More
    Bethany vivlio 4 banner_elniplex 1068x150
    h kura ths eleusinas banner_elniplex 1068x150
    patakis_mikros Nikolas banner_1068x150
    Bethany vivlio 4 banner_elniplex 1068x150
    h kura ths eleusinas banner_elniplex 1068x150
    patakis_mikros Nikolas banner_1068x150
    Bethany vivlio 4 banner_elniplex 1068x150
    h kura ths eleusinas banner_elniplex 1068x150
    patakis_mikros Nikolas banner_1068x150
    h kura ths eleusinas banner_elniplex 405x150
    Bethany vivlio 4 banner_elniplex 405x150
    patakis_mikros Nikolas banner_405x150
    ΑρχικήΒιβλίοΌταν ήμασταν μικροί, του Όλιβερ Λοβρένσκι

    Όταν ήμασταν μικροί, του Όλιβερ Λοβρένσκι

    Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ —  Λογοτεχνία για ενήλικες

    χτες το βράδυ ξύπνησα γιατί πήρε ο μάρκο κι έκλαιγε κι έλεγε πέθανε, ιβόρ, πέθανε, και δεν χρειαζόταν να ρωτήσω ποιος, γιατί ήξερα, έκλεισα απλώς το τηλέφωνο

    Το παιδί-θαύμα, ο 21χρονος Όλιβερ Λοβρένσκι σε ένα μυθιστόρημα με καθηλωτική γραφή που δεν παίρνεις ανάσα κυριολεκτικά, καθώς φέρνει τα παιδιά των δρόμων και μια εφηβεία περιθωρίου στα σπίτια σας.

    Περί τίνος πρόκειται

    Παρουσιάζουμε πολύ συγκεκριμένα και επιλεγμένα βιβλία ενηλίκων, έτσι όταν εντοπίζουμε κάτι τόσο όμορφο, η θέρμη μας πολλαπλασιάζεται. Κι αν σκεφτείς ότι το έχει γράψει ένας συγγραφέας γεννημένος το 2003!

    Είναι η ιστορία τεσσάρων φίλων, του Ίβορ, του Μάρκο, του Αρζάν και του Γιούνας, παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών οι τρεις τους, που περιφέρονται στο Όσλο (Νορβηγία) προσπαθώντας να βρουν τον εαυτό τους, να συντονίσουν τον βηματισμό τους με έναν κόσμο που μοιάζει να μην τους ταιριάζει, να μην τους χωράει. Κατηφορίζουν στην παραβατικότητα. Ναρκωτικά, ταμπλέτες με ζάναξ, εμπορεία, εύκολα λεφτά, τσαμπουκάδες, κόντρες, αγριότητες, μεθύσια, η ζωή στα δικά τους μέτρα και όχι στο μοντέλο που βλέπουν δίπλα τους γυαλισμένο.

    Μιλάνε βασικά τη γλώσσα που οι Νορβηγοί αποκαλούν «kebabnorsk» ή «κεμπαπνορβηγική» (Kebab Norwegian), μια αργκό εθνο-κοινωνιόλεκτος, μίξη των νορβηγικών με ανατολικές γλώσσες, αραβικά, σομαλικά, τούρκικα, περσικά, ουρντού, γιουρούμπα, κουρδικά, παντζάμπι, που προέρχεται από τη γενιά μεταναστών που σωρεύεται στο ανατολικό Όσλο, όταν φεύγεις από το καθαρά Νορβηγικό Όσλο και πηγαίνεις στη μεριά που θυμίζει άλλη χώρα, με λιβανέζικα κεμπαπτζίδικα (το δημοφιλές ανατολίτικο πιάτο που αφήνει το στίγμα του στο όνομα), αρμένικα μαγαζιά, κούρδικα μπακάλικα, τεκέδες Αράβων και πακιστανικά κομμωτήρια. Αυτό μπορείτε να το κάνετε εικόνα σε μια χώρα σαν τη Νορβηγία που έχει 5,5 εκατομμύρια πληθυσμό εκ των οποίων οι 800 χιλιάδες είναι μετανάστες, δηλαδή ένας στους επτά κατοίκους, όταν το 1970 οι ξένοι ήταν το 1,3% του πληθυσμού. Αυτές οι πολυεθνόλεκτοι είναι πλέον παγιωμένες στις μεγάλες πόλεις της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, όπου οι μετανάστες της εργατικής τάξης φτιάχνουν τα δικά τους γκέτο παντρεύοντας τις γλώσσες τους σε μια ειδική αργκό που επικρατεί στις τάξεις τους. Τέτοια παραδείγματα είναι οι αργκό Kanak Sprak στο Βερολίνο ή τα Perkerdansk στην Κοπεγχάγη.

    Ο Λοβρένσκι γράφει λες και ακούς ραπ τραγούδια, εν τη γενέσει τους, δίχως τελείες, δίχως μεγαλύτερες παύσεις από τα κόμματα (και μόνον αυτά), με δεκάδες ξενικές και κεμπάπνορσκ λέξεις, με έναν ρυθμό λαχανιαστό λες και μιξάρει διαρκώς κομμάτια σε ένα ατελείωτο non stop, όπου οι λούπες είναι πολλές αλλά δίνουν την πλήρη εικόνα μιας κοινωνίας που χάνεται, απομονώνεται, ψάχνεται, οργίζεται, μιας κοινωνίας που οι Νορβηγοί συχνά αγνοούν ότι ανασαίνει δίπλα τους κι ίσως γι’ αυτό τρελάθηκαν με τη γραφή αυτή του Λοβρένσκι που έπιασε άπαντες εξαπίνης. Γιατί έφερε τον δρόμο, τα σκοτεινά του, αφώτιστα μέρη, μέσα στα σπίτια των αστών Νορβηγών που τα είχαν πάνω κάτω όλα τακτοποιημένα και είδαν ότι υπάρχει ένας κόσμος ρημάδι που δεν είναι δικός τους αλλά τελικά είναι, καθώς οι δύο αυτές κοινωνίες αγωνίζονται να συνυπάρξουν μέσα από τη σκληρότητα και την τρυφερότητα, μέσα από τις κραυγές και τα γέλια, τις απώλειες και τις εφηβείες που χάνονται μέσα στον καταναλωτισμό, τον ρατσισμό, τους ψευτοτσαμπουκάδες, σε χαζούς έρωτες ή χαζές ερμηνείες του, στην απώλεια της ουσίας και τη φιλία τους, που τελικά είναι αυτή που τους κρατά όρθιους.

    Εκδόσεις Μεταίχμιο.

    ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
    Ισχυρά μηνύματα από τη ζωή του δρόμου. Ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό ταλέντο, είτε γράφει για μια απούσα πατρική φιγούρα είτε για την αποτυχημένη προσπάθεια να βρει επιτέλους κοπέλα – είτε, όταν η πραγματικότητα εισβάλλει με βία, για τότε που ένας από τους πιο καλούς και σκληρούς του φίλους πεθαίνει.
    Adresseavisen

    Ένα εκρηκτικό ντεμπούτο από το χείλος της αβύσσου. Ο Lovrenski γράφει με μια ενέργεια δυσεύρετη στη σύγχρονη νορβηγική λογοτεχνία.
    Dagens Naeringsliv

    Το ύφος είναι φρενήρες, όπως αρμόζει στις ζωές που περιγράφει, υπνωτίζοντάς μας χωρίς να μας κουράζει.
    Bok 365

    Ο Lovrenski τραβάει λεπτές πινελιές χιούμορ και αγάπης γύρω από τους χαρακτήρες του, σε αυτή τη σκοτεινή ζωή που διαβαίνει παρέα με τους τρεις σωματοφύλακες, τους φίλους του.
    Klassekampen

    Εστιάζοντας

    Εκδόσεις Μεταίχμιο.

    Απόσπασμα

    Δείτε απόσπασμα εδώ

     
    TAYTOTHTA 
    Τίτλος: Όταν ήμασταν μικροί
    Τίτλος πρωτοτύπου:
    Da vi var yngre
    Συγγραφέας:

    Oliver Lovrenski

    Εκδόσεις:

    Μεταίχμιο, Μάιος 2023

    Μετάφραση:

    Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

    Σελιδοποίηση:

    Κωνσταντίνος Καπένης

    Σελίδες:

    292

    Μέγεθος:

    15 Χ 23

    ISBN:

    978-618-03-3983-3

    Απόστολος Πάππος
    Απόστολος Πάππος
    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Νηπιαγωγός. Κάποτε έφτιαξε το ELNIPLEX. Τώρα γράφει γι' αυτό μόνο όποτε του αρέσει κάτι.
    RELATED ARTICLES

    Most Popular