Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 4+ (target 5-8) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Πριν από μερικά χρόνια είχα την τύχη να γνωρίσω, στη στέγη του σπιτιού μου, τον κύριο Χουρχούρη, έναν μεγαλόσωμο, πολύχρωμο γάτο με καταγωγή από το εξωτικό Γατουχάν.
Ήρθε στην Ελλάδα πριν από πολύ καιρό για να σπουδάσει κτηνιατρική, αλλά ερωτεύτηκε τη χώρα μας και την κυρία Ζιζή, μια πανέμορφη μαύρη γάτα από τη Θεσσαλονίκη, και αποφάσισε να ζήσει στην πατρίδα μας, για πάντα.
Από το βιβλίο, Στέλλα Μιχαηλίδου
Ίδια έχουμε μαμά! Αυτή την ιστορία άρχισε να διαβάζει τραγουδιστά ο κύριος Χουρχούρης σαν άνοιξε το πολύτιμο κόκκινο τετράδιο. Ήταν μία αληθινή ιστορία από την πατρίδα του, το όμορφο Γατουχάν, τότε που κυβερνούσε ο κάτασπρος Χαν Χαν.
Τότε, λοιπόν, μια βάρκα πλαστική,
που δεκαπέντε γάτες χωρούσε το πολύ
θαλασσόδερνε για μέρες ψάχνοντας στεριά
να ξέρεις γίνονται συχνά αυτά.
-Χάσαμε τα σπίτια μας!
-Πόλεμος στην πατρίδα!
-Βοηθήστε μας, πεθαίνουμε!
-Δώστε μας λίγη ελπίδα!
Ο άρχοντας Χαν Χαν διέταξε στον τόπο τους να γυρίσουν πριν κάνουν κάποιο κακό και ρημάξουν τον όμορφο τόπο του Γατουχάν. Δεκαπέντε γάτες πάνω σε βάρκα παλιά υπό διωγμό. Αυτό είναι φοβερό! “Να φύγουν από το Γατουχάν τώρα, τώρα, τώρα!”
Πάνε λοιπόν όλοι οι Γατουχανοί στην παραλία να διώξουνε τους ξένους μακριά από το νησί. Αλλά κάνουν ένα λαθάκι. Παίρνουν και τα μικρά γατιά τους μαζί, που αγαπούν τα παραμύθια, την ισότητα και την αδερφοσύνη. Και το σκηνικό ανατρέπεται. Οι μικροί πετούν ένα τεράστιο σχοινί
…στην πλαστική βαρκούλα που πάει να βυθιστεί.
Κρατώντας τη μια άκρη τραβάνε δυνατά,
τη βάρκα που βουλιάζει να βγάλουν στη στεριά.
Μη βιάζεστε! Έχει κι άλλη ανατροπή η ιστορία. Γιατί είναι εύκολο να διώχνεις, αλλά πιο εύκολο είναι να δίνεις το χέρι όταν κινδυνεύεις κι εσύ σε εκείνον που πριν λίγο έδιωχνες.
Με καλοδουλεμένο, ομοιοκατάληκτο στίχο, λέξεις που έχουν δύναμη, διόλου απλοϊκές, η συγγραφέας Στέλλα Μιχαηλίδου γράφει την πιο δυσάρεστη και ρεαλιστική ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Και την γράφει βάζοντας στη θέση των ανθρώπων γάτες. Κατά τ’ άλλα, η ιστορία γράφει πόλεμο που διώχνει από την πατρίδα και σε βάζει σε μια νύχτα μέσα σε βάρκα της πλάκας προς αναζήτηση νέας γης. Η θάλασσα δεν είναι φιλική προς τη βάρκα, αλλά αποδεικνύεται ότι χειρότεροι κι από την άγρια θάλασσα είναι οι υποδοχείς στη νέα γη. Να φύγουν είναι η ετυμηγορία, δεν έχουν τίποτα να μας προσφέρουν, θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας και ντιενέι μας. Τα παιδιά βλέπουν αλλιώς τον κόσμο. Αυτενεργούν συντασσόμενα πάντα με το δίκιο, όσο ακόμα δεν τα έχουμε διαφθείρει. Κι όταν η θάλασσα δεν έχει μέσα δεκαπέντε γάτες αλλά το μισό Γατουχάν, μίση, διαφορές και ξενοφοβίες πηγαίνουν περίπατο μπροστά στην επιβίωση.
Αυτό το θλιβερό νήμα ξετυλίγει η συγγραφέας συγκινητικά και ταυτόχρονα χαριτωμένα και αποτυπώνει την προσφυγική κρίση και τις προεκτάσεις της: ξενοφοβία, άρνηση, μεγαλοϊδεατισμός, ματαιοδοξία, απανθρωπιά, ρατσισμός, στερεότυπα, απόγνωση, ελπίδα, αλληλεγγύη, ανυπακοή, ισότητα, επιβίωση.
Θέλω να σημειώσω ότι χειρίζεται έξοχα τις ανατροπές που επέλεξε, καθώς ανατρέπει από την αρχή ως το τέλος το αναμενόμενο, ενώ η πλέον αξιοσημείωτη επιλογή της είναι η διακειμενική συνομιλία της ιστορίας της με πλήθος κλασικών χαρακτήρων της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας: Αλή Μπαμπά, Παν, Τοσοδούλα, Σεχραζάτ, Ρομπέν των δασών, ντ΄Αρτανιάν, Άραμις, Πόρθος, Άθως, Αρθούρος, Σεβάχ Θαλασσινός, Ραπουνζέλ γίνονται οι ήρωες που καταφθάνουν μέσα από τα παραμύθια και από το… Γατουχάν να σώσουν εκείνους που απιελούνται μέσα στη βάρκα. Ήρωες αγαπημένοι, δοτικοί, με ενσυναίσθηση, που ξέρουν τι σημαίνει να δέχεσαι απόρριψη και βία. Αυτοί είναι που αλλάζουν την κατάσταση∙ μια συγγραφική επιλογή που γοητεύει καθώς, πέρα από τη διακειμενική αυτή συνομιλία, αναδεικνύει τα παραμύθια και τις ιστορίες ως τη μεγάλη δύναμη που γεννά το καινούριο και το όμορφο.
Ίδια μας γέννησε μαμά! Είναι η θάλασσα που τους βάφτισε όλους, πρόσφυγες και… “γηγενείς” και τους επαναπροσδιόρισε. Μια εικόνα που δεν θα ήταν παράταιρο ότι θυμίζει μια παλιά βάπτιση σε ποταμό από κάποιον που δεν έβλεπε τον ξένο με εχθρότητα, γιατί ήταν ο ίδιος παντού και πάντα ο τέλεια ξένος.
Η Χρύσω Χαραλάμπους έκανε ντεμπούτο με Το Πουλόβερ του Δημήτρη Μπασλάμ. Τότε μας αιφνιδίασε καθώς ισορροπούσε μεταξύ παιδικού σκίτσου και ενήλικης απλότητας, μέσα από λιτές γραμμές και γεωμετρίες. Τώρα ήμασταν πιο υποψιασμένοι για τη δουλειά της, ωστόσο η νεαρή εικονογράφος εξέλιξε πολύ το στυλ της, προχώρησε αρκετά μακρύτερα από την πρώτη της δουλειά και αγκάλιασε με πρωτοτυπία και εικαστικό πλούτο το κείμενο που της δόθηκε δημιουργώντας δυνατές σε συναισθήματα και ένταση εικόνες. Νομίζω ότι σπάνια έχουμε δει μια τέτοια εξέλιξη τόσο γρήγορα μεταξύ πρώτης και δεύτερης δουλειάς. Κι αυτό είναι πολύ ευχάριστο αφού δείχνει μια καλλιτέχνη που δεν κάθισε πάνω στις δάφνες της πρώτης της εικονογράφησης.
Μια ιστορία για την προσφυγική κρίση και για την κρίση των ανθρώπων. Θα τη χαρείτε, θα την παίξετε, θα τη συζητήσετε, θα την κάνετε θεατρικό παιχνίδι, θα της δώσετε προεκτάσεις.
Για αναγνώστες από 4-5 ετών περίπου.
Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Με μια ματιά
- Με καλοδουλεμένο, ομοιοκατάληκτο στίχο, λέξεις που έχουν δύναμη, διόλου απλοϊκές, η συγγραφέας Στέλλα Μιχαηλίδου γράφει την πιο δυσάρεστη και ρεαλιστική ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Και την γράφει βάζοντας στη θέση των ανθρώπων γάτες. Κατά τ’ άλλα, η ιστορία γράφει πόλεμο που διώχνει από την πατρίδα και σε βάζει σε μια νύχτα μέσα σε βάρκα της πλάκας προς αναζήτηση νέας γης. Η θάλασσα δεν είναι φιλική προς τη βάρκα, αλλά αποδεικνύεται ότι χειρότεροι κι από την άγρια θάλασσα είναι οι υποδοχείς στη νέα γη. Να φύγουν είναι η ετυμηγορία, θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας και το ντιενέι μας. Τα παιδιά βλέπουν αλλιώς τον κόσμο. Αυτενεργούν συντασσόμενα πάντα με το δίκιο, όσο ακόμα δεν τα έχουμε διαφθείρει. Κι όταν η θάλασσα δεν έχει μέσα δεκαπέντε γάτες αλλά το μισό Γατουχάν, μίση, διαφορές και ξενοφοβίες πηγαίνουν περίπατο μπροστά στην επιβίωση.
Το Soundtrack του βιβλίου
The Last of the Mohicans – Promentory (Main Theme)
The decant session-Yann Tiersen
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ιστορίες από το Γατουχάν: Ίδια έχουμε μαμά |
| Σειρά: | Ιστορίες από το Γατουχάν |
| Συγγραφέας: | Στέλλα Μιχαηλίδου |
| Εικονογράφος: | Χρύσω Χαραλάμπους |
| Εκδόσεις: | Καλειδοσκόπιο, Σεπτέμβριος 2021 |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Δημήτρης Παπακώστας |
| Καλλ. επιμέλεια-Σελ/ση: | Δημήτρης Χαλκιόπουλος |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-47-1221-2 |
