Τα περισσότερα παιδιά λατρεύουν τη μέρα και φοβούνται το σκοτάδι. Σε αυτή την ιστορία λοιπόν, συμβαίνει το ανάποδο. Ο μικρός ξανθός ήρωας λατρεύει τη νύχτα, γιατί μπορεί και γίνεται με τη φαντασία του ό,τι θελήσει και μισεί τη μέρα με το σχολείο και τα “πρέπει” της. Τη νύχτα συντροφιά με το φεγγάρι γίνεται ακροβάτης, οδηγός τρένου, μάγειρας και λύκος και ό,τι άλλο βάζει ο νους σας. Μια φορά το αποφάσισε. Θα κρατούσε το φεγγάρι στον ουρανό για πάντα, ώστε να μην ξημερώσει ποτέ. Το σχέδιο του φαινόταν μια χαρά. Θα γινόταν λύκος και θα ούρλιαζε όλη νύχτα. Το φεγγάρι θα μπερδευόταν και θα ξεχνούσε να φύγει. Το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή αλλά σύντομα ο λαιμός του μικρού πιτσιρίκου βράχνιασε. “Τι κρίμα” σκέφτηκε. Μα δεν το έβαλε κάτω. Το επόμενο βράδυ αποφάσισε να κάνει τα ακροβατικά του. Κάθε φορά που το φεγγάρι θα έκανε να φύγει, θα το έσπρωχνε ξανά στη θέση του. Μα τα μικρά χεράκια και τα ποδαράκια του σύντομα κουράστηκαν. Το φεγγάρι συνέχισε το ταξίδι του και η μέρα έκανε θριαμβευτικά την εμφάνισή της. Το επόμενο σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή το επόμενο βράδυ και ήταν απλώς λαχταριστό! Ο μικρός μας ήρωας σαν καλός μάγειρας αποφάσισε να μαγειρέψει τα πιο λαχταριστά φαγητά για το φεγγάρι. Να μπουκώσει, να ναρκωθεί, να μην μπορεί να το κουνήσει ρούπι από τον ουρανό. Και τι δεν του ετοίμασε, λαχταριστές φραουλολασπότουρτες, καραμελοκουμπότρυπες και σκουλικολιχουδόσουπες. Το φεγγάρι έτσι μπουκωμένο και ναρκωμένο από τα όμορφα νανουρίσματα, ξέμεινε στον ουρανό. Τα είχε καταφέρει τελικά! Η μέρα δεν θα ερχόταν. Όμως μια νοσταλγία το έπιασε έτσι καθώς έβλεπε τον κόσμο από ψηλά. Έτσι μικροσκοπικός που ήταν, έπαψε να φαντάζει απειλητικός. Ζωγράφισε τότε με το μαρκαδόρο του δυο γκέμια στο φεγγάρι, το έζεψε, έγινε καβαλάρης του και κίνησε να φέρει τη μέρα.
Αυτό λοιπόν είναι ένα παραμύθι! Τρυφερό, παιδικά αθώο και παιχνιδιάρικο! Κλείνει το μάτι στους παιδικούς φόβους, χωρίς ούτε μια στιγμή να γίνεται ηθικοδιδακτικό. Ταξιδεύει τους μικρούς αναγνώστες σε δρόμους παραμυθένιους και φανταστικούς. Τα παιδιά που θα πλησιάσουν το αφτί τους στις σελίδες του, θα ακούσουν το λύκο και τους ήχους από τα κατσαρολικά και τα νανουρίσματα. Η δε παράφραση του παιδικού τραγουδιού “Φεγγαράκι μου λαμπρό” από τη συγγραφέα και και μεταφράστρια Χαρά Γιαννακοπούλου, κάνει τους μεγάλους αναγνώστες να νοσταλγούν τη χαμένη, παιδική αθωώτητα και προσκαλεί τους μικρούς αναγνώστες να παίξουν κι αυτοί με τον τίτλο. Όσο για την εικονογράφηση, η Κατερίνα Βερούτσου έχει ζωγραφίσει τον ιδανικό παραμυθένιο κόσμο. Με τα όλα του! Αντίο βαρύτητα, καλώς ήρθατε ιπτάμενες, χρωματιστές, εικόνες!
Το βιβλίο αυτό είχαμε την τύχη να το κλείσουμε σε ένα κουτί παπουτσιών. Ναι! Καλά διαβάζετε. Στα πλαίσια βιωματικού σεμιναρίου με τη Χρύσα Κουράκη (Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης Π.Ε. Ανατολικής Αττικής) δημιουργήθηκε ένα όμορφο παραμυθόκουτο, με τα βασικά στοιχεία της ιστορίας. Το κουτί αυτό μπορεί πολύ εύκολα να φτιαχτεί με τα παιδιά και να αποτελέσει το μέσο της αναδιήγησης της ιστορίας. Είναι πολύ βοηθητικό μέσο άλλωστε, αν έχετε στην τάξη μαθητές με αναπηρία, ακόμα και αλλοδαπούς μαθητές των οποίων στοχεύετε να βελτιώσετε την δεξιότητα της ενεργητικής ακρόασης. Οι φωτογραφίες είναι από το παραμυθόκουτο που έφτιαξαν οι συνάδελφοι Δημήτρης Ζερβάκης, Ιωάννα Θεοδωρακοπούλου, Σταυρούλα Ντελή και Δώρα Κουκολέτσου.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: |
Φεγγαράκι μου χοντρό
|
| Συγγραφέας: | Χαρά Γιαννακοπούλου |
| Εικονογράφηση: | Κατερίνα Βερούτσου |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Ιούνιος 2020 |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 24 Χ 22 |
| ISBN: | 978-960-16-5488-1 |
