More
    patakis_Amalia_listes_ 1068x150
    patakis_Amalia_listes_ 1068x150
    patakis_Amalia_listes_ 1068x150
    patakis_Amalia_listes_ 1068x150
    patakis_Amalia_listes_ 1068x150
    patakis_Amalia_listes_ 1068x150
    patakis_Amalia_listes_ 405x150
    patakis_Amalia_listes_ 405x150
    ΑρχικήΒιβλίο15-18+ ετώνΌλα τα μέρη που έκλαψα μπροστά σε άλλους, της Χόλι Μπερν

    Όλα τα μέρη που έκλαψα μπροστά σε άλλους, της Χόλι Μπερν

    Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 14-15+  — Λογοτεχνία για εφήβους, νέους+

    Έμοιαζε με αγάπη.
    Την ένιωθε σαν αγάπη.
    Αλλά αυτή δεν είναι μια ιστορία αγάπης.
    […]
    Οι λέξεις μετατρέπονται σε παγωνιά και αιωρούνται πάνω από τις σιδηροδρομικές γραμμές.

    Η Χόλι Μπερν συγκινεί.

    Περί τίνος πρόκειται

    The Places I’ve Cried in Public έγινε πολύ σωστά Όλα τα μέρη που έκλαψα μπροστά σε άλλους, γιατί κάποτε πρέπει να σεβόμαστε τους τίτλους που μεταφέρουν μια ατμόσφαιρα.

    Η Holly Bourne με τη 16χρονη ταλαντούχα τραγουδοποιό Αμελί εξερευνά τις επιπτώσεις μιας τοξικής και κακοποιητικής σχέσης, που έρχεται στη ζωή της όταν μετακομίζει με τον πατέρα της από το Σέφιλντ στη νότια Αγγλία λόγω της δουλειάς που έπιασε εκεί ο πατέρας της και αφήνοντας πίσω της τον μέχρι πρότινος φίλο της, τον Άλφι. “Ο πατέρας μου απολύθηκε. Δεν μπορούσε να βρει άλλη δουλειά στα βόρεια […] Η μητέρα μου μεγάλωσε εδώ κοντά, οπότε έχω ξαναβρεθεί στον νότο“.

    Εκεί, στο καινούργιο της σχολείο, γνωρίζει τον ταλαντούχο Ρις Ντέιβις.

    “Κάποτε κοιτούσες το πρόσωπό μου σαν να ήταν το μοναδικό πράγμα στη ζωή σου, και για το οποίο ήσουν σίγουρος ότι είχε όλες τις απαντήσεις. Και τώρα, τίποτα. Σαν να μη συνέβη τίποτα απ’ όλα αυτά ή να μην είχαν σημασία πια. Κάθομαι μόλις λίγα μέτρα από το σημείο όπου άγγιξες πρώτη φορά το χέρι μου για να με βοηθήσεις να κατέβω από τη σκηνή, και δεν άργησες να ψιθυρίσεις: “Τότε κατάλαβα ότι ήσουν η μία και μοναδική, Αμελί”.

    Στην αρχή ρομαντικός, ιδανικός, τρυφερός, κολακευτικός, ο τζέντλεμαν που ψάχνουμε οι περισσότερες γυναίκες. Σταδιακά, αλλάζει. Την αποκαλεί τρελή, υπερβολική, την απατά, την υποβιβάζει συνεχώς. Η Αμελί, πληγωμένη, πενθώντας τον έρωτά της, αποφασίζει να επισκεφθεί όλα τα μέρη όπου έκλαψε εξαιτίας του Ρις και να καταλάβει τι πήγε λάθος.

    Έτσι, παρακολουθούμε την Αμελί να ανασύρει τις αναμνήσεις της, τα γιατί που την κατακλύζουν, καθώς ανακαλύπτει όλες τις συμπεριφορές και τα λόγια του Ρις που κάποτε έμοιαζαν αθώα, να τη διαλύουν, να βλέπει την κακοποίηση που έχει βήμα-βήμα υποστεί και την ψυχική της υγεία να έχει κλονιστεί σε σημείο ολικής κατάρρευσης.

    Η συγγραφέας κατορθώνει μέσα από έναν έντονα συναισθηματικό, δραματικό τόνο, βαθιά εσωτερικό και συχνά λυρικό, να αποτυπώσει με ακρίβεια και αναλυτικές εστιάσεις σε στιγμιότυπα της ζωής της μαζί του, την ταπείνωση, την αυτοπεριφρόνηση, το συναισθηματικό βάραθρο μέσα στο οποίο έχει πέσει η πρωταγωνίστρια, τα ασύμμετρα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί και τους τρόπους με τους οποίους μια σχέση μπορεί να μετατραπεί από το βασίλειο του έρωτα σε μια συστηματική κακοποίηση μέσα από την οποία το έτερον ήμισυ σε χειραγωγεί, σε ελέγχει, σε καθορίζει και εν τέλει σε υποτάσσει εξουσιαστικά, δίχως καμιά αναστολή.

    Υπό αυτό το πρίσμα αποτελεί ουσιαστικά ένα ακριβές μυθιστορηματικό εγχειρίδιο  αναγνώρισης ενός κακοποιητικού συντρόφου και μιας τοξικής σχέσης, ενώ ταυτόχρονα σκιαγραφεί την ερωτική οδύνη και συναισθηματική διάλυση που οδηγεί σε αλλεπάλληλα τραύματα. Σε αυτό βοηθά εξαιρετικά το πλήρες, ολοκληρωτικό πορτρέτο της Αμελί που σε βοηθά να μπεις εντελώς μέσα της, να ταυτιστείς μαζί της και να σακατευτείς μαζί της πέφτοντας ένα-ένα τα σκαλοπάτια της συντριβής, ακολουθώντας την απομυθοποίηση του έρωτα που διαδηλώνει μεγαλοπρεπώς μεγάλα συναισθήματα πριν τα ρίξει ένα προς ένα σε έναν γκρεμό όπου οδεύεις κι εσύ ολοταχώς για να ξανασυναντηθείτε.

    Η Bourne κατορθώνει με συνέπεια να φανερώσει στους αναγνώστες και ασφαλώς στις αναγνώστριες όλες τις κολλώδεις κλωστές του ιστού που υφαίνεται γύρω από την ερωτευμένη γυναίκα η οποία διαπιστώνει ότι όλα όσα ένιωθε ήταν ένα ευκαιριακό γυαλιστερό πέπλο.

    Βρήκα μεγάλο βάθος στη γραφή της, ένα βαθύ εσωτερικό, πολλαπλό τραύμα το οποίο αναπτύσσεται με ευαισθησία, με κυνικότητα, με σκληρό τρόπο όταν αρχίζει να αποδομείται ο άλλος και να έρχεται η κατάρρευση. Σε αντίθεση με τον Ρις που κάπου αφήνεται στην τοξικότητά του, η Αμελί είναι ένας χαρακτήρας εξαιρετικά αναλυμένος και δοσμένος με τρόπο σαν να τη βλέπεις δίπλα σου.

    Με κλασικά χαρακτηριστικά ενός μεστού YA μυθιστορήματος.

    Για αναγνώστες από 14-15 περίπου ετών.

    Εκδόσεις Μεταίχμιο.

    Απόσπασμα

    Δείτε απόσπασμα εδώ

    Έγραψαν

    Αστείο όσο και στενάχωρο, αυτό το βιβλίο παροτρύνει τα κορίτσια να αναγνωρίσουν την αξία τους.
    Guardian

    Έξυπνο και δεξιοτεχνικά γραμμένο. Δεν χρειάζεται να είσαι έφηβη για να το εκτιμήσεις.
    Stylist

    Μια ιστορία για τις κακοποιητικές σχέσεις από μια συγκινητική και αυθεντική φωνή.
    The i

    Τα βιβλία της Holly Bourne μιλάνε πάντα για επίκαιρα ζητήματα, και αυτό το σκληρό πορτρέτο μιας έφηβης και της ελεγκτικής και τοξικής σχέσης της δυστυχώς θα αγγίξει πολλούς.
    Daily Mail

    Θα ταυτιστείτε.
    The Observer

     
    TAYTOTHTA 
    Τίτλος: Όλα τα μέρη που έκλαψα μπροστά σε άλλους
    Τίτλος πρωτοτύπου:

    The places I’ve cried in public

    Συγγραφέας:

    Holly Bourne

    Εκδόσεις:

    Μεταίχμιο, Οκτώβριος 2024

    Μετάφραση:

    Άντζυ Κουνάδη

    Σελίδες:

    400

    Μέγεθος:

    14 X 20,5

    ISBN:

    978-618-03-4142-3

    Κατερίνα Χατζηανδρέου
    Κατερίνα Χατζηανδρέου
    Νηπιαγωγός, εμψυχώτρια. Υπεύθυνη του ELNIPLEX
    RELATED ARTICLES

    Most Popular