Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 5-8) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Ζω σε ένα κρύο και σκοτεινό μέρος. Το λένε ΝΤΟΥΛΑΠΑ! Είναι μυστήριο το πώς βρέθηκα εδώ.
Η Θεοδώρα Κατσιφή δίνει την αφήγηση και την μπαγκέτα στο τέρας της ντουλάπας και ο φόβος προσεγγίζεται από την οπτική του άλλου, ενώ το παιδί γίνεται τρομερό τέρας για αυτό της ντουλάπας.
Περί τίνος πρόκειται
Ένα… τέρας ζει στη ντουλάπα του δωματίου της Μιράντας. “Είναι μυστήριο το πώς βρέθηκα εδώ. Δεν βγαίνω έξω, γιατί εκεί βρίσκεται ένα τρομερό πλάσμα. Το λένε Μιράντα”.
Δεν είναι εύκολο να το σκάσει από εκεί. Η τρομερή Μιράντα μπαινοβγαίνει όλη μέρα. Ούτε και τις νύχτες τα καταφέρνει. Γιατί η Μιράντα ξυπνάει τους γονείς της με κλάματα και φωνές και εκείνοι έρχονται στο δωμάτιό της. Τους λέει ότι ένα τέρας κρύβεται στην ντουλάπα. Ο μπαμπάς τσεκάρει, το… τέρας της ντουλάπας προλαβαίνει και κρύβεται και όλα γίνονται καλά. Κάθε μέρα και κάθε νύχτα η ίδια ιστορία. Μέχρι που έρχεται μια νύχτα και ένα πρωινό που η Μιράντα δεν φοβάται πια και το τέρας βγαίνει έξω, στο φως…
Εστιάζοντας
Ο φόβος από την οπτική του “θύτη”, του τέρατος που ζει στην ντουλάπα. Ο φόβος που γεννιέται στα σκοτάδια μιλάει με τη μορφή του τέρατος που λίγο πολύ όλα τα παιδιά έστησαν κάποια φορά στον νου τους και σκιάχτηκαν με την υποτιθέμενη παρουσία του. Αυτή η οπτική του άλλου όταν ο άλλος είναι το υποκείμενο που προκαλεί τον φόβο αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς η συγγραφέας δεν αναποδογυρίζει απλώς το στερεότυπο, αλλά το καθρεφτίζει ισότιμα σε “θύτη” και “θύμα”, σε άνθρωπο και “τέρας”. Τώρα και για τους δυο, ο άλλος είναι ένα τέρας, φοβιστικό, τρομερό: η τρομερή Μιράντα και το τρομερό τέρας στη ντουλάπα. Το γνωρίζουμε και το κατανοούμε απόλυτα αφού αφηγητής είναι το τέρας της ντουλάπας που κρυφοκοιτάζει και κρυφακούει τα τεκταινόμενα στο δωμάτιο του παιδιού που φοβάται.
Οι γονείς της Μιράντας διαλύουν τη μυθολογία των τεράτων στον νου της. Τα αναγάγουν στη σφαίρα της φαντασίας, μιας μαγικής υπερδύναμης των ανθρώπων που αλλάζει μορφές, χρήσεις και όψεις, που τροποποιεί την πραγματικότητα. Η κανονικότητα είναι ένα παιδί να φοβάται, αρχετυπικός για τον άνθρωπο ο φόβος του σκοταδιού γαρ. Αλλά οι άνθρωποι βάζουν γνώση, λόγο, πολιτισμό, αγωγή και συναισθήματα για να οδηγήσουν εαυτούς και ασφαλώς τα παιδιά τους στην αντικανονικότητα της αφοβίας. Με την επιλογή του αφηγητή τέρατος και μάλιστα φοβούμενου και αποδίδοντας ιδιότητες τέρατος σε ένα παιδί, η συγγραφέας δείχνει άρρητα ότι όλοι φοβούνται κάτι, συνήθως το άγνωστο και αόρατο, καθιστώντας τον φόβο ουσιαστικό φυσιολογικό. Η συμφιλίωση στο τέλος μοιάζει μονόδρομος και μάλιστα επωφελής και για τα δυο… τέρατα.
Οι λέξεις της Θ. Κατσιφή και οι εικόνες της Π. Κρίγκου συνδιαλέγονται σε μια βάση αλληλοσυμπλεκόμενης ισοτιμίας αποδίδοντας ένα αρμονικό αποτέλεσμα, καθώς η αφήγηση συναποτελείται από κείμενο και εικονογράφηση που λειτουργούν αφηγούμενα με τον δικό του τρόπο έκαστο. Η πρόθεση της συγγραφέα να συγκρουστεί με τα βασικά στερεότυπα και τους αρχετυπικούς φόβους δίχως όμως να οριστικοποιεί βεβαιότητες και καλουπωμένα μηνύματα συναντά την αντίστοιχη της εικονογράφου να μην υπερφορτώσει με λεπτομέρειες τις εικόνες της, να δώσει στη Μιράντα και στα πρόσωπα συνολικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η φράση “Είναι μυστήριο το πώς βρέθηκα εδώ”, αποτελεί μια έμμεση επιβεβαίωση ότι ο φόβος πλάθεται από τους ανθρώπους, συχνά αναίτια.
Έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που μπορεί να αποτελέσει case study για τη μελέτη του φόβου στο εγχώριο παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο.
Για αναγνώστες από 5 περίπου ετών.
Εκδόσεις Μικρή Σελήνη.
TAYTOTHTA | |
---|---|
Τίτλος: | |
Συγγραφέας: | |
Εικονογράφος: | |
Εκδόσεις: | Μικρή Σελήνη, Μάιος 2024 |
Art Director: | Στέλλα Δημητρακοπούλου |
Σελίδες: | 40 |
Μέγεθος: | 21,5 X 27,5 |
ISBN: | 978-618-5689-19-3 |