Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 13+ (target 14-19) – Λογοτεχνία για νέους
Όταν είσαι καλή μητέρα, όλα συγχωρούνται.
Εμίλ Ζολά
Η Ανδριανή και η μητέρα της φεύγουν από το σπίτι τους στο Χαλάνδρι και πηγαίνουν να λειτουργήσουν ένα εγκαταλελειμμένο σαλέ σε κάποια ορεινή περιοχή αρκετές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά. Η Ανδριανή δεν πέτυχε όχι μόνο την Ιατρική που ήταν σαν οικογενειακός προορισμός και τάμα αλλά ούτε και να πιάσει τη βάση. Οι γονείς της βρίσκονται σε διάσταση, αφού ο πατέρας της έφυγε για τη Σουηδία με την φιλενάδα του, όπως αποδείχθηκε και η ίδια μοιάζει κλεισμένη σε ένα καβούκι απογοήτευσης και θυμού.
Η γνωριμία της μητέρας της με τον Μάξιμο στέκεται μάλλον καταστροφική. Ο Μάξιμος ασχολούνταν με το real estate και έκανες διάφορες προτάσεις αξιοποίησης της περιουσίας της στην 50χρονη μητέρα. Chalet “La petite cascade”. Αυτό ήταν το παραλίμνιο ορεινό ξενοδοχείο το οποίο πείστηκε να αγοράσει η μητέρα της Ανδριανής πουλώντας την αναξιοποίητη πατρική της περιουσία. Και έπειτα γίνεται καπνός!
Το σαλέ πρέπει να λειτουργήσει πάση θυσία. Η οικονομική κατάρρευση της μητέρας είναι ραγδαία. Αλλά ποιο σαλέ; Αυτό το πράμα είναι υπό κατάρρευση. Οι δυο γυναίκες πρέπει να καταβάλλουν απίστευτες προσπάθειες για να φέρουν σε κάποια καλύτερη κατάσταση, παραμερίζοντας τις έντονες κόντρες τους και τη μεταξύ τους ένταση που είναι διάχυτη. Την προσπάθεια ένταξης της Ανδριανής στον τόπο και το νέο περιβάλλον συνδράμει ένα παλιό, μισογκρεμισμένο σπίτι, ξεκομμένο από το χωριό, το οποίο μοιάζει σαν τον καταφύγιο που δεν μπορούσε να βρει στο ερειπωμένο σαλέ.
“Ήταν χτισμένο απ’ την γκρίζα πέτρα της περιοχής, χοντρά πέτρινα ντουβάρια, γερτή στέγη σκεπασμένη με πλάκες. Φαινόταν πολύ πιο στέρεη απ’ τη δική μας, την οποία κάποιοι είχαν φροντίσει να ενισχύσουν με λαμαρίνες. Τα πέτρινα σκαλιά που οδηγούσαν στην κύρια είσοδο είχαν χορταριάσει τόπους τόπους, το ίδιο και οι πλάκες της αυλής. Ένα ακόμη ακατοίκητο σπίτι, σκέφτηκα, μόνο που αυτό ήταν χτισμένο μακριά απ’ το υπόλοιπο χωριό”.
Στο σπίτι αυτό η Ανδριανή συναντά έναν παράξενο άντρα, τον Άντζελο, του οποίου η προσωπικότητα και η συμπεριφορά της εμπνέουν έντονα συναισθήματα.
“Δεν έχω σπίτι”
“Είμαι εγώ εδώ”.
Εδώ και τα σπίτια μιλούν. Ή μάλλον το Σπίτι. Οι κυνηγοί κοντοστέκονται αλλά δεν σταματούν ακόμα στο σαλέ. Εδώ η ζωή έχει μοναξιά ατελείωτη, το ας πούμε αγόρι σου έχει φύγει για Λευκωσία, οι φίλες σου σε συμβουλεύουν λιτά από το viber και εσύ αναζητάς να βρεις ξανά λίγη ομορφιά στη ζωή σου. Θα τη βρεις, Ανδριανή; Θα τη βρεις!
Δηλώνω ενθουσιασμένος. Δεν περίμενε κανείς αυτό το βιβλίο για να διαπιστώσει την συγγραφική ποιότητα της Ελένης Δικαίου, ωστόσο προτιμώ αντί να εγκωμιάζω να σταθώ σε λίγα σημεία που γέννησαν τον ενθουσιασμό μου.
Καταρχάς, η κίνηση της ιστορίας πάνω σε μια δοκό ισορροπίας μεταξύ πραγματικότητας, μαγικού ρεαλισμού και υπερφυσικού είναι παραπάνω από γοητευτική. Πάνω σε αυτήν την ισορροπία, έρχεται να ακουμπήσει η ταραγμένη και εκτός ισορροπίας σχέση μητέρας και κόρης, προσδίδοντας ακόμα περισσότερη κίνηση και ένταση συναισθημάτων. Η Ανδριανή και η μητέρα της σκιαγραφούνται σε βάθος και με μια ευρύτητα που αποκαλύπτει το πλήθος των γεγονότων και προσώπων που διαμόρφωσαν την τωρινή τους σχέση και συναισθηματική κατάσταση.
Αυτή είναι η βασική σχέση του βιβλίου την οποία η συγγραφέας αξιοποιεί για να αναδείξει αρκετές παραμέτρους των ανθρωπίνων σχέσεων: κορεσμός του ζευγαριού, απόσταση, διάσταση, εμπιστοσύνη σε τρίτα πρόσωπα, ελπίδες για μια νέα αρχή, όλεθρος, οικονομική καταστροφή, άρνηση παράδοσης, προσπάθεια για αναγέννηση από τις στάχτες σου, δειλά βήματα, διαψεύσεις.
Ωστόσο, η συγγραφέας επιλέγει να απλώσει την Ανδριανή πέρα από την σχέση με τη μητέρα της. Είναι η μοναξιά της, η μοναχική φύση του εφήβου και μετεφήβου, η αναζήτηση μιας νέας αφετηρίας μετά την προσωπική “αποτυχία” και τις οικογενειακές τριβές και εντάσεις που την οδηγούν σε ένα σπίτι όπου αναζητά τον εαυτό της, την αρμονία, την αποδοχή, τον έρωτα που έχει χαθεί, την επαφή με τον τόπο, με την καλύτερη εκδοχή του. Η μεταφυσική της συνομιλία με όσα υπάρχουν μόνο για εκείνη δεν είναι μόνο ένα εύρημα ανάδειξης της μοναξιάς της, αλλά η κορύφωση της απογοήτευσής της από τους ανθρώπους, από τον ίδιο της τον εαυτό ακόμα. Παράλληλα, σε συμβολικό επίπεδο, το παλιό, ερειπωμένο σπίτι και ο Άντζελο είναι η ιστορία, το παρελθόν, το καλό που κάποτε υπήρξε και δίνει τη δική του μάχη να σταθεί και πάλι στον κόσμο, ίσως μόνο στον κόσμο της Ανδριανής.
Έχω τη βεβαιότητα ότι διάβασα κάτι ιδιαιτέρως καλογραμμένο και δυνατό. Κάτι που περιγράφει με γνώση τον ψυχισμό της προχωρημένης εφηβείας όταν μπροστά της απλώνονται σταυροδρόμια και διχαστικά διλήμματα. Θα μπορούσε να ονομάζεται Η Ανδριανή και η μοναξιά ή ακόμα καλύτερα Η Ανδριανή και το Σπίτι. Ωστόσο και ο κυνηγός που επιλέγεται για τον τίτλο έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο να επιτελέσει στην εξέλιξη της ιστορίας που κουβαλά και ανατροπές και αδιέξοδα και διεξόδους. Η συγγραφέας κρατά το ενδιαφέρον ζωηρό μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο όταν και λύνει μερικώς την εσωτερική πολιορκία της Ανδριανής.
Θα το απολαύσουν και ενήλικες πέραν των εφήβων. Θαρρώ θα αρέσει πολύ. Και η εναλλαγή οπτικών και εστίασης μέσω διαφορετικών αφηγητών θα δώσει ακόμα πιο ξεκάθαρα τη δύναμη της ετερότητας, της διαφορετικής προσέγγισης, της όχι μίας και μοναδικής αλήθειας.
Για αναγνώστες από 13-14 ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ
Με μια ματιά
- Η κίνηση της ιστορίας πάνω σε μια δοκό ισορροπίας μεταξύ πραγματικότητας, μαγικού ρεαλισμού και υπερφυσικού είναι παραπάνω από γοητευτική. Πάνω σε αυτήν την ισορροπία, έρχεται να ακουμπήσει η ταραγμένη και εκτός ισορροπίας σχέση μητέρας και κόρης, προσδίδοντας ακόμα περισσότερη κίνηση και ένταση συναισθημάτων.
- Έχω τη βεβαιότητα ότι διάβασα κάτι ιδιαιτέρως καλογραμμένο και δυνατό. Κάτι που περιγράφει με γνώση τον ψυχισμό της προχωρημένης εφηβείας όταν μπροστά της απλώνονται σταυροδρόμια και διχαστικά διλήμματα. Η συγγραφέας κρατά το ενδιαφέρον ζωηρό μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο όταν και λύνει μερικώς την εσωτερική πολιορκία της Ανδριανής.
Το Soundtrack του βιβλίου
Goran Bregović – In the deathcar
Δακρυσμένα μάτια – Μίκης Θεοδωράκης – Βασίλης Σαλέας
Jazz tribute to Manos Hadjidakis/The ballad of feelings and Hallucinations
Stepping Stone (Instrumental)-Duffy
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η Ανδριανή και ο κυνηγός |
| Συγγραφέας: | Ελένη Δικαίου |
| Εικονογράφηση εξωφ.: | Θέντα Μιμηλάκη |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Ιούνιος 2021 |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Κατερίνα Βασιλοπούλου |
| Σελιδοποίηση: | Αλέξιος Δ. Μάστορης |
| Σελίδες: | 248 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 22481 |
| ISBN: | 978-960-16-9329-3 |
