Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 4+ (target 5-8) – Εικονογραφημένο βιβλίο χωρίς λόγια για παιδιά (Wordless)
– Μπίλι, όχι!
– Βιάσου! Ο τοίχος κλείνει!
– Εδώ είναι η αποστολή σας τώρα
– Πέρασε τις γνώσεις σου στον επόμενο ιερέα όπως σου πέρασαν.
– Θα κάνω όπως διατάξεις, αλλά σε παρακαλώ, βιάσου, έχεις ακόμα χρόνο.
– Ο χρόνος δεν είναι σημαντικός. Μόνο η ζωή είναι σημαντική.
«Το Πέμπτο στοιχείο», του Luc Besson, 1997
Ένα πλάσμα. Θυμίζει άνθρωπο. Είναι και δεν είναι, δεν έχει σημασία. Ανοίγει μια πόρτα. Μπαίνει… στη ζωή. Οκτώ στάδια, περίοδοι, μικροί κύκλοι. Οκτώ χρώματα, οκτώ αποχρώσεις. Πορτοκαλοκίτρινο, Πορτοκαλοκόκκινο, Κόκκινο, Φούξια, Μοβ, Μπλε, Πράσινο, Ανοιχτό Πράσινο. Το πλάσμα διαβαίνει όλα τα χρώματα. Κοιτάζει, αγωνιά, απορεί, φοβάται, εξερευνά, παλεύει, αγωνίζεται, ταξιδεύει. Γεμίζει παραστάσεις, εμπειρίες, εικόνες. Λουλούδια, βουνά, αστικό τοπίο, πολυκοσμία, δάσος, θάλασσα, άλσος/πάρκο, έρημος.
Καθώς διαβαίνει τα διαφορετικά περιβάλλοντα, καθώς περνά από το ένα στο επόμενο, το χρώμα του προηγούμενου σταδίου αποτυπώνεται, καρφιτσώνεται εν είδει παρασήμου στο σώμα του, σημαίνοντας το χρώμα, τις παραστάσεις, τις εμπειρίες που παίρνεις από κάθε περίοδο της ζωής σου. Προϊόντος του χρόνου μεγαλώνεις, ψηλώνεις, πλαταίνεις, παίρνεις όγκο, βγαίνεις από τα χρώματα και αποσύρεσαι, σε μια καρέκλα, να αναπολείς, βλέποντας μπροστά ότι η ζωή δεν έχει πολύ χρώμα και το τέλος να είναι ορατό. Ώσπου ένα μικρό πλάσμα πλησιάζει την καρέκλα με το πολυχρωματισμένο, ώριμο και ίσως σοφό πλάσμα, παίρνει ένα τόσο δα χρωματάκι και ξεκινά το δικό του ταξίδι από την ίδια πόρτα που κάποτε άνοιξες εσύ.
Ο παράφορος, ακάθεκτος, απελπισμένος και φωτεινός, μεγάλος και βιαστικός, κύκλος της ζωής. Από τη γέννηση και τα πρώτα βήματα, την παιδική και εφηβική ηλικία, την πρώιμη και μέση ενηλικίωση ως την ωριμότητα, τη γήρανση, την παράδοση της σκυτάλης στην επόμενη γενιά. Ο κύκλος της ζωής όλων των πλασμάτων, όχι μόνο του ανθρώπου. Μόνο που ο άνθρωπος έχει την τραγικότητα να γνωρίζει ότι το τέλος θα έρθει και θα είναι αναπόφευκτο και οριστικό, όντας το μόνο τραγικό πλάσμα στη Γη, αυτός που έχει τη γνώση του τέλους. Και τι μένει μετά απ’ αυτό; Η παράδοση του κόσμου που έδωσες, του κόσμου που έχτισες, του κόσμου που πήρες, σε ό,τι αφήνεις πίσω σου, παιδί, εγγόνι, φίλους, πες το όπως θες.
Η Ντανιέλα Σταματιάδη δημιουργεί ένα σαγηνευτικό, κυκλωτικό εικονοβιβλίο, δίχως το βάρος των λέξεων, δίχως την αγωνία της λεκτικής πλοκής, με την απελευθερωτική δύναμη των εικόνων και των χρωμάτων να καθηλώνουν και να κάνουν τη δική τους αφήγηση σε μια βαθιά φιλοσοφική, πολυεπίπεδη ιστορία. Η επικοινωνιακή λειτουργία των σημείων και των χρωμάτων του βιβλίου είναι ανεπανάληπτη και σε καλούν σε μια σαρωτική αποκωδικοποίηση που σε πρώτο επίπεδο έχει τον κύκλο της ζωής, σε μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, οδηγείσαι μέσω των λεπτομερειών σε επιμέρους ανάλυση των σταδίων της ζωής του ανθρώπου (ή των πλασμάτων ευρύτερα), σε προσέγγιση των εμπειριών και εμποδίων που συνήθως λαμβάνουν χώρα σε κάθε στάδιο, στους τρόπους που αγωνίζεσαι να κερδίσεις, να σταθείς όρθιος, να συνεχίσεις.
Τα παιδιά δε θα διαβάσουν μόνο μια ιστορία για τον κύκλο της ζωής στην οποία θα δώσουν τη δική τους αφήγηση και τις δικές τους ερμηνείες. Θα δουν την εικαστική δύναμη των χρωμάτων και των αποχρώσεών τους, τον τρόπο που συμπλέκονται μεταξύ τους, με το φως, τη σκιά, το λευκό και το μαύρο, δίνοντας το ένα τη σκυτάλη στο επόμενο. Θα αντιληφθεί έτσι ότι κάθε χρώμα, όχι μόνο δεν είναι αμιγές, αλλά έχει τη δύναμη να φανερώνει δικές του λεπτομέρειες και να λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο ως φόντο. Θα το έλεγες και μια συνοπτική διατριβή στο μεγαλείο των χρωμάτων.
Μαγικό, ήδη από το σχήμα του.
Για αναγνώστες από περίπου 4,5-5 ετών και δίχως ηλικιακό περιορισμό.
Εκδόσεις Πατάκη.
Η Ντανιέλα Σταματιάδη μιλά στο ELNIPLEX
Γιατί επέλεξες μια περίπου αλλά όχι ξεκάθαρα ανθρώπινη μορφή;
Τον ήρωα τον ήθελα με πιο απροσδιόριστα χαρακτηριστικά ή μάλλον με μη-χαρακτηριστικά, κάτι σαν άγραφο χαρτί όπου ο καθένας θα δει αυτό που θέλει ή νομίζει για να βοηθήσω το κομμάτι της ταύτισης.
Πόσο δύσκολο είναι να διαβάσει ένα παιδί ένα βιβλίο χωρίς λόγια;
Νομίζω τα παιδιά αγαπούν έτσι κι αλλιώς να παρατηρούν και να διαβάζουν εικόνες.
Και αν κάτσει κάποιος ενήλικας και απολαύσει μαζί του το βιβλίο, νομίζω ότι θα είναι ακόμα πιο απολαυστικό και γόνιμο για όλους.Οι γονείς είναι οι πρώτοι που μαθαίνουν σε ένα παιδί πως να διαβάζει, και με αυτό εννοώ πως να το απολαμβάνει, να το σκεφτεται, να το συζητάει, και να μην το καταναλώνει απλώς.
Τα παιδιά από μόνα τους μπορούν να κάνουν πολλά πολλά πράγματα, αρκεί να έχουν την κατάλληλη ώθηση και στήριξη.Δύσκολο λοιπόν θα είναι μόνο σε περίπτωση που το γεγονός ότι δεν έχει λόγια, θα κάνει κάποιους να το κατατάξουν σε κατώτερο είδος, η απλά σε χρονοβόρο -δηλαδή δύσκολο προς κατανάλωση- είδος.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
Διακρίσεις
Με μια ματιά
- Η Ντανιέλα Σταματιάδη δημιουργεί ένα σαγηνευτικό, κυκλωτικό εικονοβιβλίο, δίχως το βάρος των λέξεων, δίχως την αγωνία της πλοκής, με την απελευθερωτική δύναμη των εικόνων και των χρωμάτων να καθηλώνουν και να κάνουν τη δική τους αφήγηση σε μια βαθιά φιλοσοφική πολυεπίπεδη ιστορία.
Το Soundtrack του βιβλίου
Ρίτα Αντωνοπούλου – Θα μεγαλώνω
Τα παιδια ζωγραφίζουν στον τοίχο Τάνια Τσανακλίδου
Μίλτος Πασχαλίδης – Μόνο να γελάς
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Μια αρχή, ένα τέλος, μια αρχή ξανά |
| Συγγραφέας: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εικονογράφος: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Δεκέμβριος 2021 |
| Σελίδες: | 28 |
| Μέγεθος: | 26,5 Χ 16 |
| ISBN: | 978-960-16-9921-9 |
