Κάποτε, σε έναν πολύ όμορφο τόπο η Άνοιξη δεν ερχόταν. Από το χειμώνα, μέσα σε μια μέρα, ερχόταν κατευθείαν το καλοκαίρι. Έτσι όμως, τα χιόνια έλιωναν απότομα, οι τόποι των ανθρώπων πλημμύριζαν και οι σοδειές τους καταστρέφονταν. Οι μυρωδιές και τα χρώματα άγνωστες, τα χελιδόνια γνώριμα μόνο σε παλιά βιβλία.
Και γιατί δεν ερχόταν; Γιατί η νεράιδα της Άνοιξης ήταν θλιμμένη για το χαμό του αγαπημένου της, του πρώτου χελιδονιού της Άνοιξης, που κάποιος τραυμάτισε θανάσιμα με σφεντόνα. Έτσι, φορώντας τα χρώματα του αγαπημένου της χελιδονιού, είχε αποσυρθεί σε έναν βράχο, λίγο έξω από τον όμορφο αυτό τόπο, κι έμενε εκεί αμίλητη κι αμέτοχη. Στον ίδιο τόπο, κάποτε, ήρθε μια πολύ δροσερή, χαρούμενη και ευαίσθητη γυναίκα, η κυρία Μίνα, που αγαπήθηκε από τους κατοίκους και έφερε κυριολεκτικά με τις πράξεις της τα πάνω κάτω. “Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!» Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων: «Έρχεται, έρχεται… η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!» Αυτή τη φορά, εκτός απ’ την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες και πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού.
Η συγγραφική δεινότητα του Χρήστου Μπουλώτη να αγγίζει μικρούς και μεγάλους είναι για ακόμα μία φορά παρούσα. Δεν είναι μόνο η ιστορία. Είναι η εξέλιξή της λέξη λέξη. Λέξεις που τραβούν σιγά σιγά μια υπέροχη ιστορία προς το τέλος της. Δεν κουράζουν, δεν αφήνουν βλέμμα να φύγει από τις σελίδες τους.
Η πλοκή είναι συγκεκριμένη, όχι καταιγιστική, δε σε βασανίζει να την προλάβεις. Την ακούς και την αφομοιώνεις ξεκούραστα, ευχάριστα. Το περιεχόμενο πολυεπίπεδο (όλα τα σπουδαία παραμύθια μιλούν σε άλλες κλίμακες και στους μεγαλύτερους αναγνώστες) και τα μηνύματα της ιστορίας πολλά. η άνοιξη και οι συνέπειες της απουσίας της. Η δύναμη ενός ανθρώπου που…μπορεί να φέρει την άνοιξη αρκεί να εμπνεύσει, να έχει το υπόβαθρο ως άνθρωπος, ως ύπαρξη να τραβήξει κοντά στη σκέψη και τις ενέργειές της και άλλους. Η συνεργασία, η πίστη, η αφοσίωση σε ένα μεγάλο στόχο.
Η κυρία Μίνα. Γλυκιά, ήρεμη, ευαίσθητη, καλλιεργημένη, αποφασιστική, αισιόδοξη. Ο άνθρωπος που βρίσκει ένα πρόβλημα και δεν το αγνοεί. Προσπαθεί να το αντιμετωπίσει. Δίχως άγχη και κραυγές. Με πράξεις, που εμπνέουν, που συντονίζουν κι άλλους στον παλμό της. Γιατί οι πολλοί συνήθως δε δρουν. Είναι συνήθως ο ένας που λαμπαδιάζει ο,τι δεν έκαιγε μέσα τους ως χθες.
Η κυρία Μίνα, η πιανίστρια, η δασκάλα. Η κυρία Μίνα Ζάννα που έφυγε από τη ζωή πριν 3 μήνες ακριβώς. Μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή προσωπικότητα, μια γυναίκα που όπως όλοι λένε έφερνε την άνοιξη και την αναγέννηση όπου πήγαινε. Όπως για παράδειγμα στην Εύβοια
Το παραμύθι έχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο εικονογράφησης για τις εξαιρετικές ζωγραφιές της Φωτεινής Στεφανίδη. Και πώς να μη βραβευτεί; Η Φωτεινή Στεφανίδη θαρρείς κι έχει το άγγιγμα του Μίδα. Χρησιμοποιώντας αβγοτέμπερα σε βαμβακόχαρτο, δημιούργησε 14 υπέροχους πίνακες ζωγραφικής. Αριστερά το κείμενο του Χρ. Μπουλώτη, δεξιά οι δικές της εμπνεύσεις. Χρωματικοί συνδυασμοί που δεν κερδίζουν απλώς το βλέμμα. Κοιτάζεις λεπτά ολόκληρα κάθε σελίδα και παντού βρίσκεις γοητευτικές λεπτομέρειες που σε κάνουν δικό τους.
Δε χρειάζεται να είσαι κριτικός λογοτεχνίας για να εισπράξεις αυτό το καθηλωτικό αποτέλεσμα της συνεργασίας τους. Δεν τα λέω έτσι στην τύχη. Το είδα στον εαυτό μου. Κι αν εγώ δεν μετράω, το είδα στα παιδιά μου, όποια σχολική χρονιά κι αν τους το διάβασα.
Η Κυρία Μίνα και η Άνοιξη είναι ίσως το πιο όμορφο παραμύθι που διάβασα για την…Άνοιξη και ένας από τους κορυφαίους ελληνικούς τίτλους όλων των εποχών.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη |
| Συγγραφέας: | Χρήστος Μπουλώτης |
| Εικονογράφηση: | Φωτεινή Στεφανίδη |
| Μετάφραση: | Σοφία Τζάλη |
| Εκδόσεις: | Α. Α. Λιβάνη, 2006 |
| Σελίδες: | 24 |
| Μέγεθος: | 24 Χ 28 |
| ISBN: | 9789601411804 |
