Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 9+ (target 10-14) — Λογοτεχνία για παιδιά
“Θα με αφήσεις τώρα να δω το πόδι σου;”
Ντεμπούτο και μεταφρασμένο σε 25 γλώσσες. Διαβάστε και θα καταλάβετε.
Περί τίνος πρόκειται
Η εντεκάχρονη Έιπριλ Γουντ βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με μία πολιτική αρκούδα τρεις εβδομάδες αφού βρέθηκε στο Νησί των Αρκούδων, όπου ο ερευνητής πατέρας της τής έλεγε ότι δεν υπάρχουν πια καθόλου πολικές αρκούδες. Χάρη στις ατελείωτες έρευνες καιρικών μοτίβων για την υπερθέρμανση της Αρκτικής σε κάποιο κοντινό πανεπιστήμιο του πατέρα της, πήγαν να μείνουν σε έναν μετεωρολογικό σταθμό. Η μητέρα της πέθανε όταν η Έιπριλ ήταν τεσσάρων ετών και ο πατέρας της είναι υπερβολικά πολυάσχολος και μελετηρός, διαψεύδοντας τις ελπίδες της Έιπριλ ότι θα περνούσαν χρόνο μαζί.
“Επίσημη κυβερνητική υπόθεση” έγραφε ο μεγάλος, χοντρός φάκελος που είχε ταχυδρομική σφραγίδα Νορβηγίας. Και έτσι βρέθηκαν δυο τους στον Αρκτικό Κύκλο. Μόνοι τους. Δυο τους. Γενικώς δυο τους. Δεν ζούσαν άλλοι εκεί. Προσθέτοντας ότι δεν της πολυάρεσε το σχολείο και τα κορίτσια δεν συμπαθούσαν και τόσο εκείνη, δεν ήταν και παράξενο που η Έιπριλ προτιμούσε τα ζώα από τους ανθρώπους.
Το βράδυ που συνάντησε την πολική αρκούδα…
“Και τότε κάτι πήρε το μάτι της. Εκεί, στον ορίζοντας, μια σιλουέτα κινήθηκε κόντρα στο φως του ήλιου. Ήταν κάτι που έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη. Τόσο γρήγορα που παραλίγο να μην το προσέξει. Κάτι μεγάλο και εντελώς απροσδόκητο, που προχωρούσε με μεγάλες δρασκελιές.
Μπορούσε να ήταν…;
Η Έιπριλ ανοιγόκλεισε ξανά τα μάτια. Ό,τι κι αν ήταν, είχε φύγει.
Αλλά η Έιπριλ θα ορκιζόταν ότι μόλις είχε δει μία πολική αρκούδα”
… άρχιζε μια άλλη ζωή για εκείνη. “…Ήταν το πιο υπέροχο πλάσμα που είχε δει“. Δεν της πέρασε από το μυαλό να φοβηθεί, όπως θα έκαναν τα περισσότερα παιδιά όταν θα συνειδητοποιούσαν ότι ζουν μαζί με μία αρκούδα, μόνοι, σε ένα νησί που λέγεται Νησί των Αρκούδων μόνο επειδή κάποτε ζούσαν εκεί πολλές αρκούδες αλλά τώρα δεν ζούσε -υποτίθεται- καμία. Μια αρκούδα που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί, που πεινάει, που είναι μακριά από το σπίτι της, που δεν θα μπορούσε να έχει έρθει κολυμπώντας ως εκεί αφού οι πάγοι πια έχουν λιώσει, που ο κοντινότερος πληθυσμός τους είναι τετρακόσια χιλιόμετρα μακριά.
Αλλά η αρκούδα (που είναι αρκούδος) υπάρχει. Είναι μόνος, βρυχάται, νιώθει απειλή, το πόδι του είναι τραυματισμένο από κάποιο από τα πολλά σκουπίδια της περιοχής, νιώθει πως κάτι του λείπει. Εκεί είναι από λάθος… Και στην Έιπριλ λείπει κάτι. Εκεί είναι από… λάθος; Θα κινδυνεύσουν. Αλλά το ταξίδι αυτό είναι μεγάλο.
Εστιάζοντας
Τρυφερό, συγκινητικό μυθιστόρημα με φόντο το κατάλευκο, αχανές τοπίο του Αρκτικού Κύκλου, την κλιμακούμενη κλιματική αλλαγή και την υπερθέρμανση και εμπρόσθιους τροχούς ένα μοναχικό, ορφανό από μητέρα, εντακάχρονο κορίτσι που επενδύει συναισθηματικά -μάταια αρχικά- στον εργασιομανή πατέρα της και ακολούθως στην εξίσου μοναχική τελευταία αρκούδα, καθώς από λάθος σχεδόν είναι κι οι δυο τους σ’ αυτό το ακατοίκητο νησί. Με κάποιον προφανή μαγικό ρεαλισμό, κορίτσι και αρκούδος έρχονται κοντά, βρίσκουν σημεία επαφής, καλύπτουν κενά, εμφανή ή υπαινισσόμενα, καθώς αναπτύσσεται με επιδέξιες αναφορές η διογκούμενη πλαστική ρύπανση (plastic pollution) και η κλιματική αλλαγή που απειλεί πολλά περισσότερα απ’ όσα γνωρίζει η πλειονότητα των ανθρώπων.
Στο εντυπωσιακό της, βραβευμένο πια, ντεμπούτο, η Χάνα Γκολντ στήνει ένα ατμοσφαιρικό, πολικό θεατρικό σκηνικό, βάζοντας τρία σημαντικά πιόνια, παιδί, πατέρας, ζώο, σε μια λευκή σκακιέρα και αρκετά θραύσματα απειλών στα μαύρα τετράγωνα. Η παρτίδα παίζεται στη μοναχικότητα, την οικολογία, τον ακτιβισμό, τις προτεραιότητες, τη σχέση κόρης πατέρα, τη λησμονημένη επαφή μας με τη φύση και τους άγριους και απειλούμενους με εξαφάνιση εκπροσώπους της, τη γενναιότητα, την αφοσίωση, παίζεται στην κληρονομιά που αφήνεις πίσω, στην αλληλεγγύη και την ενσυναίσθηση.
Τα τρία πιόνια αποτυπώνονται με σαφήνεια. Ο πατέρας σε πένθος απώλειας για τη σύζυγό του, απομονωμένος, δονούμενος από τους δικούς του κώδικες, μοιάζει να έχει αφήσει την κόρη του σε μια δική της μοίρα, η Έιπριλ με ελλείμματα από μητέρα, πατέρα, φίλους, αποπειράται να βοηθήσει το πληγωμένο, χαμένο ζώο και το περιβάλλον συνολικά για το οποίο κινητοποιείται, ο αρκούδος σε λάθος τόπο, με τρόπο απροσδόκητο, κινείται από τα νήματα της φύσης του. Η σχέση της Έιπριλ με τον αρκούδο δικαιολογείται μόνο υπό το πρίσμα του μαγικού ρεαλισμού, προκειμένου να δοθούν ερείσματα σφοδρής ευαισθητοποίησης προς τους αναγνώστες. Και κάπως έτσι, σε ένα καθηλωτικό σκηνικό, έχουν ένα επιδραστικό μυθιστόρημα οικολογικής διαφώτισης και ακτιβισμού, που μεταφέρει δυναμικά τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής λόγω της ανθρώπινης υπερδραστηριότητας και προσφέρει στα παιδιά μια καλοδομημένη αναγνωστική εμπειρία, μακριά από τις συνήθεις περιπέτειες που αποκαλύπτουν κάποιο κρυμμένο μυστικό στο τέλος.
Κορίτσι ηρωίδα, μητέρα απούσα, μπαμπάς χαμένος στον κόσμο του, νησί έρημο. Έχει μια αντιστερεοτυπική βάση, όπως και να το κάνουμε.
Για αναγνώστες από 9-10 περίπου ετών.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Διακρίσεις
Blue Peter Book Award 2022
Waterstones Children’s Book Prize 2022
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Η τελευταία αρκούδα |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The last bear |
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, Νοέμβριος 2023 |
| Μετάφραση: | Πετρούλα Γαβριηλίδου |
| Διόρθωση: | Μαρία Κούτσιανου |
| Σελίδες: | 248 |
| Μέγεθος: | 14,5 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-484-924-6 |
