More
    patakis_tallek_1068x150 (1)
    patakis_Grizelda banner_elniplex 1068x150
    patakis_xmas banner skroutz_elniplex 1068x150
    patakis_tallek_1068x150 (1)
    patakis_Grizelda banner_elniplex 1068x150
    patakis_xmas banner skroutz_elniplex 1068x150
    patakis_tallek_1068x150 (1)
    patakis_Grizelda banner_elniplex 1068x150
    patakis_xmas banner skroutz_elniplex 1068x150
    patakis_tallek_405x150 (1)
    patakis_Grizelda banner_elniplex 405x150
    patakis_xmas banner skroutz_elniplex 405x150
    ΑρχικήΧρυσές ΛίστεςΧΛ-2023Το τείχος- Μια διαχρονική ιστορία, των Τζιανκάρλο Μακρί & Καρολίνα Τζανότι (εικ.:...

    Το τείχος- Μια διαχρονική ιστορία, των Τζιανκάρλο Μακρί & Καρολίνα Τζανότι (εικ.: Μ. Σάκο, Ε. Βαλαρίνο)

    Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 4+ (target 5-7) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά

    Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τις αντιξοότητες, αλλά αν θες να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσ’ του εξουσία.
    Αβραάμ Λίνκολν

    Ένα δεξιοτεχνικό τείχος ομορφιάς όπου συγγραφείς και εικονογράφοι μαγεύουν παίζοντας με το ελάχιστο παράγοντας το μέγιστο.

    Περί τίνος πρόκειται

    Εκατοντάδες πολύχρωμοι άνθρωποι κατακλύζουν τον χώρο. Ένας μπλε βασιλιάς αναρωτιέται τι γυρεύουν όλοι αυτοί στο βασίλειό του. “Άρχοντά μου, εδώ ζουν! Έχετε πολύ καιρό να βγείτε από το παλάτι και να δείτε κόσμο” τον πληροφορεί ένας μπλε αυλικός. Ο βασιλιάς όμως εκνευρίζεται με τους πολύχρωμους ανθρώπους και δίνει εντολή να απομακρυνθούν όλοι και να παραμείνουν μόνο οι μπλε. Δεν είναι και πολύ εύκολο να φύγουν όλοι από τον τόπο τους. “Χτίστε ένα τείχος ώστε να παραμείνουν για πάντα έξω από το βασίλειό μου” προστάζει ξανά ο βασιλιάς. Μα οι καλύτεροι χτίστες είναι οι κόκκινοι. Φέρ’ τους μέσα. Κι ύστερα του λείπουν κήποι. Οι καλύτεροι κηπουροί όμως είναι οι πράσινοι. Φέρ’ τους μέσα κι αυτούς. Αλλά θέλει και συντριβάνι. Όμως, συντριβάνια ξέρουν να φτιάχνουν οι γαλάζιοι. Φέρ’ τους κι αυτούς. Θέλει και δρόμους. Φέρε και τους γκρι που είναι μηχανικοί. Θέλει και γιορτή. Φέρε και τους κίτρινους που είναι καλλιτέχνες. Τελικά, τι γίνεται; Έμεινε κανείς στην απέναντι μεριά του τείχους; Και ποιος ανόητος έδωσε εντολή να χτιστεί αυτό το άχρηστο τείχος; Να γκρεμιστεί αμέσως!

    Εστιάζοντας

    Οι αυταρχικοί ηγέτες συνήθως, εκτός από τον επιτηδευμένο αυταρχισμό τους, διακρίνονται  και από άλλες εξαίρετες “αρετές”: απώλεια επαφής με τον λαό και τις ανάγκες του, αμετροέπεια, έλλειψη συναίσθησης της σημασίας των ίδιων των λόγων του, συνεχής ασυνέπεια και αυτο-αναίρεση, προσωποκεντρική διαχείριση του κράτους/βασιλείου, αναχρονιστικοί μηχανισμοί (ένας αυλικός για όλες τις εντολές), απουσία μακρόπνοου πλάνου και εμβριθούς στρατηγικής, μεγαλομανία, συχνά αναίτιες απόπειρες άσκησης ελέγχου και κοινωνικής επιβολής, καθυστερημένη αντίληψη στοιχειωδών αναγκών, αποποίηση ευθυνών, ευκολία λήθης, απαξίωση, γραφειοκρατία, ανορθολογισμός, εκφοβισμός, απολυταρχία.

    Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο οι δύο Ιταλοί δημιουργοί του Il Muro (Το Τείχος), Giancarlo Macrì και Carolina Zanotti, σε πλήρη και απόλυτη σύμπραξη με τους ομοεθνείς εικονογράφους Mauro Sacco και Elisa Vallarino, δημιουργούν μια ιστορία με μοναδικούς ομιλούντες μέσω κόμικ text bubbles έναν βασιλιά και τον αυλικό του, οι οποίοι μέσα από τον λιτό, ολιγόλογο διάλογό τους, δίχως ούτε μία λέξη αφήγησης, σχολιάζουν όλες τις παραπάνω μορφές και χαρακτηριστικά της εξουσίας του παραδοσιακού, αντιδημοκρατικού, μοντέλου διακυβέρνησης. Είναι εκπληκτικός -χρησιμοποιώ συνειδητά το ίδιο επίθετο- ο τρόπος με τον οποίο συμπεριλαμβάνουν όλα τα παραπάνω, δίχως να καθοδηγούν στιγμή τον αναγνώστη, δίχως να ηθικολογούν, να φανερώνουν συναισθήματα ή να τάσσονται.

    Οι δύο εικονογράφοι, μέσα από την συνεχή οπτική μετακίνηση των κατοίκων, οι οποίοι απεικονίζονται περίπου ως χρωματιστοί κύκλοι ή οβάλ, ουσιαστικά ασώματοι, μόνο με τα πρόσωπά τους, δημιουργούν μια μοναδική εικονογραφική συνθήκη, όπου αφηγούνται παράλληλα με τον διάλογο βασιλιά-αυλικού- μετακινώντας τους κατοίκους-πιόνια πάνω στη σκακιέρα και των δύο σελίδων κάθε φορά (σαλόνι), καθώς ένα ευφάνταστο pop up τείχος τους χωρίζει από τη χώρα που επιχειρεί να δημιουργήσει ο αυταρχικός βασιλιάς.

    Όταν οι ανάγκες του βασιλιά αναδύονται μία μία, τότε κάθε κοινωνική ομάδα από το ετερόκλητο, χρωματιστό πλήθος περνά ξανά στη δεξιά πλευρά του τείχους, επαναδημιουργώντας την αρχική χρωματιστή πολιτεία που ενοχλούσε βαθιά τον βασιλιά, ο οποίος πλέον αναρωτιέται ποιος έχτισε ένα τέτοιο τείχος και τι ωραία που είναι μια βόλτα μέσα στο πολύχρωμο πλήθος των υπηκόων του.

    Τι σημαίνει η όρθωση αυτού του τείχους; Είναι η η διαφορετικότητα μόνο που ενοχλεί τον βασιλιά; Είναι η εξουσιαστική μεγαλομανία να δείξει ότι ορίζει τύχες. Κάποτε το τείχος του Βερολίνου χώρισε μια πόλη και μια χώρα όπου αναπτύχθηκαν διαφορετικά πολιτικά συστήματα, Στην Κύπρο ακόμα μια πόλη και χώρα χωρίζεται στα δυο. Τείχη σηκώνονται πολλά και για διάφορους λόγους. Το σημαντικό είναι με τα παιδιά-αναγνώστες να τα αναδείξεις, να διαλεχθείτε στο πώς θα τα κατεδαφίζετε και θα ενώνεστε ξανά και ξανά μέσα στην όμορφη πολυχρωμία σας.

    Είναι ιδεώδες το τέλος; Συνετίζονται και εξορθολογίζουν τη φιλοσοφική τους σκέψη και την πολιτική τους ματιά οι αυταρχικοί τύραννοι; Σίγουρα, δεν είναι ιδιαίτερα συνήθης μια τέτοια περίπτωση. Οι δημιουργοί του βιβλίου, ωστόσο, επιλέγουν τον δρόμο της ανάδειξης της αξίας όλων των ομάδων μιας κοινωνίας, της συνεργασίας, της πολυχρωμίας που διασπά τη βαρετή μονοχρωμία, του κοινού καλού ως βασικού σκοπού μιας πολιτείας, αλλά και την αλλαγή προσανατολισμού του πολιτικού άρχοντα όταν βλέπει ότι τίποτα δεν λειτούργησε με τους μπλε ομοίους του και τις κατανυκτικές του ονειρώξεις. Το σχόλιο για τις ικανότητες των άλλων χρωμάτων παραπέμπει στις εργατικές και άλλες ικανότητες των μεταναστών που έχουν στηρίξει ως χτιστάδες, εργάτες, κηπουροί και αργότερα ως καλλιτέχνες και επιστήμονες δεκάδες κοινωνίες οι οποίες τους δέχτηκαν στους κόλπους τους.

    Ως εκ τούτου το αριστουργηματικό αυτό βιβλίο των Μακρί, Τζανότι, Σάκο και Βαλαρινο είναι ένα μεστό, απολαυστικό, φιλοσοφικό σχόλιο, αλλά και ένα εμβριθές πολιτικό μανιφέστο που ξεβαλσαμώνει υπνωτισμένες σκέψεις, θέτει ουσιώδεις προβληματισμούς στους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες σχετικά με την ομοιομορφία, τη διαφορετικότητα, την προσφυγική κρίση. Παράλληλα, η εικαστική πανδαισία των περίπου κυκλικών προσώπων που συναπαρτίζουν την κοινωνία θα σας προσφέρει ευκαιρίες για σπάνιους χρωματικούς πειραματισμούς και τα δικά σας εικαστικά θαύματα.

    Σπάνιο βιβλίο. Από τα οπωσδήποτε της χρονιάς, θα τρέξει πολύ προς τη Χρυσή Λίστα.

    Για αναγνώστες από 4-4,5 περίπου ετών. Από τα βιβλία που μπορούν να διαβαστούν με άνεση, μέχρι από παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου και να προβληματίσει, καθώς και να αποτελέσει πεδίο εργασιών για μαθητές που έχουν κακή σχέση με το διάβασμα.

    Σκληρόδετο εξώφυλλο, μεγάλο σχήμα, κομμένες σελίδες, αναδυόμενο τείχος.

    Μετάφραση Κατερίνας Καρόγιαννη.

    Εκδόσεις Susaeta.

    Δείτε

    Απόσπασμα

    Διαβάστε απόσπασμα εδώ

    Διακρίσεις

    Το Soundtrack του βιβλίου

    TAYTOTHTA
    Τίτλος: Το τείχος- Μια διαχρονική ιστορία
    Τίτλος πρωτοτύπου: Il Muro (The wall)
    Συγγραφέας: Giancarlo Macri, Carolina Zanotti
    Εικονογράφος: Mauro Sacco Elisa Vallarino
    Εκδόσεις: Susaeta, Νοέμβριος 2022
    Μετάφραση: Κατερίνα Καρόγιαννη
    Σελίδες: 44
    Μέγεθος: 24,5 Χ 33,2
    ISBN: 978-960-61-7800-9

     

    Απόστολος Πάππος
    Απόστολος Πάππος
    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Νηπιαγωγός. Κάποτε έφτιαξε το ELNIPLEX. Τώρα γράφει γι' αυτό μόνο όποτε του αρέσει κάτι.
    RELATED ARTICLES

    Most Popular