Το παραμύθι της ζωής της από τα παιδικά της χρόνια ως το γάμο της, με τον Γ. Σεβαστίκογλου μας αφηγείται η Άλκη Ζέη σε αυτό το συναρπαστικό, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Κάτι λιγότερο από τετρακόσιες σελίδες χρειάστηκε η συγγραφέας για να μας περιγράψει την πρώτη εικοσαετία της ζωής της! Αν ξεπεράσει κανείς τις λίγες σελίδες των απαραίτητων συστάσεων και το δαιδαλώδες οικογενειακό δέντρο, το βιβλίο ρέει κι αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με την αμεσότητα, το χιούμορ και τις μικρές εκείνες λεπτομέρειες που το μυαλό παίζοντας τα δικά του παράξενα παιχνίδια, κράτησε αναλλοίωτες στο πέρασμα των χρόνων. Οι σπάνιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες έρχονται να ζωντανέψουν ακόμα περισσότερο την αφήγηση, υπενθυμίζοντας στον αναγνώστη ότι πρόκειται για αυτοβιογραφία. Γιατί είναι γεγονός ότι διαβάζοντας το βιβλίο, συχνά αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν τόσα πολλά και σημαντικά γεγονότα και τόσα σπουδαία πρόσωπα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο άφησαν το αποτύπωμά τους στην Ελλάδα, να συνδέθηκαν με την Άλκη Ζέη! Κι όμως δεν είναι συγγραφική κατασκευή!
Δευτερότοκη κόρη μιας πανέμορφης κοπέλας από τη Σάμο κι ενός αυστηρού τραπεζικού υπαλλήλου ήταν η Άλκη. Το όνομά της γρήγορα αντικαταστάθηκε από το παρατσούκλι “Κουτοκούλι” δώρο από τα μεγαλύτερα ξαδέρφια της γιατί περπατούσε κρατώντας ένα βιβλίο πριν καν μάθει να διαβάζει. Ενώ γεννήθηκε στην Αθήνα, έζησε τα παιδικά της χρόνια μαζί με την αδερφή της Λένα, στη Σάμο, παρέα με έναν παππού που υπεραγαπούσε και θαύμαζε. Αν και δυσάρεστη η αφορμή που ανάγκασε τα δυο κορίτσια να απομακρυνθούν από το πατρικό τους και να μετακομίσουν στο σπίτι των παππούδων, εκείνα έμελλε να είναι τα πιο ανέμελα χρόνια τους. Όταν η υγεία της μητέρας τους, η οποία ήταν και η αφορμή της μετεγκατάστασης των κοριτσιών, βελτιώνεται, οι δύο κόρες επιστρέφουν στην Αθήνα. Αυτή ήταν μια πραγματικά τραυματική εμπειρία για τα δυο κορίτσια που είχαν μάθει ελεύθερα να σεργιανούν στο νησί με το σώμα, την ψυχή και το μυαλό τους και ξαφνικά βρέθηκαν κάτω από τον αυστηρό, πατρικό έλεγχο. Γρήγορα όμως, στη ζωή της Άλκης θα έρθει μια αγαπημένη φίλη η Ζωρζ και η γυναίκα του θείου Πλάτων, η Διδώ. Η Ζωρζ Σαρρή και η Διδώ Σωτηρίου θα αποτελέσουν μεγάλα κεφάλαια στη ζωή της Άλκης Ζέη. Σταθμός στη ζωή της ήταν και η φοίτηση στη σχολή Αηδονοπούλου. Ένα σχολείο πρωτοποριακό και καινοτόμο για την εποχή του, θα της δώσει την ευκαιρία να εκφραστεί και να ξεδιπλώσει τα ταλέντα της. Η Ελένη Περράκη θα αναγνωρίσει το πηγαίο ταλέντο της Άλκης στη γραφή και θα της αναθέσει να γράψει τα σενάρια για τις κουκλοθεατρικές παραστάσεις. Ένα μικρό ναυτάκι, ο Κλούβιος, θα γεννηθεί στο μυαλό της νεαρής Άλκης και θα μοιραστεί τις περιπέτειες του στις περίφημες κλαψωδίες ακόμα και με τον Εμπειρίκο, τον Γκάτσο, τον Πλωρίτη και τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Σεβαστίκογλου. Τότε θα αρχίσουν να γεννιούνται και οι νεανικοί έρωτες. Άλλοι θα είναι σχέσεις μιας ολόκληρης ζωής κι άλλοι θα τελειώσουν άδοξα, όπως ο νεανικός έρωτας της αδερφής της Λένας με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο.
Στα βιβλία της Άλκης Ζέη πάντα διακρίνει κανείς στοιχεία από την προσωπική της ζωή και τα κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα που τη σημάδεψαν. Στο «Με μολύβι φάμπερ…», όμως, μας μεταφέρει κυριολεκτικά, στην εποχή εκείνη, και μας προσφέρει την ευκαιρία να ζήσουμε μέσα από την αφήγησή της, τα όσα συνέβαιναν με τον τρόπο που τα αντιλαμβανόταν η ίδια σαν παιδί κι έπειτα ως έφηβη και νεαρή γυναίκα. Τα πρόσωπα που αναφέρονται αποκτούν μέσα από την ζωντανή αφήγηση και την εσωτερική οπτική γωνία της Άλκης, οντότητα. Η έμμεση ηθογράφηση μας επιτρέπει να γνωρίσουμε μια στάλα την ανθρώπινη υπόσταση ανθρώπων τους οποίους γνωρίζουμε μέσα από το έργο τους. Δεν ξέρουμε πως κατάφερε να κρατήσει αυτή την παιδική ματιά και το δυνατό συναίσθημα παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια, προφανώς αυτό είναι και το μεγαλείο της συγγραφέως. Ή Άλκη Ζέη του σήμερα πάντως, κάνει την εμφάνισή της μόνο στα παρένθετα στοιχεία με τη διαφορετική γραμματοσειρά. Στο υπόλοιπο κείμενο είναι το Κουτοκούλι που αφηγείται προσφέροντας πολύτιμες μαρτυρίες για τους πολιτικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους της Αθήνας, τον “Ίκαρο”, το “Θέατρο Τέχνης”, την Κατοχή και τον Εμφύλιο που ξεκινούσε.
Ακόμα και σήμερα, τα εγγόνια της ο Αντουάν κι η Άννα, τη βάζουν να τους λέει την ιστορία με το Κουτοκούλι που ήθελε από τα δέκα του χρόνια να γίνει συγγραφέας κι άρχισε γράφοντας γράμματα στις υπηρετριούλες της πολυκατοικίας για τους αγαπημένους τους με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο, πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Συμμεριζόμαστε την εμμονή τους και την ευχαριστούμε που την μοιράστηκε αυτή την ιστορία και μαζί μας!
Στα προτεινόμενα γιατί δεν πρόκειται για μια απλή αυτοβιογραφία. Είναι η ζωντανή απεικόνιση μιας ολόκληρης εποχής!
“Όταν η αδερφή μου είδε το εξώφυλλο μού είπε: Αυτό το μπλουζάκι πάντα το ζήλευα”, μας εξομολογήθηκε η Άλκη Ζέη στη συζήτησή που είχαμε μαζί της.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο |
| Συγγραφέας: | Άλκη Ζέη |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, 24/09/2013 |
| Διόρθωση τυπογραφικών δοκιμίων: | Ντόρα Τσακνάκη |
| Σελίδες: | 392 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-566-190-8 |
