«Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του διαβόλου ήταν να πείσει τον κόσμο ότι δεν υπήρχε».
Γράφει η Κατερίνα Γούδα
Με μια φράση που αρχικά προέρχεται από τον καταραμένο ποιητή Μπωντλαίρ και σε αυτή της την απόδοση από τον Κρις ΜακΚουόρι (από την κινηματογραφική ταινία Συνήθεις Ύποπτοι), ξεκινά ο Steve Cavanagh το βιβλίο του.
Με αυτή τη φράση ως οδηγό, ο Steve Cavanagh στήνει ένα παιχνίδι αντιθέσεων, ως άλλος Μπωντλαίρ, ο οποίος σε όλο του το έργο προσπάθησε να ενυφάνει την ομορφιά με την κακία, τη βία με την ηδονή, το καλό με το κακό, το φως με το σκοτάδι.
«Στις πέντε και δέκα, ένα παγερό απόγευμα του Δεκεμβρίου, ο Τζόσουα Κέιν βρισκόταν ξαπλωμένος σε ένα χαρτονένιο κρεβάτι έξω από το κτίριο όπου στεγάζονταν τα Ποινικά Δικαστήρια στο Μανχάταν και σκεφτόταν να σκοτώσει έναν άνθρωπο. Όχι οποιονδήποτε άνθρωπο. Είχε συγκεκριμένο κατά νου…….»
Ο φόνος δεν ήταν το δύσκολο κομμάτι. Ήταν απλώς η αρχή του παιχνιδιού. Ενός παιχνιδιού που ο Τζόσουα Κέιν γνώριζε καλά.
Ο αστέρας του Χόλιγουντ, Ρόμπερτ Σόλομον κατηγορείται για τη βάναυση δολοφονία της συζύγου του και του σωματοφύλακά τους. Τα θύματα βρέθηκαν δολοφονημένα στο κρεβάτι στο σπίτι του ηθοποιού στο Μανχάταν. Αν και τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Μπόμπι τους σκότωσε με ζηλότυπη οργή, ο ίδιος ισχυρίζεται απεγνωσμένα ότι δεν έχει καμία σχέση με το έγκλημα.
Πρόκειται για τη δίκη του αιώνα και η υπεράσπιση θέλει τον συνήγορο Έντι Φλιν στην ομάδα της. Ο Έντι θα πιστέψει στην αθωότητα του κατηγορούμενου και θα δεχτεί την πρόκληση, παρόλο που όλα δείχνουν πως ο Σόλομον είναι ένοχος. Καθώς όμως η δίκη ξεκινά, μια σειρά από περίεργα περιστατικά θα δημιουργήσουν αμφιβολίες στο μυαλό του Φλιν, που θα τον οδηγήσουν στην αποκάλυψή κάποιας σύνδεσης μεταξύ της δολοφονίας και ενός κατά συρροή δολοφόνου. Η αθωότητα του πελάτη του αρχίζει να διαφαίνεται. Ωστόσο, υπάρχει και κάτι άλλο που αρχίζει να διακρίνει… Κάτι ύποπτο και απειλητικό πλανάται ανάμεσα στους ενόρκους.
«Ο δολοφόνος δεν βρίσκεται στο εδώλιο. Κάθεται ανάμεσα στους ενόρκους».
Αυτές οι δύο προτάσεις που είναι από μόνες τους προκλητικές και έχουν έξυπνα αποτελέσει το tag line του εξωφύλλου, είναι το κλειδί όλης της υπόθεσης που έχει στήσει με απόλυτη ισορροπία δυνάμεων μεταξύ αλήθειας και εξαπάτησης, ο συγγραφέας.
Ο Cavanagh στήνει έναν σκοτεινό, μυστηριώδη καμβά, αθόρυβο, αργόσυρτο στην αρχή μα σταδιακά αρχίζει να κινεί τα νήματα και βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε ένα σκοτεινό τούνελ με μικρές εκλάμψεις θολών ταυτοτήτων, αντιμέτωπος με μια σειρά ανατροπών και αναταράξεων σε ένα συνεχές παιχνίδι φωτός και σκιάς, καλού και κακού, δίκαιου και άδικου, που σε παραπλανεί και σε αποπροσανατολίζει.
Η ιστορία υφαίνεται υπέροχα και η αφήγηση αναπηδά μεταξύ του Έντι Φλιν και του Τζόσουα (Τζος) Κέιν σαν μια παρτίδα σκάκι που η στρατηγική του κάθε παίκτη θα διαμορφώσει το αποτέλεσμα. Ο Steve Cavanagh, γνωρίζοντας καλά τον δικαστικό κλάδο, καθώς είναι και ο ίδιος νομικός, πλάθει δύο φαινομενικά αντίθετους χαρακτήρες που όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την επιμονή για την επίτευξη του στόχου τους με κάθε τρόπο. Το παιχνίδι θα ξεκινήσει όταν τους φέρει αντιμέτωπους μέσα στην ίδια αίθουσα.
Ποιος θα είναι τελικά ο νικητής;
Ο Έντι είναι ένας ευφυής πρώην απατεώνας, αλλά πλέον εκπληκτικός δικηγόρος, που επιδεικνύει τις δεξιότητές του στο δικαστήριο με ανορθόδοξο τρόπο καθώς υποστηρίζει ότι η τέχνη της διασταυρούμενης εξέτασης και η τέχνη της εξαπάτησης είναι ένα και το αυτό.
… Τρία είναι τα βασικά στοιχεία σε ένα καλό κόλπο. Δεν έχει σημασία αν η δουλειά έχει στηθεί στην Αβάνα, το Λονδίνο ή το Πεκίνο. Τα τρία αυτά στάδια θα τα περάσεις, σε κάθε περίπτωση. Μπορεί να έχουν διαφορετικές ονομασίες, κι ενδεχομένως να χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς σκοπούς, όμως σε τελική ανάλυση αυτές οι τρεις διαδικασίες οδηγούν σε πετυχημένες απάτες…
Συμπτωματικά, τρία είναι τα στάδια μιας σωστής αντεξέτασης. Συμπτωματικά και πάλι, τα στάδια αυτά είναι ακριβώς τα ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούν οι διάφοροι απατεωνίσκοι και ελαφροχέρηδες. Η τέχνη της εξαπάτησης και η τέχνη της της αντεξέτασης ήταν μια και αυτή. Κι εγώ τις γνώριζα αμφότερες…
Ο Τζος είναι έξυπνος, οργανωμένος, κοινωνικά ευπροσάρμοστος σαν χαμαιλέοντας, χειριστικός, με υψηλή πνευματική ικανότητα, με στοιχεία κοινωνιοπάθειας και ψυχοπάθειας. Είναι διαβολικός, περνά απαρατήρητος και κατά μια έννοια είναι άτρωτος. Είναι ένας σούπερ κακοποιός…
… Ο Τζόσουα Κέιν απολάμβανε να παρατηρεί τους άλλους ανθρώπους καθώς βίωναν διαδοχικά συναισθήματα. Για εκείνον, έννοιες όπως απώλεια, οδύνη και φόβος ήταν εξίσου μεθυστικές και απολαυστικές όσο τα καλύτερα ναρκωτικά στον πλανήτη.
Ο Τζόσουα Κέιν δεν ήταν όπως οι άλλοι άνθρωποι. Δεν υπήρχε άλλος σαν εκείνον…
Το 13 είναι ένα δικαστικό θρίλερ ψυχολογικών και κοινωνικών προεκτάσεων γεμάτο αγωνία, δράση, ενδιαφέρουσα πλοκή, με βαθμιαία καλπάζοντα ρυθμό, με ανατροπές και καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Οι έντονοι διάλογοι, η εναλλαγή της πρωτοπρόσωπης και τριτοπρόσωπης αφήγησης, η παράθεση των βιογραφικών στοιχείων των ενόρκων, οι ρεαλιστικές σκηνές στην αίθουσα του δικαστηρίου, η τοποθέτηση ενός κατά συρροή δολοφόνου σε κοινή θέα, δημιουργούν μια κινηματογραφική αίσθηση στον αναγνώστη που τον αναγκάζει να βυθιστεί και να πιαστεί στα γρανάζια του δικαστικού συστήματος, της δικαιοσύνης και… του Αμερικάνικο Ονείρου.
Από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
-
Υποψήφιο για το Ian Fleming Steel Dagger Award 2019
-
Νο. 10 στη λίστα ευπώλητων των Sunday Times, Απρίλιος 2019
-
Νο. 1 στη λίστα ευπώλητων στην Ιρλανδία, Ιανουάριος 2019
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
Αγόρασέ το |
|---|---|
| Τίτλος: | 13 |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Thirteen |
| Εικονογράφηση: | Steve Cavanagh |
| Μετάφραση | Χρήστος Καψάλης |
| Εκδόσεις: | Διόπτρα, Οκτώβριος 2019 |
| Επιμέλεια: | Έλενα Κατσαϊτη |
| Σελίδες: | 584 |
| Μέγεθος: | 140 x 20,5 |
| ISBN: | 978-960-605-839-4 |
