Το μπαλόνι ως αντικείμενο έχει τεθεί στο κέντρο της δημιουργίας αρκετές φορές. Ήταν εκείνο το εκθαμβωτικά λυρικό Ballon Rouge του Αλμπέρ Λαμορίς από το μακρινό 1956 (Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, Όσκαρ σεναρίου), όπου ένα μικρό αγόρι βρίσκει ένα κόκκινο μπαλόνι, που το ακολουθεί παντού, ξεκινώντας έτσι μια περίεργη φιλία. Κι ίσως αυτό, άθελά του, “γέννησε” όλα τα όμορφα μπαλόνια που ακολούθησαν. Από το αλληγορικό Λέω να Πετάξω του Δημήτρη Μπασλάμ, Το Μπαλόνι του Θοδωρή Κοτονιά και Το Κόκκινο Μπαλόνι από τα Σύννεφα με Παντελόνια, μέχρι όλα τα Μπαλόνια που τρύπωσαν σε παραμύθια και ιστορίες (Ο Λούκουλος τρώει μπαλόνια, Ευγένιος Τριβιζάς, Τικ και Τέλα: Το μπαλόνι, Άξελ Σέφλερ, The Remember Balloons Hardcover, Jessie Oliveros, Emily’s baloon, Kamako Sakai, Το κόκκινο μπαλόνι της μασκαρούς Χαράς, Κάτια Πινό κ.α.)
Εδώ έχουμε όμως ένα άλλο κόκκινο μπαλόνι. Το έχει η Ζένια και είναι ενθουσιασμένη, γιατί της το χάρισε η μαμά της. Μα η Ζένια είναι ελαφριά πολύ και με ένα μπαλόνι, ένα τέτοιο μπαλόνι, μπορεί της να συμβούν κάποια απίθανα πράγματα: να την σηκώσει το μπαλόνι και να κολλήσει στο ταβάνι σαν… αράχνη, να πεταχτεί έξω από το παράθυρο σαν… αερόστατο, να σηκώσει ολόκληρο το αυτοκίνητο ψηλά στον ουρανό και να αρχίσει μια πτήση και μια βροχή που παρόμοια δε θα έχει ξανασυμβεί! Πόσο επικίνδυνα πράγματα κρύβει αυτό το κόκκινο μπαλόνι, ε; Εκτός κι αν… μπούμ! Και πάμε πάλι απ’ την αρχή!
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα στην ιστορία. Όλη εξελίσσεται μέσα από έναν λυρικό διάλογο του συγγραφέα και της βαφτιστήρας του, μια συζήτηση που μόνο με τα παιδιά μπορείς να κάνεις και να ταξιδέψεις τόσο ψηλά, στον μοναδικό κόσμο της φαντασίας έτσι όπως μόνο ένα παιδί μπορεί να τον αποτυπώσει, της αθωότητας και της αυθεντικότητας της παιδικής ηλικίας. Νόμος τς βαρύτητας, υπάρχω-δεν υπάρχω, η αξία ενός αντικειμένου, η δύναμη της φαντασίας και των υποθέσεων, η μαγεία του διαλόγου, του παιχνιδιού και του υπερρεαλισμού, η ιδιαίτερη σχέση ενός νονού για το πνευματικό του παιδί και αντιστρόφως, όλα σε έναν γοητευτικό, φιλοσοφικό στρόβιλο που δεν θα σε αφήσει δίχως να σκεφτείς και να χαμογελάσεις. “Να μου κρατάς πάντοτε σφιχτά το χέρι…” της είπε εκείνος, σημαίνοντας και για εμάς πολλά περισσότερα από όσα μια απλή ιστορία.
Από τον ποιητή, καθηγητή φιλοσοφίας και εκδότη του περιοδικού Φρέαρ, Δημήτρη Αγγελή, που έβαλε τις λέξεις και τον ζωγράφο Δημήτρη Αναστασίου που έβαλε τα γκριζόμαυρα, με ατμόσφαιρα παλιάς φωτογραφίας, σκίτσα, ένα όμορφο -διαλογικό- ταξίδι για την ομορφιά του κόσμου και τους κινδύνους του, για την φαντασία που σε πετάει ψηλά και σε ρίχνει κάτω, για το χρώμα που κερδίζει το βλέμμα και επισημαίνει το “θέμα” και την αθωότητα, για το “κράτα μου το χέρι και δε θα αφήσω να συμβεί τίποτα κακό” και τις ιστορίες που γεννιούνται και χάνονται… με μια βελόνα!
Αλήθεια, πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι να κρατάς ένα μεγάλο, κόκκινο μπαλόνι;
Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
Αγόρασέ το |
|---|---|
| Τίτλος: | Το μπαλόνι της Ζένιας |
| Συγγραφέας: | Δημήτρης Αγγελής |
| Εικονογράφηση: | Δημήτρης Αναστασίου |
| Εκδόσεις: | Καλειδοσκόπιο, Νοέμβριος 2019 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Δημήτρης Παπακώστας |
| Ηλ. σελιδοποίηση: | Εριφύλλη Αράπογλου |
| Σελίδες: | 26 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-471-189-5 |
