Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 11+ (target 12-15) – Μαρτυρίες
Η Μαλάλα γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στην πόλη Μινγκόρα του Πακιστάν. Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 2012 ένας ταλιμπάν την πυροβόλησε στο κεφάλι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο, τραυματίζοντάς την σοβαρά. Η απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε κύμα συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο προς την 15χρονη μαθήτρια.
“Έγραψα αυτό το βιβλίο γιατί μου φαίνεται πως πάρα πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι οι πρόσφυγες είναι κι αυτοί άνθρωποι σαν όλους τους άλλους. Το μόνο πράγμα που τους διαφοροποιεί είναι ότι βρέθηκαν στην καρδιά κάποιας σύγκρουσης που τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, τους αγαπημένους τους και τη μόνη ζωή που γνώριζαν ως τότε. Έκαναν μια διαδρομή γεμάτη κινδύνους, και γιατί; Επειδή πολύ συχνά είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στη και τον θάνατο. Και -όπως και η δική μου οικογένεια πριν από μια δεκαετία- επέλεξαν τη ζωή”.
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι, το παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης, αντίστασης απέναντι στη βία και ειρηνικής μάχης για τα δικαιώματα των κοριτσιών, των γυναικών, των προσφύγων, των αδύναμων εν γένει, λέει την ιστορία της. Περιγράφει τη ζωή της στην κοιλάδα του Σουάτ στο Πακιστάν, την κατάσταση που άρχισαν να δημιουργούν οι Ταλιμπάν για όλους και ειδικά για τα κορίτσια, την αγάπη της για το σχολείο και τη μόρφωση, το χτύπημα που παρά ελάχιστα εκατοστά θα της είχε στερήσει τη ζωή. Περιγράφει πως ένιωθε από παιδί, αλλά και τον αντίκτυπο στο σώμα, την ψυχή, τη ζωή της από το χτύπημα των Ταλιμπάν. Αυτά στο πρώτο μέρος.
Στο δεύτερο μέρος, φεύγει από την αυτοαναφορικότητα και φέρνει στο προσκήνιο πραγματικές ιστορίες κοριτσιών προσφύγων. Αυτές που ακούμε στις τηλεοράσεις, αυτές που αν επιβιώσουν από τη θάλασσα, τους βιασμούς, την πατριαρχία, τη δολοφονία, την οικογένειά τους, τους δίνουμε κανά βραβείο να ξορκίσουμε τις ενοχές μας. Τις ονομάζει Εκτοπισμένες και αφηγείται την ιστορία τους. Ζέιναμπ, Σαμπρίν, Μουζούν, Νετζλά, Μαρία, Αναλίζα, Μαρί Κλαιρ, Τζέννιφερ, Αγίντα, Φάρα. “Μην είδατε την αγάπη μου“. Κορίτσια που δεν είναι αριθμοί, αλλά έχουν σκληρές, πραγματικές ιστορίες πίσω από το όνομά τους ή τον αριθμό των στατιστικών.
Επισκεπτόμενη καταυλισμούς προσφύγων, η Μαλάλα άκουσε ιστορίες που έμοιαζαν με τη δική της, κάποιες λες είναι και χειρότερες. Χειρότερο από το να φας μια σφαίρα στο κεφάλι και να σωθείς για κάτι χιλιοστά; Ίσως. Εκτοπισμένες. Και η Μαλάλα εκτοπισμένη, όταν αναγκάστηκε το 2012 να φύγει από τη χώρα της. Κορίτσια που ξεριζώθηκαν ΒΙΑΙΑ και το νήμα της ζωής τους στην πατρίδα κόπηκε σε μια νύχτα, σε λίγα λεπτά. Σας φαίνεται απλό; Σας μοιάζει απλό να γίνουμε μπάχαλο με τους Τούρκους ας πούμε, να εισβάλλουν και να φύγουμε σε μία νύχτα για άλλες πολιτείες; Σας μοιάζει απλό να ξεγράψεις τη ζωή, τις συνήθειες, τις αγάπες σου, τις ανέσεις σου μέσα σε μια νύχτα και να πρέπει να αρχίσεις να συνομιλείς με τα αυτονόητα σε έναν τόπο ξένο, μακριά απ’ όλους, έχοντας χάσει φίλους, συγγενείς, έχοντας αφήσει πίσω νεκρούς αγαπημένους, πολύ δικούς σου ανθρώπους; Όχι μόνο δεν είναι απλό, αλλά το πιο βάναυσο πράγμα πριν την ασθένεια και τον θάνατο.
«Είμαστε αλλού: κορίτσια της προσφυγιάς». Πού αλλού; Κάπου αλλού αλλά όχι στην πατρίδα, στην γειτονιά που μεγαλώσαμε και θέλαμε να κρατήσουμε τη ζωή μας. Αλλού. Μέσα από τις σκληρές, ρεαλιστικές προσωπικές αφηγήσεις αυτών των κοριτσιών θα συναντηθούμε με τη σκληρότητα με τον πιο πραγματικό τρόπο. Ούτε παραμύθια, ούτε συμβολισμοί, ούτε ιστορία, ούτε διηγήματα. Πραγματικότητες.
“Επιλέγω να λέω δημόσια τη γνώμη μου. Επιλέγω να αγωνίζομαι υπέρ άλλων ανθρώπων. Επιλέγω να δέχομαι τη στήριξη ανθρώπων από όλο τον κόσμο.
Έχω υποστεί εκτοπισμό και επιλέγω να χρησιμοποιώ τις αναμνήσεις εκείνης της περιόδου για να έρθω πιο κοντά στους 68,5 εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένους του κόσμου. Να τους δω, να τους βοηθήσω, να ακούσω και να διαδώσω τις ιστορίες τους”.
68 και πλέον εκατομμύρια εκτοπισμένοι. Για να παρελαύνει δεύτερη στους Ολυμπιακούς Αγώνες η “χώρα” των προσφύγων καλοί είμαστε. Για να νικήσουμε τα αίτια που γεννούν τόση δυστυχία αναπάντητη ούτε λόγος.
Η Μαλάλα είναι ευλογημένη να συγκλονίζει. Το κορίτσι αυτό με τα μεγάλα μάτια δεν σταματά με τη ζωή, τα ταξίδια, τις ομιλίες και τώρα τα βιβλία της να ταρακουνά συθέμελα το μέσα μας, το έξω μας και τον κυνικό πολιτισμό μας που παράγει δυστυχία όπου θέλει.
“Δεν παύει ποτέ να με συγκλονίζει το γεγονός ότι πολλοί θεωρούν την ειρήνη κάτι δεδομένο. Εγώ είμαι ευγνώμων για αυτήν κάθε μέρα. Δεν είναι αυτονόητη. Εκατομμύρια άντρες, γυναίκες και παιδιά ζουν τον πόλεμο καθημερινά. Η δική τους πραγματικότητα είναι η βία, τα κατεστραμμένα σπίτια, οι εκατόμβες αθώων. Και η μόνη επιλογή που έχουν στη διάθεσή τους είναι να φύγουν. Να «επιλέξουν» να εκτοπιστούν. Δύσκολα το λες επιλογή αυτό”.
Για αναγνώστες από 11 ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Διακρίσεις
2013 – Βραβείο Ζαχάρωφ, υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης.
2014 – Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση. Είναι η νεότερη κάτοχος βραβείου Νόμπελ στον κόσμο (17 ετών).
Με μια ματιά
- Η Μαλάλα είναι ευλογημένη να συγκλονίζει. Το κορίτσι αυτό με τα μεγάλα μάτια δεν σταματά με τη ζωή, τα ταξίδια, τις ομιλίες και τώρα τα βιβλία της να ταρακουνά συθέμελα το μέσα μας, το έξω μας και τον κυνικό πολιτισμό μας που παράγει δυστυχία όπου θέλει. Επισκεπτόμενη καταυλισμούς προσφύγων, η Μαλάλα άκουσε ιστορίες που έμοιαζαν με τη δική της, κάποιες λες είναι και χειρότερες. Εκτοπισμένες. Και η Μαλάλα εκτοπισμένη, όταν αναγκάστηκε το 2012 να φύγει από τη χώρα της. Κορίτσια που ξεριζώθηκαν ΒΙΑΙΑ και το νήμα της ζωής τους στην πατρίδα κόπηκε σε μια νύχτα, σε λίγα λεπτά. Σας φαίνεται απλό;
- «Είμαστε αλλού: κορίτσια της προσφυγιάς». Πού αλλού; Κάπου αλλού αλλά όχι στην πατρίδα, στην γειτονιά που μεγαλώσαμε και θέλαμε να κρατήσουμε τη ζωή μας. Αλλού. Μέσα από τις σκληρές, ρεαλιστικές προσωπικές αφηγήσεις αυτών των κοριτσιών θα συναντηθούμε με τη σκληρότητα με τον πιο πραγματικό τρόπο. Ούτε παραμύθια, ούτε συμβολισμοί, ούτε ιστορία, ούτε διηγήματα. Πραγματικότητες.
Το Soundtrack του βιβλίου
I Am Malala (Official Music Video)
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Είμαστε αλλού. Κορίτσια της προσφυγιάς. Αληθινές ιστορίες νεαρών προσφύγων |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | We Are Displaced: My Journey and Stories from Refugee Girls Around the World |
| Συγγραφέας: | Υβόνη Καρύδη |
| Υπεύθυνη έκδοσης: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Ιούνιος 2021 |
| Μετάφραση: | Μάνος Τζιρίτας |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Κώστας Σίμος |
| Σελιδοποίηση: | Παναγιώτης Βογιατζάκης |
| Σελίδες: | 208 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-8487-1 |
