αμφιβάλλετε ότι είναι λίγοι.

Να μην είσαι ένας άνους καταναλωτής, ένα αστείο παιχνιδάκι, μια μαριονέτα στα χέρια όσων παίζουν ζάρια στην πλάτη σου δίχως σκέψη για τη ζωή, τον πλανήτη, το μέλλον. Να είσαι εσύ αυτός που θα αλλάζει τα μικρά πράγματα που κρίνουν τα μεγάλα. Και να απαντάς όταν σε ρωτάνε “εσύ θα αλλάξεις τον κόσμο;” Να λες: “Ναι! ΚΑΙ εγώ”.

Αυτήν την ιστορία της ζωής, το πέρασμα του καιρού ή το πέρασμά μας μέσα από τον καιρό, το εικονογράφησε ο Νέαρχος Ντάσκας (polkadot design) με απλές γραμμές και ξεκούραστες γεωμετρίες, λίγες λεπτομέρειες που καταθέτουν τις δικές τους σημειολογικές αναφορές, ήρεμα τοπία, αντικείμενα που χαρίζουν στο λιτό κείμενο, δίχως να το συναγωνίζονται με οποιονδήποτε τρόπο. Πολύ ταιριαστό αισθητικά αποτέλεσμα, πολύ κοντά στην ατμόσφαιρα που αφήνει το κείμενο να φτάσει σ’ εμάς.

Ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο που προτείνουμε με ειλικρίνεια και ανεπιφύλακτα.

Για παιδιά από 4 ετών με κέντρο τις ηλικίες 5-7.

Της Bρετανίδας με μπόλικο ελληνικό κόσμο Άλισον Φαλκονάκη που είχε καταθέσει τα διαπιστευτήριά της με την αξιόλογη σειρά του Αλέξη (Αλέξη ώρα για μπάνιο, Αλέξη μη φοβάσαι, Αλέξη φάε κάτι! και Αλέξη μάζεψε τη ζούγκλα).

Απόδοση από τα αγγλικά της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη και του Μάνου Μπονάνου.

Εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Διακρίσεις

Το Soundtrack του βιβλίου

Ludovico Einaudi – Fly (Intouchables Soundtrack)

Il Postino soundtrack The Postman`s Dreams

European Taxim (Α “different” tango by M. Strofalis)

Luis Bacalov – IL POSTINO – ( IL Postino Poeta)

2046. Polonaise. Shigeru Umebayashi