Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 10+ (target 11-15) – Λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους
Η συνέχεια του πολυβραβευμένου βιβλίου Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου το οποίο έλαβε πολλές διακρίσεις ενώ ήταν #1 New York Times bestseller και στη λίστα με τα καλύτερα βιβλία του 2015 των Publisher’s Weekly και Wall Street Journal. Ασφαλώς, εντάχθηκε στη Χρυσή Λίστα του ELNIPLEX 2018.
Γνωρίσαμε την Έιντα Σμιθ στο βραβευμένο Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος δεν το έχει διαβάσει και παίρνει στα χέρια του αυτό το δεύτερο βιβλίο με τίτλο Ο πόλεμος που κέρδισα. Παρατηρήστε τώρα τι κάνει η συγγραφέας Κimberly Brubaker Bradley ήδη στην πρώτη σελίδα:
Το δεξί μου πόδι στράβωνε στον αστράγαλο∙ ήταν έτσι όλη μου τη ζωή. Είχα γεννηθεί με τα κόκαλα του αστραγάλου μου κυρτωμένα, που σημαίνει ότι τα δάχτυλα του ποδιού μου σέρνονταν στη γη και το μέρος του πέλματος που θα ‘πρεπε να πατά κάτω κοίταζε τον ουρανό. Ήταν μαρτύριο να περπατώ. Παρά τους κάλους, το δέρμα στην πατούσα μου σκιζόταν και μάτωνε.
Εκείνη τη νύχτα στο νοσοκομείο- πάνε σχεδόν τρία χρόνια- το ημερολόγιο έδειχνε 16 Σεπτεμβρίου 1940. Ήταν Δευτέρα. Έναν χρόνο και κάτι κρατούσε ο πόλεμος ανάμεσα στον Χίτλερ και το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου. Και έντεκα χρόνια ο πόλεμος ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο κι εμένα.
Την επόμενη μέρα κάποιοι χειρουργοί θα έκοβαν κομμάτια τα στραβά κόκαλα του αστραγάλου μου και θα τα ξανακολλούσαν σωστά, ώστε να φτιάξουν, κάτι σαν πόδι που θα δουλεύει όπως πρέπει.
Μέσα σε μισή σελίδα τοποθετεί την Έιντα απέναντι στο πρόβλημά της, απέναντι στον κόσμο, τοποθετεί τον ίδιο τον κόσμο σε μια από τις πιο δύσκολες συγκυρίες της ανθρωπότητας∙ 1940, Χίτλερ. Κι αυτήν την τακτική τη συνεχίζει και στις επόμενες σελίδες, όπου επανατοποθετεί τα πιόνια της πάνω στη σκακιέρα για να δει ο αναγνώστης και να παιχτεί η παρτίδα. Μια παρτίδα πλάι στον ζόφο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Έιντα ξέρει τι σημαίνει να τους έχεις όλους απέναντι. Ξέρει τι σημαίνει να σε πολεμά όλος ο κόσμος σου. Η ίδια σου η μάνα ακόμα, ο αρχιστράτηγος. Έναν χρόνο και 15 μέρες μετά την κήρυξη του πολέμου από τον Χίτλερ, η Έιντα έχει μια άλλη ζωή. Μένει στο παραθαλάσσιο χωριό Κεντ με την κυρία Σούζαν. Ετοιμάζεται να εγχειρήσει το πόδι της. “Ήμουν μια χαρά τώρα και θα ήμουν μια χαρά και μετά, ο,τι κι αν συνέβαινε”.
Η μαμά- μέγαιρα πέθανε. Η Έιντα δεν ξέρει πώς να νιώσει. Ο αδερφός της, ο Τζέιμι, έχει περισσότερη καλοσύνη μέσα του, λυπάται. Εκείνη όχι. Είχε υποφέρει από τη μητέρα. “Είμαστε ορφανά τώρα”. Αλλά μετά σκέφτεται ξανά αλλιώς για εκείνη. Ήταν η μητέρα της.
Δυο μήνες στο νοσοκομείο. Το χειρουργείο πετυχαίνει. Έχει ένα καινούριο πόδι πια. Η μαμά δεν υπάρχει. Έχει μια καινούρια μαμά πλέον. Τη Σούζαν. Τη Σούζαν που προσπαθεί για μια άλλη ζωή. Τη Σούζαν που θέλει να ξορκίσει τους παλιούς δαίμονες της Έιντα.
“Με τα παπούτσια, και τα δυο μου πόδια έδειχναν ίδια- ούτε η ουλή δε φαινόταν”.
Τι ευτυχία πια να μπορείς να περπατάς! Αλλά οι μνήμες δεν φεύγουν έτσι εύκολα. Θυμός. Ξεσπάσματα. Η μητέρα πέθανε, αλλά είναι εκεί να ορίζει το θυμικό της. Τώρα υπάρχει κάποια άλλη “μητέρα” που ελευθερώνει με πράξεις τα παιδικά χρόνια της Έιντα.
Μια δεύτερη ζωή, μια δεύτερη ευκαιρία που σου χαρίζει η μοίρα και πρέπει να αδράξεις. Αλλά οι λογαριασμοί που έχει αφήσει το παρελθόν είναι ανοιχτοί, δεν τους κλείνεις σαν σε φάκελο με βουλοκέρι. Οι δυο ζωές είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Η Έιντα γυρνά πίσω, αναζητά, ψάχνει λόγους και αιτίες, έπειτα κοιτά μπροστά, γεύεται, επανατοποθετείται. Από τη μια είναι η Σούζαν, η κηδεμόνας, η νέα μητέρα της, ο φύλακας άγγελός της, από την άλλη η λαίδη Θόρντον, αυστηρή, απόμακρη, φλεγματική∙ όταν αυτή η σιδηρά κυρία μετακομίζει κοντά τους, η ζωή των δύο παιδιών ανατρέπεται, νέοι κανόνες κυκλώνουν την ύπαρξή τους. Ο πόλεμος αγριεύει, η πείνα στέλνει απειλητικά μηνύματα διαρκώς, ο γιος των Θόρντον, Τζόναθαν, κρέμεται σε μια κλωστή της ζωής και η έλευση της αινιγματικής Γερμονοεβραίας Ρουθ στο σπίτι αλλάζει τις ισορροπίες στη ζωή της Έιντα. Μια νέα φίλη ή μια κατάσκοπος;
Αυτή η διαρκής ανασφάλεια της Έιντα για τη ζωή της. Αυτό το φάντασμα της κακοποίησης και της εγκατάλειψης που σκεπάζει διαρκώς τις σκέψεις της. Ενώ ο αδερφός της έχει αρχίσει να εμπιστεύεται και να ανακτά την πίστη του στους ανθρώπους, η Έιντα παλεύει με την προηγούμενη ζωή και τις σκιές που της άφησαν. Αυτή την πάλη με το παρελθόν αλλά και με το παρόν, μέσα στη σκοτεινιά και τη δίνη του πολέμου, η συγγραφέας τη δίνει θαυμάσια.
Νέα ζωή, νέες ευκαιρίες, απώλεια, θλίψη, πένθος, ελπίδα, ανθρωπιά, συγχώρεση, εμπιστοσύνη, γενναιότητα, ανασφάλεια. Και πλάι στην συναισθηματική παλέτα που έχει απλώσει η συγγραφέας, είναι πανταχού παρούσα αυτή η φοβερή αίσθηση ότι ο πόλεμος μαίνεται κάπου αλλού αλλά είναι παντού, ότι οι βόμβες πέφτουν κάπου αλλού αλλά οι φλόγες του καίνε όλες τις ζωές, παντού.
Ο ρεαλισμός με τον οποίο η συγγραφέας καταθέτει στο χαρτί τη ζωή της Είντα, της κεντρικής ηρωίδας της, αλλά και η σκιαγράφηση όλων των χαρακτήρων, ακόμα και των δευτερευόντων, φανερώνει μια πολύ καλή παρατηρητή της ανθρώπινης ζωής, των παιδιών αλλά και μια ικανή ψυχολόγο που πραγματικά ακολουθεί τις ψυχές και τα συναισθήματα των ηρώων της και δεν εκβιάζει γεγονότα, θαύματα και αγιογραφίες, θέλοντας να πει τα δικά της. Όχι! Λέει όσα έχουν να πουν οι ήρωές της. Κι αυτή η συνέπεια είναι μοναδική.
Πέρα από τον πόλεμο που καίει και συντρίβει στο παρασκήνιο διαρκώς, είναι ένα μυθιστόρημα, Young Adult επισήμως, για τα συναισθήματα που υψώνονται και κατακερματίζονται από την γονεϊκή εγκατάλειψη και κακοποίηση, από συγκυριακά γεγονότα και μοίρα (βλέπε στρεβλοποδία), από τους ανθρώπους που βλέπουν και δεν βλέπουν τι είσαι. Αλλά και ένα κλασικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης καθώς αυτή σκληρά ξεπροβάλλει πίσω από τις φλόγες του πολέμου.
Αν κάτι έκανε και αυτό το βιβλίο πολύ μεγάλο, είναι ότι είναι ελάχιστα αποφθεγματικό, ελάχιστα δομημένο πάνω σε εντυπωσιακά μότο και φράσεις που θα τσακίσεις για να τις επικαλεστείς. Είναι ένα σύνολο που μουδιάζει σελίδα σελίδα κάθε πόρο των σκέψεών σου με τον ρεαλισμό, την αληθοφάνεια, την δύναμη και την έντασή του. Εύρυθμο και ρεαλιστικό όσο λίγα, δίχως συναισθηματικούς εκβιασμούς, αυθεντικά συγκινητικό. Εφάμιλλο του πρώτου βιβλίου.
Για αναγνώστες από 9-10 ετών με πολλή δύναμη στο κοινό 11-12+.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: διαβάστε…
Διακρίσεις
Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου εντάχθηκε στη Χρυσή Λίστα 2018 του ELNIPLEX
Με μια ματιά
- Ο ρεαλισμός με τον οποίο η συγγραφέας καταθέτει στο χαρτί τη ζωή της Είντα, αλλά και η σκιαγράφηση όλων των χαρακτήρων, ακόμα και των δευτερευόντων, φανερώνει μια πολύ καλή παρατηρητή της ανθρώπινης ζωής, των παιδιών αλλά και μια ικανή ψυχολόγο που πραγματικά ακολουθεί τις ψυχές και τα συναισθήματα των ηρώων της και δεν εκβιάζει γεγονότα, θαύματα και αγιογραφίες.
- Εύρυθμο και ρεαλιστικό όσο λίγα, δίχως συναισθηματικούς εκβιασμούς, αυθεντικά συγκινητικό. Εφάμιλλο του πρώτου βιβλίου.
Το Soundtrack του βιβλίου
02. Angelo Badalamenti – L’anniversaire D’irvin (The City of Lost Children OST)
A Very Long Engagement OST – Mathilde’s Theme
Η συγγραφέας
Η Κimberly Brubaker Bradley γεννήθηκε το 1967 στην Ιντιάνα των Η.Π.Α. Το 1989 έλαβε το πτυχίο της στη χημεία από το Smith College της Μασαχουσέτης. Μια συμφοιτήτριά της την έπεισε να παρακολουθήσει ένα μάθημα παιδικής λογοτεχνίας, το οποίο την ενθουσίασε. Η καθηγήτριά της την ενθάρρυνε να συνεχίσει να γράφει και τη βοήθησε να μάθει περισσότερα για την παιδική λογοτεχνία.
Της αρέσει να ταξιδεύει και να μαθαίνει την ιστορία των τόπων που επισκέπτεται. Ζει με τον άντρα της και τα παιδιά τους σε ένα αγρόκτημα με άλογα ,πόνι, πρόβατα, σκύλους και πολλές γάτες. Απολαμβάνει το γράψιμο και γενικά, τη ζωή. Ο Πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου είναι το δέκατο έκτο βιβλίο της.
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο πόλεμος που κέρδισα |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The War I Finally Won |
| Συγγραφέας: | Κimberly Brubaker Bradley |
| Εικονογράφος: | Γκάρι Πάρσονς |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος,27 Σεπτεμβρίου 2021 |
| Μετάφραση: | Ευδοξία Μπινοπούλου |
| Σελίδες: | 336 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-484-553-8 |
