Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 6-8) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
«Αχ, πώς είχε αφήσει να ξεχαστούν όλα αυτά!
Όλα όσα είχε ζήσει. Ο παππούς, η γιαγιά, ο πατέρας, η μητέρα του.
Έτριψε ένα κλωνάρι ρίγανης κι έφερε τα δάχτυλά του στα χείλη του.
Το άρωμα της άγριας ρίγανης τον τύλιξε σαν αύρα.
Χαμογέλασε και πήρε τον δρόμο της επιστροφής.
Τώρα πια δεν ήταν μόνος».
Η Μαρία Χρυσικού σε ένα κυνήγι μνήμης, οικογενειακών σχέσεων και άγριας ρίγανης.
Περί τίνος πρόκειται
Γράφει η Κατερίνα Τερζάκη (βραβευμένη εκπαιδευτικός, μέλος της Ειδικής Αναγνωστικής Επιτροπής της Χρυσής Λίστας)
Η Μαρία Χρυσικού γράφει για τη μνήμη. Γι’ αυτές τις διάφανες κλωστές που μας ενώνουν με τα περασμένα και καμιά φορά μας τραβούν κοντά τους ξανά. Μυρωδιές, γεύσεις, βλέμματα, αισθήσεις που ξυπνούν μέσα μας όσα νομίζουμε πως έχουν χαθεί καθώς στροβιλιζόμαστε στον κύκλο της ζωής.
Ο κύριος Ιάκωβος, όπως κάθε μέρα, επισκέπτεται το αγαπημένο του εστιατόριο. Τις Παρασκευές σερβίρουν φακές. Αυτή τη φορά όμως κάτι λείπει από τη γνώριμη γεύση της. Λείπει το άρωμα της άγριας ρίγανης.
Και τότε το ταξίδι ξεκινά…
Οι αισθήσεις οδηγούν τα βήματά του. Άνθρωποι πρόθυμοι να τον βοηθήσουν του δείχνουν τον δρόμο για να φτάσει στην Αραπέλια, το βουνό που φυτρώνει η άγρια ρίγανη. Τον φιλεύουν κεράσματα που του φέρνουν στον νου πρόσωπα αγαπημένα. Σαν να περπατάει ξανά τον δρόμο της ζωής του επιστρέφοντας στα παιδικά του χρόνια. Σπασμένα καρυδότσουφλα στα χέρια και η ψίχα στο στόμα τού θυμίζουν τα τελευταία λόγια του παππού του : «Ο κύκλος της ζωής πρέπει να συνεχίζεται». Μια φέτα ψωμί πασπαλισμένη με ζάχαρη, όπως τότε που ήταν μικρός στο σπίτι της γιαγιάς του, καθισμένος σε ένα ξύλινο καρεκλάκι δίπλα στο τζάκι. Μια χούφτα πετροκέρασα στις τσέπες τον ανέβασαν ξανά στους ώμους του πατέρα του, μικρό παιδί κάτω από την κερασιά. Ώσπου φτάνει στην πλαγιά, που φωτίζεται από τον ήλιο, στο σημείο που φυτρώνει η άγρια ρίγανη. Σκύβει πάνω από τα κλωνάρια της, τη μυρίζει και η μνήμη τον ταξιδεύει στην κουζίνα του σπιτιού τους, δίπλα στη μητέρα του που κρατά στα χέρια της ένα κλωνάρι ρίγανης, το τρίβει πάνω από την κατσαρόλα και τα δάχτυλά της μοσχοβολούν, όπως μοσχοβολούν τώρα και τα δικά του.
Όλοι τους άνθρωποι αγαπημένοι που του λείπουν. Δεν είναι πια στη ζωή του όμως μέσα από τις γεύσεις και τις μυρωδιές επιστρέφουν ξανά και ξανά και συντροφεύουν τις μέρες του. Κρατά τη μνήμη ζωντανή κι έτσι δε νιώθει πια μόνος.
Η γήινη χρωματική παλέτα και η αισθητική που χρησιμοποιεί στις εικόνες της η Zafouko Yamamoto ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα του βιβλίου. Αγαπημένο στοιχείο της εικονογράφησης η αντιπαραβολή εικόνων του ταξιδιού του κυρίου Ιάκωβου με στιγμές από την παιδική του ηλικία, συντροφιά με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ειδικότερα το τελευταίο σαλόνι του βιβλίου αποτελεί μια πολύ συγκινητική απεικόνιση όσων κρύβονται πίσω από τις λέξεις.
Σε συνδυασμό με την προσεγμένη σκληρόδετη έκδοση, το βιβλίο αποτελεί μια πολύ καλή δουλειά σε όλα τα επίπεδα.
Φιλαναγνωστικές προτάσεις
Διαβάζοντας «Το ταξίδι της άγριας ρίγανης» με τα παιδιά μας ή τους μαθητές μας μπορούμε να αναφερθούμε στα αγαπημένα τους πρόσωπα, στις σχέσεις που έχουν αναπτύξει μαζί τους, τα συναισθήματα που νιώθουν γι’ αυτούς αλλά και σε στιγμές, μυρωδιές ή γεύσεις που τους φέρνουν στον νου τους. Πώς νιώθουν όταν βρίσκονται παρέα; Ποια κομμάτια του εαυτού τους τους προσφέρουν προκειμένου να συνδεθούν μαζί τους; Τι παίρνουν μέσα από αυτές τις σχέσεις; Ποιες γεύσεις τούς θυμίζουν αυτά τα πρόσωπα; Ποιες είναι οι αγαπημένες τους στιγμές μαζί τους;
Ένα μέρος αυτής της δραστηριότητας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και σαν εικαστική απεικόνιση των σημαντικών προσώπων της ζωής των παιδιών είτε κατά μήκος ενός δρόμου, ο οποίος θα συμβολίζει τον δρόμο της ζωής τους, είτε σε μορφή σπείρας.
Στη συνέχεια, με αφορμή τα λόγια του παππού « Ο κύκλος της ζωής πρέπει να συνεχίζεται» μπορούμε να συζητήσουμε με παιδιά σχολικής ηλικίας για τον κύκλο της ζωής των ανθρώπων. Αρχικά ρωτάμε τα παιδιά πώς αντιλαμβάνονται αυτή τη φράση και τι νομίζουν πως ήθελε να πει ο παππούς στον εγγονό του. Ανάλογα με την ετοιμότητα της ομάδας μας, θίγουμε το θέμα της απώλειας και του αποχωρισμού αγαπημένων προσώπων. Ποια συναισθήματα μας δημιουργεί μια απώλεια; Πώς αισθάνεται ο κύριος Ιάκωβος που δεν έχει πια κοντά του τους δικούς του ανθρώπους; Με ποιους τρόπους τους κρατάει ζωντανούς στη μνήμη του και ποιους θα επιλέγαμε εμείς;
Τέλος, το βιβλίο αυτό είναι μια υπέροχη αφορμή να στρέψουμε την προσοχή μας στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που έχουν βιώσει απώλειες στη ζωή τους και έχουν ανάγκη από συντροφικότητα, φροντίδα και υποστήριξη. Νιώθει άραγε και ο κύριος Ιάκωβος μοναξιά; Μήπως μέσα από την αναζήτηση της άγριας ρίγανης προσπαθήσει να πολεμήσει αυτά τα αρνητικά συναισθήματα; Πώς θα νιώθαμε αν βιώναμε τη δική τους κατάσταση και τι θα αποζητούσαμε για να νιώσουμε καλύτερα;
Μέσα από αυτήν την ιστορία καλλιεργείται αβίαστα η ενσυναίσθηση απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συχνά οι ηλικιωμένοι αλλά και στις περιπτώσεις κοινωνικής απομόνωσης.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Το ταξίδι της άγριας ρίγανης |
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Φεβρουάριος 2024 |
| Σελίδες: | 56 |
| Μέγεθος: | 17 Χ 24 |
| ISBN: | 978-618-07-0352-8 |
