Θέλεις να γίνουμε φίλοι; του Σαμ Μακ Μπράτνεϊ (εικ.: Ανίτα Τζέραμ)

Το Μικρό Καστανό Λαγουδάκι πήγε να εξερευνήσει λίγο πιο πέρα από τον Μεγάλο Καστανό Λαγό. Βλέπει το είδωλό του στις νερολακκούβες, παίζει, ώσπου συναντά τη Μικρή Λευκή Λαγουδίνα. «Με λένε Λιλή» του είπε αυτή. «Θέλεις να γίνουμε φίλοι; Θέλεις να παίξουμε;».

Παίζουν κυνηγητό στους θάμνους, σκάβουν μια τρύπα, φτιάχνουν σωρούς από φύλλα. Ύστερα παίζουν κρυφτό. Μα η Λιλή δε φάνηκε. Γύρισε σπίτι του. Θα την ξανάβλεπε άραγε.

Μια απλή, τρυφερή ιστορία φιλίας που φανερώνει το τυχαίο αλλά και την ευκολία με την οποία τα παιδιά αναζητούν το μαζί γιατί έχουν καταλάβει από πολύ νωρίς στη ζωή τους τι σημαίνει μοναξιά και μαζί. Μια ιστορία που φανερώνει επίσης την ξενοιασιά και τα απλά πράγματα στα οποία βρίσκουν χαρά και καταφύγιο τα παιδιά σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους που δεν έχουν χρόνο για τα απλά πράγματα και κυνηγούν τα επιτηδευμένα.

Με απλότητα λέξεων και βραχείες προτάσεις αποτυπώνεται αυτό το απλό μήνυμα με κάθε άλλο παρά διδακτικό τρόπο, ενώ οι απαλές αποχρώσεις της παλέτας της Ανίτα Τζέραμ από τη φύση δημιουργούν μια πηγαία ευχαρίστηση, αν και εικαστικά ανήκουν σε παλαιότερη λογική. Παράλληλα, δε μπορεί κανείς να μην εντοπίσει ένα ακόμα απλό μήνυμα. Το παιδί δε δένεται πάνω στο πόδι του γονιού/κηδεμόνα του αλλά αφήνεται να εξερευνήσει λίγο, να ανακαλύψει, να χαρεί. Αυτό ασφαλώς μπορεί να γίνει σε ένα έστω μερικώς ασφαλές περιβάλλον, όπως φαίνεται ο χώρος στον οποίο εξορμά το μικρό λαγουδάκι.

Το βιβλίο Will you be my friend? έχει μια πορεία είκοσι πέντε ετών και έχει αρέσει σε χιλιάδες παιδιά. Είναι ιδανικό για πιο διστακτικά, εσωστρεφή παιδιά, που βλέπουν στις σελίδες του ότι η φιλία, το παιχνίδι, η χαρά μπορεί να έρθει απλά αν αφήσουν τον εαυτό τους για λίγο ελεύθερο και ανέμελο, αν απλά προτείνουν αυτό το μαγικό “θέλεις να παίξουμε;” ή “θέλεις να γίνουμε φίλοι;”. Αλήθεια… ποιος μεγάλος λέει σήμερα “θέλεις να γίνουμε φίλοι;” σε έναν άλλον;

Λιτό, απλό, τρυφερό, έξυπνο.