Οι οικογένειες είναι όπως τα δώρα. Ή σε πετυχαίνουν διάνα ή τα βλέπεις και θες να κρυφτείς. Ο Ανδρέας ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Ο μπαμπάς του είναι υπερβολικά αυστηρός και άσχετος με το ποδόσφαιρο. Η μαμά του έχασε τη δουλειά της και μαζί και τα μυαλά της. Άφησε κατά μέρος τα οικονομικά και παριστάνει την αγρότισσα-σεφ. Και το κερασάκι στην τούρτα, η απόλυτη καταστροφή της ησυχίας του Ανδρέα είναι η μικρή του αδερφή. Υπάρχει και μια γιαγιά στην οικογένεια, η γιαγιά ΔΕΝ. Η κατά κόσμον γιαγιά Ειρήνη δ ε ν μαγειρεύει, δ ε ν ασχολείται με τα εγγόνια της, δ ε ν λέει παραμύθια! Αυτή λοιπόν, είναι η οικογένεια Ανδρέου σύμφωνα με την περιγραφή του Ανδρέα Ανδρέου ο οποίος ζηλεύει πολύ την «κανονική» οικογένεια του φίλου του Θάνου.
Ο Θάνος από την άλλη πλευρά, θαυμάζει την οικογένεια Ανδρέου. Εκείνοι, οι Κουλούρηδες, κατά την άποψή του, έχουν τα χάλια τους. Η μαμά του ασχολείται νυχθημερόν με την καθαριότητα, ο μπαμπάς του είναι μανιακός ποδοσφαιρόφιλος και γιαγιά του δεν έχει με τίποτα άλλο να ασχοληθεί παρά μόνο μαζί του. Γιατί εκτός των άλλων ατυχιών του είναι και μοναχοπαίδι. Βλέπει τη Βίκυ, την αδερφή του Ανδρέα και λαχταράει να είχε κι αυτός ένα αδερφάκι. Μακάρι να είχε και μια μαμά σαν του Ανδρέα η οποία μοιάζει με παρουσιάστρια της τηλεόρασης και σερβίρει ακόμα και τις φακές τις σε μπολάκια από πορτοκαλόφλουδες κι έναν μπαμπά σαν του Ανδρέα μουσικόφιλο και βιβλιοφάγο.
Στη γειτονιά υπάρχει και η οικογένεια της Ναυσικάς, οι Αναγνώστου. Η Ναυσικά είναι νεοφερμένη. Το διαζύγιο των γονιών της αποτέλεσε την αιτία να χάσει τους φίλους της και τη δασκάλα της. Οι γονείς της συνεχίζουν να ασχολούνται με τις δουλειές τους και πλέον ακόμα και οι διακοπές γίνονται χωριστά. Η Ναυσικά το έχει πάρει απόφαση, έχει μια οικογένεια ΧΑΛΙΑ. Ευτυχώς έχει δυο καινούριους φίλους τον Ανδρέα και τον Θάνο, αυτοί τουλάχιστον ζουν σε κανονικές οικογένειες.
Τι κάνεις λοιπόν όταν νιώθεις ότι η οικογένειά σου μοιάζει με ένα πακέτο το οποίο θα προτιμούσες να μην είχες ανοίξει ποτέ; Αν έχεις μια γιαγιά ΔΕΝ θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις ότι όλες οι οικογένειες μοιάζουν με ένα μοναδικό αστέρι στο ουρανό. Η γιαγιά Ειρήνη λοιπόν γίνεται η αφορμή να αλλάξει οπτική ο Ανδρέας και να ανακαλύψει ότι η οικογένειά του μοιάζει τελικά με ένα καράβι στον ουρανό, το οποίο μπορεί να φαντάζει χάλια αλλά τους ταξιδεύει πάντα! Κι όταν μοιράζεται την ανακάλυψή του με τους φίλους του ανακαλύπτουν κι εκείνοι τους μοναδικούς οικογενειακούς αστερισμούς τους.
Η Λίνα Μουσιώνη εμπνεύστηκε και δημιούργησε μια τρυφερή όσο και ευφάνταστη ιστορία οικογενειακής ζωής. Τρία παιδιά στην προεφηβεία δυσανασχετούν με τις οικογένειές τους ενώ ζηλεύουν τις οικογένειες των φίλων τους. Οι παράλληλες πρωτοπρόσωπες αυτοβιογραφικές αφηγήσεις των ηρώων επιβεβαιώνουν εξ αρχής τα αυτονόητα. Δεν υπάρχουν ιδανικές οικογένειες αφενός και αφετέρου έχουμε την τάση να εξιδανικεύουμε αυτό το οποίο δεν ζούμε. Με αυτή την αφηγηματική επιλογή και την αξιοποίηση της διαφορετικής γιαγιάς «ΔΕΝ» η συγγραφέας αποφεύγει τις κοινοτοπίες. Με χιούμορ και αμεσότητα κερδίζει τον αναγνώστη ο οποίος δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί με τους Ανδρέου, τους Κουλούρηδες ή τους Αναγνώστου και να διερωτηθεί εν τέλει αν η δική του οικογένεια είναι αστερισμός κουτάλι, μισοφέγγαρο ή καράβι.
Διακρίσεις
[vc_custom_heading text=”THE BOOK SECRET” font_container=”tag:h2|font_size:32|text_align:center|color:%23ffffff” google_fonts=”font_family:Akronim%3Aregular|font_style:400%20regular%3A400%3Anormal” css_animation=”bounceIn” css=”.vc_custom_1517325058360{padding-top: 7px !important;background-color: #0066cc !important;}”]
Η Λίνα Μουσιώνη εκμυστηρεύτηκε στο elniplex το κρυμμένο μυστικό για το «Καράβι στον ουρανό»: Από την πλευρά της μητέρας μου είχα μια φοβερή, σούπερ-γιαγιά. Χατίρι δεν μου χαλούσε. Με κανάκευε, με φρόντιζε και εκπλήρωνε κάθε παράλογη επιθυμία μου. Βόλτα ήθελε το κορίτσι μες το λιοπύρι; Βόλτα θα πηγαίναμε κι ας μην βαστούσαν τα πόδια της. Ήθελα αβγοφέτες πασπαλισμένες με ζάχαρη και κανέλα; Σήμαινε βραδιάτικα συναγερμός και τις είχα στο λεπτό. Το «όχι» ήταν άγνωστη λέξη για εκείνη. Γιατί υπήρχε και η «άλλη» γιαγιά. Η απόμακρη, τυπική και αποστασιοποιημένη πλήρως από τον αρχετυπικό ρόλο της. Μια ιδιαίτερη προσωπικότητα που δεν πρόλαβα να γνωρίσω. Παρέμεινε άγνωστη και πιθανότατα αδικημένη. Μεγαλώνοντας προβληματιζόμουν για το πώς θα έμοιαζε η παιδική μου ηλικία αν είχα μόνο μια γιαγιά και αυτή ήταν η «άλλη». Σκεφτόμουν πώς μπορεί να νιώθουν όσα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς γιαγιάδες ή οι γιαγιάδες τους δεν είναι και τόσο σούπερ όπως αυτές που περιγράφουν τα παιδικά βιβλία ή οι κινηματογραφικές ταινίες. Αναζητούσα ένα τρόπο για να αποκαταστήσω τη σχέση με την «άγνωστη» γιαγιά μου και να αποφορτίσω το αίσθημα ματαίωσης των παιδιών που οι γιαγιάδες τους μπορεί να απουσιάζουν είτε συναισθηματικά είτε φυσικά. Γιατί είναι και αυτό μια αλήθεια που γρατζουνά. Κάπως έτσι μπαρκάρισε το «Καράβι στον ουρανό».
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Καράβι στον ουρανό |
| Συγγραφέας: | Λίνα Μουσιώνη |
| Συγγραφέας: | Σοφία Παπαδοπούλου |
| Σειρά : | Διαβάζω ιστορίες |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Οκτώβριος 2018 |
| Σελίδες: | 96 |
| Μέγεθος: | 14 X 20,5 |
| ISBN: | 978-618-03-1565-3 |
