Το σπίτι των Χόλοου, της Κρίσταλ Σάδερλαντ

Δέκα χρόνια πριν. Πρωτοχρονιά. Σε έναν ήσυχο δρόμο του Εδιμβούργου, οι τρεις αδερφές Χόλοου, επτά, εννιά και έντεκα ετών, εξαφανίζονται μπροστά στο βλέμμα των γονιών τους. Τα ίχνη τους χάνονται για έναν μήνα. Οι γονείς τους τις αναζητούν. Τίποτα! Ένα μήνα μετά,  επιστρέφουν∙ είναι γυμνές, με μια τομή σε σχήμα μισοφέγγαρου στη βάση του λαιμού τους που είχε ραφτεί με μεταξωτή κλωστή, λουλούδια στα μαλλιά, πιθανότατα μη αναγνωρίσιμα υβρίδια, είχαν μόνο έναν σουγιά αντίκα, ήταν υποσιτισμένες και αφυδατωμένες, μύριζαν μούχλα και καπνό από ξύλο, δεν είχαν σωματικούς τραυματισμούς, ούτε ίχνη σεξουαλικής επίθεσης και δεν θυμούνται τίποτα. Σαν να γεννήθηκαν εκείνη τη νύχτα. Οι θεωρίες συνωμοσίες έδιναν και έπαιρναν, από εξωγήινους που τις απήγαγαν μέχρι γονεϊκή απάτη και αλλαγή των παιδιών με ξωτικά.

“Είχαμε όλες μαύρα μάτια και μαλλιά λευκά σαν γάλα. Είχαμε η καθεμιά από ένα γοητευτικό δισύλλαβο όνομα: Γκρέι, Βίβι, Ίρις. Περπατούσαμε ως το σχολείο μαζί. Τρώγαμε μεσημεριανό μαζί. Επιστρέφαμε σπίτι μαζί. Δεν είχαμε φίλους, γιατί δεν τους χρειαζόμαστε”

Η πόλη τις αποκαλεί μάγισσες. Ό,τι αγγίζουν μπορούν να το χειραγωγούν. Ο πατέρας τους δεν μπορούσε να διαχειριστεί την κατάσταση. Μετά από ψυχιατρική παρακολούθηση, αυτοκτόνησε.

Δέκα χρόνια μετά, η μεγαλύτερη αδερφή, η Γκρέι, επιτυχημένη παγκοσμίως σχεδιάστρια και μοντέλο, με εκατομμύρια ακόλουθους στα social, εξαφανίζεται μυστηριωδώς.

“Μίλησα με τον ατζέντη της, τον μάνατζέρ της, τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων, τον φωτογράφο με τον οποίο υποτίθεται ότι θα συνεργαζόταν χθες. Μίλησα στους φίλους της στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Μίλησα στον θυρωρό της. Κανείς δεν την έχει δει ούτε έχει νέα της εδώ και μέρες”.

Η Βίβι και η Ίρις αποφασίζουν να ακολουθήσουν τα σημάδια της πάντα μυστηριώδους Γκρέι,  προσπαθώντας να τη βρουν. Η αναζήτηση αυτή γίνεται η συνειδητοποίηση του σκοτεινού κόσμου της αδερφής τους, ενός κόσμου γεμάτου επικίνδυνα μυστικά που συνδέονται με την εξαφάνισή της. Και όλα αρχίζουν σταδιακά να συνδέονται με την παιδική τους ηλικία, με την προ δεκαετίας εξαφάνισή τους και την ίδια τους την ύπαρξη. Η Γκρέι έχει αφήσει μερικά απροσδιόριστα ψήγματα που σταδιακά ενώνονται. Αλλά οι αδερφές της δεν είναι οι μόνες που την ψάχνουν…

Ένα σύγχρονο, ερεβώδες, σκοτεινό, απόκοσμο παραμύθι για μεγάλους εφήβους, νέους και ενήλικες, μέσα στο οποίο η Σάδερλαντ ενώνει στοιχεία, ατμόσφαιρα και τον αυθεντικό τρόμο των ιστοριών των Γκριμμ και των ομοτέχνων της κεντρικής Ευρώπης και Σκανδιναβίας και δημιουργεί ένα σαθρό έδαφος, μια κινούμενη άμμο ουσιαστικά η οποία αργά, βραδυφλεγώς κινείται κάτω από τα πόδια του αναγνώστη οδηγώντας τον σε μια ολοένα και μεγαλύτερη ανασφάλεια, θολώνοντας τις οποίες γνώσεις αποκτά κατά την ανάγνωση.

Η θολότητα με την οποία ντύνει την παλιά εξαφάνιση και οι συχνές επιστροφές της σε εκείνο το περιστατικό τις οποίες αν προσέξετε καλά θα βοηθηθείτε στην απόκτηση μιας εικόνας, ο τρόπος που αφήνει τις ψηφίδες της εξαφάνισής της η Γκρέι, είναι επιδέξιοι∙ επίσης, ο τρόπος που στήνει τους ήρωές της, όχι μόνο τις τρεις αδερφές, είναι ιδιαιτέρως δουλεμένος, καθώς μένουν έωλα ερωτήματα, αλλά και η άποψη του αναγνώστη περί της ηθικής καθαρότητας των ενεργειών τους. Τίποτα δεν αμφισβητείται και τίποτα δεν είναι στιβαρό για να ακουμπήσεις πάνω του. Έτσι, έχουμε ένα μυθιστόρημα που απέχει παρασάγγας από τα συνήθη, συνταγογραφημένα, επίπεδα μυθιστορήματα του είδους όπου όλα εξαντλούνται σε μια καλή πλοκή.

Η Σάδερλαντ θα καθηλώσει τους περισσότερους αναγνώστες με τις επινοήσεις της, με τον σκοτεινό τρόπο γραφής της, με τα αλλόκοτα σημάδια που εμπλέκει, με τους αδιανόητους συμβολισμούς της, με τον ρυθμό που δίνει στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, ενώ ο μαγικός ρεαλισμός τής σε κρατά δέσμιο, ακόμα κι αν δεν είναι το είδος μυθιστορήματος που προτιμάς.

Νομίζω θα ικανοποιήσει και πολύ απαιτητικούς αναγνώστες.