Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 9+ (target 10-14) – Λογοτεχνία για παιδιά, μυθιστόρημα
Η μόνη στιγμή που τα παιδιά καταλαβαίνουν πλήρως τον κόσμο είναι όταν διαβάζουν
Katherine Rundell, συνέντευξη στον Guardian
Πριν εκατό και πλέον χρόνια, ζούσε μια μελαχρινή κοπέλα, δώδεκα ετών, Ρωσίδα, με θυελλώδη συναισθηματικά ξεσπάσματα. Την έλεγαν Φιοντόρα και για συντομία Φιό. Η Φιό ζούσε με τη μητέρα της, την εντυπωσιακή τριαντατριάχρονη Μαρίνα Πέτροβιτς, σε ένα απομονωμένο δάσος λίγο έξω από την Αγία Πετρούπολη, στα 1917.
Η Φιό δεν έχει πάει σχολείο. Μεγαλώνει στο αχανές τοπίο του δάσους, μαζί με τους λύκους. Η μητέρα της και η ίδια εργάζονται ως εκπαιδευτές λύκων, άνθρωποι δηλαδή που προσπαθούν να επανεντάξουν τους λύκους στο φυσικό τους περιβάλλον όταν κάποιος πλούσιος αριστοκράτης που τους μεγάλωσε από κουτάβια ως κατοικίδια στο σπίτι του τους έχει βαρεθεί και τους παρατά. Ή όταν οι λύκοι, στερημένοι από την φυσική τους ροπή, την ελευθερία, έχουν γίνει πια πολύ επικίνδυνοι για το σπίτι κάποιου αριστοκράτη.
Η θανάτωση ενός λύκου πίστευαν οι αριστοκράτες φέρνει μοναδική κακοτυχία. Γι’ αυτό δεν τους σκότωναν και τους άφηναν “ελεύθερους” σε κάποιο δάσος. Αλλά ένας λύκος που δεν ξέρει να ζήσει ελεύθερος, είναι σαν νεκρός.
Ο ρωσικός στρατός απειλεί τις δύο γυναίκες. Πρέπει να πάψουν να έχουν όλους αυτούς τους λύκους ως κατοικίδια, να πάψουν να ζουν αυτήν την ημιάγρια, παρασιτική ζωή. “Αν δούμε το παιδί αυτό μαζί με κάποιον λύκο, θα πυροβολήσουμε τον λύκο και θα πάρουμε το παιδί“, την απειλεί ωμά ο στρατηγός Ρακόβ, απεσταλμένος του Τσάρου.
“[Η Φιό] είχε μεγαλώσει βγάζοντας πευκοβελόνες από τη γούνα τους και κρέας που είχε κολλήσει στα δόντια τους. Η μητέρας της έλεγε πως η Φιό αλυχτούσε προτού ακόμα μιλήσει. Όλα όσα αφορούσαν τους λύκους τής φαίνονταν λογικά πίστευε πως οι λύκοι ήταν ένα από τα ελάχιστα πράγματα για τα οποία αξίζει να πεθάνεις”.
Η Φιό λατρεύει τον τόπο της. Οι άνθρωποι βλέπουν ως μονότονο το αχανές χιονισμένο τοπίο, αλλά για εκείνη η γη αυτή λάμπει και δονείται από ζωή. Είναι αντικοινωνική, άξεστη ίσως θα τη χαρακτήριζε κάποιος∙ ας πούμε όμως ότι απλά δυσκολευόταν να συμπεριφερθεί φυσιολογικά.
Όταν ο κλοιός του αυτοκρατορικού στρατού σφίγγει, τρία πράγματα συμβαίνουν αλυσιδωτά: το σπίτι τους καίγεται, η μητέρα της φυλακίζεται από τον στρατηγό Ρακόβ και η Φιό δραπετεύει στο σκοτάδι και το χιόνι με τους λύκους της αναζητώντας τη μητέρα της. Η πορεία της αυτή, προσπαθώντας να βρει τρόπο να πλησιάσει τον τόπο κράτησης της μητέρας της, τη φέρνει σε επαφή με τόσους ανθρώπους όσους δεν είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή της. Ο συνομήλικός της, Ίλια, ένα παράξενο αγόρι, τη συνοδεύει στο ταξίδι της. Τελικά υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι τόσο κακοί, άνθρωποι που μπορούν να σου προσφέρουν τη φιλία και τη στήριξή τους.
Καθώς βαδίζει με τον Ίλια και τους τρεις της λύκους, τον Μαύρο, τη Λευκή και τη Γκρίζα, προς την Αγία Πετρούπολη, ενώνονται μαζί τους και άλλα παιδιά και η παρέα τους διαρκώς μεγαλώνει, τόσο που μια επανάσταση παιδιών βράζει σαν καζάνι έτοιμο να εκραγεί.
Η Κάθριν Ράντελ μας είχε καθηλώσει με το σπουδαίο Τα παιδιά στις στέγες, εκείνο το λυρικό κομψοτέχνημα που την τοποθέτησε για τα καλά, μετά τον Εξερευνητή της, στην πρώτη γραμμή των σύγχρονων συγγραφέων. Με το Λύκοι στο Χιόνι, πιστεύω, ότι εδραιώνεται ψηλά. Όχι γιατί το παρόν βιβλίο είναι καλύτερο από το προηγούμενο∙ πιθανότατα δεν είναι, αν και αυτό είναι σχετικό. Αλλά γιατί βρίσκει πάλι μια γοητευτική χαραμάδα μέσα στην οποία, σαν σε εργαστήρι του μικρόκοσμου, φτιάχνει ξεχωριστούς, απρόβλεπτους, αντισυμβατικούς, απροσάρμοστους ήρωες (τέτοια και λίγα λέω είναι η Φιό), αποτραβηγμένους από τον κυρίαρχο πολιτισμό και μοτίβα ζωής και υφαίνει μικρές μικρές ιδέες που ενώνονται σαν νιφάδες χιονιού φτάνοντας μέχρι την Επανάσταση.
Με φόντο την τσαρική Ρωσία που κόχλαζε από την επερχόμενη οργή των Μπολσεβίκων, η Ράντελ δημιουργεί τη δική της οργισμένη χιονοστιφάδα, την οποία αφήνει να επελαύνει και να κατρακυλά μέχρι να σπάσει στην Αγία Πετρούπολη. Η ατμόσφαιρα που διαπερνά όλη την ιστορία της Φιό και της μητέρας της είναι πραγματικά κινηματογραφική, καθώς το απέραντο λευκό κυκλώνει τον αντικομφορμισμό των βασικών ηρώων, τις συνεχείς προσπάθειες του τσαρικού στρατού, αλλά και τα ίδια τα συναισθήματα που αναδύονται διαρκώς με πορεία από το ψύχος προς τη ζέστη της καρδιάς.
Με διάφορους ευρηματικούς, έμμεσους τρόπους η Ράντελ υπενθυμίζει τις οξείες κοινωνικές αντιθέσεις της τσαρικής Ρωσίας, την παρακμή του καθεστώτος και των αριστοκρατών υποστηρικτών του και τον θάνατο των ιδεών που κρατούν ζωντανό ένα όχημα διακυβέρνησης. Η επανάσταση από την άλλη, είναι ένα υπόγειο ρεύμα ανθρώπων που σταδιακά, ακόμα και κάτω από το άγρυπνο μάτι παρακολούθησης ενός big brother της εποχής, συνενώνεται και καλπάζει προς το ξέσπασμα. Άνθρωποι και λύκοι εκδικούνται με τον τρόπο του ο καθένας
Η ημιάγρια, πεισματάρα, αντικοινωνική, απροσάρμοστη Φιό γίνεται μια ιστορία από εκείνες που τις ονομάζουμε ενηλικίωσης∙ ένα συναρπαστικό ταξίδι ωρίμανσης, εγκατάλειψης των δικών της εμμονών και καθηλώσεων ενώ αναζητά την μητέρα της. Παράλληλα, η ιστορία της Φιό, το κατηφόρισμά της προς την Αγία Πετρούπολη είναι μια πορεία ανάδειξης της δύναμης που έχουν τα παιδιά ως οντότητες, με το ειδικό τους βάρος και την καθαρότητα που ακόμα ανασαίνουν και ασφαλώς η ορμή της φύσης και των απροσάρμοστων προς τον πολιτισμό των κυρίαρχων.
Η ζεστή γραφή της Ράντελ, θεμελιωμένη πολύ γρήγορα, είναι ένα καθαρό σημάδι στον χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και εφήβους. Με λυρισμό και σκληρότητα να εναλλάσσονται, με τις λέξεις να έχουν δύναμη και να μην πέφτουν τυχαία στις σελίδες, με συναισθηματική ένταση, με χαρακτήρες, ιδίως την κεντρική ηρωίδα, θαυμάσια αποτυπωμένους, με μικρές ανατροπές άλλοτε να αλλάζουν τον προσανατολισμό της ιστορίας και άλλοτε να οδηγούν εκεί που ίσως πιστεύεις ότι απαιτεί η εσωτερική σου δικαιοσύνη. Και με εκείνο το αχανές λευκό να σαγηνεύει ακόμα και όταν δεν φαίνεται πουθενά στις λέξεις της. Ένας λευκός καμβάς πάνω στον οποίο ό,τι γράφει φαίνεται δυνατά.
Η μετάφραση είναι της Αργυρώς Πιπίνη.
Για αναγνώστες από περίπου 9 ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Με μια ματιά
- Με φόντο την τσαρική Ρωσία που κόχλαζε από την επερχόμενη οργή των Μπολσεβίκων, η Ράντελ δημιουργεί τη δική της οργισμένη χιονοστιφάδα, την οποία αφήνει να επελαύνει και να κατρακυλά μέχρι να σπάσει στην Αγία Πετρούπολη.
- Η ζεστή γραφή της Ράντελ, θεμελιωμένη πολύ γρήγορα, είναι ένα καθαρό σημάδι στον χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και εφήβους. Με λυρισμό και σκληρότητα να εναλλάσσονται, με τις λέξεις να έχουν δύναμη και να μην πέφτουν τυχαία στις σελίδες, με συναισθηματική ένταση, με χαρακτήρες, ιδίως την κεντρική ηρωίδα, θαυμάσια αποτυπωμένους, με μικρές ανατροπές άλλοτε να αλλάζουν τον προσανατολισμό της ιστορίας και άλλοτε να οδηγούν εκεί που ίσως πιστεύεις ότι απαιτεί η εσωτερική σου δικαιοσύνη. Και με εκείνο το αχανές λευκό να σαγηνεύει ακόμα και όταν δεν φαίνεται πουθενά στις λέξεις της. Ένας λευκός καμβάς πάνω στον οποίο ό,τι γράφει φαίνεται δυνατά.
Το Soundtrack του βιβλίου
Raised by Wolves Official New Trailer Song: “Depths Of Bliss”
Dances with Wolves Soundtrack: Main Title (Expanded) / Looks Like a Suicide
Apparat – Goodbye – Dark-Theme Song
Tchaikovsky – 1812 Overture (Full with Cannons)
01 Writing the Letter – The Grey Soundtrack
Audiomachine – The Big Smoke | 1917 OST
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Λύκοι στο χιόνι |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The wolf wilder |
| Συγγραφέας: | Κάθριν Ράντελ |
| Εικονογράφηση εξωφ.: | Gelrev Ongbico |
| Χειρογραφή τίτλου: | Θέντα Μιμηλάκη |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Οκτώβριος 2021 |
| Μετάφραση: | Αργυρώ Πιπίνη |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Αντωνία Κιλεσσοπούλου |
| Σελιδοποίηση: | Αλέξιος Δ. Μάστορης |
| Σελίδες: | 296 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-8976-0 |
