Το Ξανά! Όσοι έχουν ένα Ξανά στη ζωή τους, ξέρουν καλά τι είναι. Είναι εκείνο που πέφτει στην αγκαλιά σου κι όλος ο εκνευρισμός της μέρας και τα στραβά που πέρασες, φεύγουν μεμιάς.
Το Ξανά σου δε σε λέει ποτέ με το όνομά σου. Σε φωνάζει “ματάκια μου” ή κάπως έτσι, στέκεται κοντά σου όταν δεν είσαι καλά, χαίρεται όταν είσαι χαρούμενος ή όταν κάποιο νέο σε κάνει να πετάς, σου στέλνει μηνύματα για να ομορφύνει τη μέρα σου, σου φτιάχνει το αγαπημένο σου φαγητό, είναι δίπλα σου όταν το χρειάζεσαι.
Το Ξανά δε θα μπορούσε να λέγεται διαφορετικά. Γιατί αν το έχεις στη ζωή σου, το θες ξανά και ξανά. Κι αν δεν το ‘χεις, ονειρεύεσαι να έχεις ένα Ξανά ολοδικό σου που θα ‘ρχεται ξανά και ξανά στις στιγμές σου κι όχι μια κι έξω.
Το Ξανά δε μπορούσε να είναι αλλιώς παρά σαν ένα χιονένιο σφαιροειδές αγγελάκι. Για να κυλά γρήγορα κοντά σου. Για να το βλέπεις και να ηρεμείς. Για να τρυπώνει και να χωράει παντού και κυρίως στο σχήμα της αγκαλιάς σου.
Μια θαυμάσια απόδοση εκείνου του χρυσού “κάτι” που υπάρχει στη ζωή μας και μας την κάνει πάντα λίγο καλύτερη από ο,τι είναι μακριά του. Ένα ιδιαιτέρως διεισδυτικό κείμενο που αγγίζει τις προσωπικές χορδές όσων δε ζουν χωρίς τον άνακτα των πάντων πριν τον Θάνατο: τον Έρωτα.
Με χιούμορ γιατί αυτός που θα το διαβάσει πρέπει να χαμογελά. Με λιτό, εξομολογητικό τόνο, δίχως μελό συνοδείες που θέλουν να γονατίσουν το συναισθηματικό σου σύμπαν. Όχι. Κάτι πιο βαθύ είναι το Ξανά. Γι’ αυτό και θα το δείτε να εμφανίζεται σε όλες τις μορφές της τέχνης και της ανθρώπινης έκφρασης. Τι; Δε με πιστεύετε; Μέχρι και γλωσσοδέτης υπάρχει:
“Ένα Ξανά ξανότερο και ξαξαναξασκότερο
ήρθε εχθές και ξαξαξαναξαμογέλασε,
μα ύστερα
ξαρααξαναματοξανακαρακαξασταξαναξαναπέρασε”
(πιθανότατα να μην κατάφερα να το γράψω σωστά, φανταστείτε να το πω κιόλας)
Ένα τέτοιο βιβλίο λοιπόν δε θα μπορούσε να κυκλοφορεί σε μια απλή έκδοση. Έτσι λοιπόν, οι εκδόσεις Πατάκη του έκαναν ένα ωραιότατο τρίπλεξ να δουν ότι είναι καλά. Κι αφού σιγουρεύτηκαν, η Λίλα Καλογερή καλλιτέχνησε τόσο που οι εκδότες δε σκέφτηκαν στιγμή να του αφήσουν μόνο το ένα. Εις τριπλούν λοιπόν.
Χαρίστε το επειγόντως στο δικό σας… Ξανά… (δεν υπάρχει σπόντα να το χαρίσετε επί τρία, εκτός κι αν έχετε λόγους- μη γελάτε). Στο Ξανά της ζωής σας, εκείνο που έχετε, αυτό που θα ‘ρθει ή αυτό που δε θα ‘ρθει…
Από τους βραβευμένους και εξαίρετους δημιουργούς Μάκη Τσίτα στο κείμενο και Λίλα Καλογερή στην εικονογράφηση. Εκδόσεις Πατάκη.
Δε μπορώ να μην παραθέσω το τραγούδι που για κάποιο λόγο μου έφερε στο νου μου. Είναι το “Αυτό” του Θανάση Παπακωνσταντίνου (ο συγγραφέας δεν είχε αυτό στο νου του, εγώ το έφερα στο δικό μου). Ίσως γιατί μου αρέσει να συνδέω στο νου μου δημιουργίες που δεν έχουν συναντηθεί αλλά θα μπορούσαν.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: |
Το Ξανά
|
| Συγγραφέας: | Μάκης Τσίτας |
| Εικονογράφηση: | Λίλα Καλογερή |
| Εκδόσεις: | Πατάκη |
| Διόρθωση: | Ελίνα Πάντου-Κίκκου |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-6508-5 |
