Το Λέω να πετάξω άρχισε την καριέρα του το 2011. Ήταν το τρίτο μεγάλο εγχείρημα του Δημήτρη Μπασλάμ μετά τον εκκωφαντικό κρότο επιτυχίας και αγάπης από το κοινό του Γαργαληστή (2005) και του Αγησίλαγου (2007). Η εικονογράφηση ήταν του Γιώργου Κόφτη και κυκλοφόρησε και αυτό από τις εκδόσεις Επόμενος Σταθμός.
Το Λέω να πετάξω ξανάρθε. Η αλληγορική ιστορία του κόκκινου μπαλονιού που φεύγει από τα χέρια της χαρούμενης Ζωής και ταξιδεύει, δραπετεύει από το εικονογραφημένο βιβλίο και τρυπώνει σε ένα cd. Με την αφήγηση της καταξιωμένης ηθοποιού Λυδίας Φωτοπούλου και δέκα ολοκαίνουρια τραγούδια που υπογράφει ασφαλώς ο Δημήτρης Μπασλάμ στη μουσική και τον στίχο και ερμηνεύει ο αέρινος Φώτης Σιώτας
Πρόκειται για ένα από τα πλέον λυρικά και άρτια μουσικά παραμύθια που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στην Ελλάδα, μια ολοκληρωμένη δουλειά, μουσικά, στιχουργικά, ερμηνευτικά, αφηγηματικά, που σέβεται πρωτίστως το παιδί αλλά και κάθε ακροατή, μια δουλειά υψηλής αισθητικής που απολαμβάνεις να ακούς. Και το “σέβεται” αφορά στο ότι αναγνωρίζει τη φύση των παιδιών, ενεργοποιεί τη φαντασία τους, δεν αδιαφορεί για το αισθητικό τους κριτήριο που επιδιώκει να είναι υψηλό, δεν επιδιώκει να τα έχει διαρκώς στην ηλεκτρική πρίζα ενός fake ξεσηκωμού. Τα έχει όλα: λυρισμό, χαρά, παραμύθι, όνειρο, μελαγχολία. Όπως η ίδια η ζωή.
Το Λέω να πετάξω είναι ο κύκλος της ίδιας της ζωής. Ένα ταξίδι από το μηδέν και το λίγο της αρχής, στο πολύ και πίσω στο λίγο και το καθόλου. Ένα μπαλόνι που ταξιδεύει, συναντά χαρές και εμπόδια, που δεν κάμπτεται, φτάνει στο διάστημα, στο ζενίθ του, κι ύστερα αρχίζει να ξεφουσκώνει, να χάνει ύψος, να επιστρέφει εκεί απ όπου ξεκίνησε.
Ο εμπνευσμένος δημιουργός συνομιλεί με το Ballon Rouge (1956) του Α. Λαμορίς, έχοντας όμως διαφορετικές σημειολογικές αναφορές και ευρύτερες προεκτάσεις στην ομορφιά της ζωής και την κυκλική της πορεία από το οπτικό εκείνο αριστούργημα. Την ίδια στιγμή οι φωνές της Λυδίας Φωτοπούλου και του Φώτη Σιώτα χαρίζουν ένα μοναδικό, ατμοσφαιρικό ηχόχρωμα που ισορροπεί στην παιδικότητα και την ωριμότητα, το παιδί και τον πρώην παιδί που μεγάλωσε μέσα και έξω μας, αλλά πάντοτε κοιτάζει κλεφτά ή φανερά πίσω.
Μια υπέροχη σύμπραξη.
Αξίζει να σημειωθεί πώς το τραγούδι “Πιθανότητες”, για τα μικρά, διαρκή, ατελειώτα “αν” της ζωής μας, αποτελεί μουσική μεταφορά του βραβευμένου ομώνυμου βιβλίου του συνθέτη (εκδόσεις Πατάκη, τιμητική διάκριση White Ravens 2017)
“Οι πιθανότητες έχουν ως θέμα τις μικρές, αμφίρροπες στιγμές που έχουμε κατά καιρούς μπροστά στις επιλογές μας, πριν από μία απόφαση. Αυτό το «ΑΝ», που έρχεται απρόσκλητο πολλές φορές, πότε ως προσμονή και πότε ως ανάγκη, ζητάει πάντα μια λύση. Το μικρό του βήμα. Ξεκίνησε ως τραγούδι του δίσκου, μετά όμως θεώρησα πως αυτή η μικρή σκέψη θα μπορούσε να εικονογραφηθεί, να γίνει εικόνα κάθε μία από τις χαμένες επιλογές. Η Ντανιέλα Σταματιάδη σαν να άνοιξε το φως, δείχνοντας έναν ολόκληρο κόσμο πίσω από κάθε πιθανότητα”, είπε ο Δ. Μπασλάμ στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Δε θα κρύψω ότι υπάρχουν δυο από τα δέκα αυτά νέα τραγούδια που είναι εντελώς εθιστικά για “μη παιδιά” σαν τον γράφοντα, παρότι δεν είναι καλό να παύεις να είσαι παιδί. Το Αν ήμουν πλούσιος είναι το ένα από αυτά, το οποίο μάλλον αποτυπώνει το φιλοσοφικό μότο του δημιουργού:
Αν ήμουν πλούσιος
Αν ήμουν πλούσιος
Αγρούς θα είχα τρεις
Με φυτεμένους
λιόσπορους κι οι τρεις
μέρα να τους κοιτώ
πώς στρέφουν το κεφάλι
τους κοιτώ. Στον ήλιο.
Μια βάρκα θα ‘χα, ναι
Σε μία λίμνη μέσα μόνος, ναι
Τον ουρανό κοιτώ
Τα αστέρια καθώς
πέφτουνε κοιτώ. Τη νύχτα.
Δέντρα θα είχα δυο
Απέναντι απ’ τα μάτια μου
τα δυο. Να βλέπω τα πουλιά
Πώς έρχονται, πώς φεύγουν
τα πουλιά. Πετώντας…
Το δεύτερο είναι αυτό:
Τα μάτια ανοίγω
Όταν τα σύννεφα διώχνω,
κοιτάω μακριά.
Ναι, είναι ωραία,
φυσάει δροσιά
τα μάτια κλείνω.
Σκέψεις περνάνε, γυρνάνε
μ’ ακολουθούν.
Ναι είναι ωραία
με τριγυρνούν
Κι εγώ γελάω.
Όταν τα μάτια μου κλείνω
θλίψεις σιωπούν.
Ναι, είναι ωραία
με προσπερνούν.
Τα μάτια μάτια ανοίγω.
Τότε η σκέψη μου τρέχει,
φεύγει μπροστά.
Ναι, είναι ωραία
φυσάει δροσιά.
Κι εγώ γελάω…
Όταν η σκέψη μου τρέχει,
κοιτάω μακριά.
Ναι, είναι ωραία,
φυσάει δροσιά.
Κι εγώ γελάω.
Που να πηγαίνει άραγε ένα μπαλόνι όταν το αφήσουμε από τα χέρια μας;
Πόσο ψηλά θα ανέβει;
Ποια θα είναι η διαδρομή του;
Τι θα συναντήσει; Θα ξεφουσκώσει;
Αυτά είναι τα ερωτήματα της Ζωής. Και αυτά θα μπορέσουν μικροί και μεγάλοι να ακολουθήσουν και ίσως να απαντήσουν.
Κυκλοφορεί από την Music Corner.
Δείτε το animation του Ανδρέα Καραουλάνη:
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Λέω να πετάξω |
| Κείμενα, στίχοι, μουσική: | Δημήτρης Μπασλάμ |
| Ερμηνεία: | Φώτης Σιώτας |
| Αφήγηση: | Λυδία Φωτοπούλου |
| Εκδόσεις: | Music Corner, Απρίλιος 2019 |
| Έπαιξαν οι μουσικοί: | Δημήτρης Μπασλάμ, Βαγγέλης Πασχαλίδης, Γιώργος Αβραμίδης, Βασίλης Κομματάς, Ευγένιος Βούλγαρης, Αθηνόδωρος Καρκαφίρης, Ανθή Κύρκου, Χρήστος Παππάς |
| Μέγεθος: | 13 Χ 14 |
| ISBN: |
5214000830313
|
