Την αυτονόητη ισότητα μεταξύ των δύο φύλων αλλά και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας που κρύβονται πίσω από αυτήν βάζει στο σημάδι της το νέο βιβλίο της Λένας Μερίκα “Ζωή στα ροζ”. Και τα δομικά χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι τα ίδια όπως σε όλη τη σειρά του δαιμόνιου ντετεκτιβικού διδύμου του Μίλτου και της Θεοδώρας: μυστήριο/πλοκή καλοκουρδισμένο, δράση όχι καταιγιστική σαν Τζειμποντίστικος κόσμος, αλλά σίγουρα σε καλή βάση και ροή, χιούμορ, ανάλαφρη, όχι υπερφορτωμένη και απλοϊκή γραφή, σημαντικά ζητήματα ακόμα και της πλέον πρόσφατης επικαιρότητας που σχολιάζονται άμεσα ή έμμεσα με τρόπο ικανοποιητικό, ρεαλισμός.
Σε αυτό το βιβλίο, ο Μίλτος και η Θεοδώρα βαδίζουν επί τα ίχνη της δεκαοκτάχρονης Ζωής και της νεαρής θείας της με την οποία μεγαλώνει, αφότου την εγκατέλειψε η μητέρα της και εξαφανίστηκε ο πατέρας της. Η πυρκαγιά στο Μάτι πριν δυο χρόνια μπλέκει τη Ζωή και τη θεία της σε ένα μεγάλο μυστήριο. Κάηκαν στην τρομερή αυτή πυρκαγιά; Τι έχει συμβεί στη Ζωή τελικά; Ο Μίλτος και η Θεοδώρα βλέπουν μια παράξενη σιωπή στο περιβάλλον των δύο γυναικών και αποφασίζουν να ερευνήσουν τι έχει συμβεί και ποια θηλιά της έχει ζώσει πιο απελπιστικά και από φωτιά.
Η Θεοδώρα βρίσκεται για διακοπές στο χωριό στη Μάνη, ο Μίλτος δουλεύει στην Αθήνα. Μέσα από τις διακοπές της Θεοδώρας (και όχι μόνο) θα ζυγώσουμε τη ζωή στην παλιά Μάνη, θα γνωρίσουμε βάναυσες για τις γυναίκες συνήθειες, όπως την συνήθεια των αντρών να κάνουν πάση θυσία αγόρι, έστω και με άλλη γυναίκα, για την καταπίεση της νύφης από την πεθερά, ειδικά αν η πρώτη ήταν στείρα ή μη αγορομάνα, αλλά και σύγχρονες συμπεριφορές και ήθη. Οι δύο έφηβοι ντετέκτιβ δεν συμφωνούν πάντα, δεν βλέπουν τα πάντα μέσα από την “κορεκτίλα” της εποχής αλλά θα αναδείξουν μέσα από τη διαφορετική ματιά τους τον δρόμο που χρειάζεται ακόμα να διανύσουμε για να πάρει η γυναίκα τη θέση της δίπλα στον άντρα. Δίπλα και όχι υπό.
“Απέναντι από το σπίτι του παππού στο χωριό, στο μπαλκόνι που βλέπεις, μετά την πρώτη νύχτα του γάμου της κόρης τους άπλωσαν τα σεντόνια με το αίμα της παρθένας νύφης- αυτό που σου λέω το είδε η Πελ με τα ίδια της τα μάτια μόλις λίγα χρόνια πριν. Πού να τολμούσαν να κάνουν αλλιώς; Βλέπεις, ο πατέρας μιας άλλης κοπέλας που αποδείχθηκε… ατιμασμένη την πρώτη νύχτα του γάμου της και διώχτηκε κακήν κακώς από τα πεθερικά της, υποχρεώθηκε, αφού σύσσωμη η οικογένεια είχε γίνει βούκινο σε όλο το χωριό, να δώσει είκοσι στρέμματα επιπλέον προίκα, κοινώς πανωπροίκι, για να δεχτούν την κόρη του ξανά πίσω στην οικογένεια του γαμπρού ως νύφη τους. Είμαστε μακράν πιο αγαθιάρηδες από τους Άραβες ισλαμιστές. Εκείνοι, τουλάχιστον, αμείβονται με τίποτα γελάδια ή πρόβατα για να παραδώσουν την παρθενιά της κόρης τους. Εμείς, πάλι, πληρώνουμε κι από πάνω για να μας τη διακορεύσουν. Για τέτοια… αξιοπρέπεια μιλάμε!”
Η ζωή της Ζωής δεν ήταν εκείνη που έχουν τα περισσότερα κορίτσια σήμερα στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας. Δεν ήταν τίποτε αυτονόητο. Ούτε ελευθερία, ούτε αυτοδιάθεση, ούτε δικαιώματα, ούτε χαρά και αγάπη. Το μόνο ροζ που στόλισε τη ζωή της ήταν η καδένα με τη ροζ κουκουβάγια, ενθύμιο από τη μάνα που δεν γνώρισε ποτέ, αφού έφυγε σαν κυνηγημένη. Αλλά γιατί έφυγε και εκείνη κάποτε από εκείνο το μέρος;
Δε θέλω να γίνω spoiler-man. Θέλω μόνο να συμπυκνώσω σε δυο λόγια ότι η συγγραφέας περιηγείται με υπευθυνότητα και αξιόλογη γραφή σε δύσκολα μονοπάτια της βαθιάς ελληνικής γης που επιβιώνει, έστω και μερικώς, ακόμα και έχοντας στήσει ένα στιβαρό, ενδιαφέρον μυστήριο, αναδεικνύει την υπόθεση “ισότητα των δύο φύλων” δίχως ευχολόγια και με δυναμισμό.
Για εφήβους 12-16 περίπου ετών.
Εκδόσεις Κέδρος.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ | |
---|---|
Τίτλος: | Ζωή στα ροζ |
Συγγραφέας: | Λένα Μερίκα |
Σειρά: | Teen Book Lovers |
Εκδόσεις: | Κέδρος, 2020 |
Σελίδες: | 160 |
Μέγεθος: | 14 Χ 20,6 |
ISBN: | 978-960-04-5048-4 |