Ήταν πολύ μικρή η Χέδερ όταν ένα βράδυ το έσκασε από το σπίτι της κι έφυγε τρέχοντας προς το δάσος. Λίγη ώρα μετά, έφτασε στο ξέφωτο του Μεγάλου Βράχου. Όλα ήταν σκοτεινά, μα εκείνη έστρεψε τον φακό της στον νυχτερινό ουρανό και άρχισε να κάνει ένα σινιάλο που ήλπιζε ότι κάποιος θα έβλεπε, καθώς ήξερε πολλές ιστορίες για εξωγήινα πλάσματα που επισκέπτονται τη Γη και προσκαλούν ανθρώπους στο διαστημόπλοιό τους.
Αυτό που ήθελε περισσότερο ήταν να φύγει από τη Γη και να ταξιδέψει, να ζήσει ανάμεσα στ’ αστέρια. Ο φακός άναβε και έσβηνε διαδοχικά ώσπου, πράγματι, εμφανίστηκε μπροστά της ένα πολύχρωμο διαστημόπλοιο και ένας συμπαθής εξωγήινος την προσκάλεσε μέσα. Όπου πέρασαν όμορφα ζωγραφίζοντας και μιλώντας, αλλά όταν η Χέδερ αντιλήφθηκε ότι οι γονείς την αναζητούν, χαιρέτησε τον εξωγήινο και έφυγε τρέχοντας φωνάζοντας ένα “Τα λέμε σύντομα”. Μα αυτό το “σύντομα” κάποιες φορές δεν έρχεται τόσο σύντομα. Χρειάζεται να περάσει πολύς χρόνος, να αρχίσουν να ασπρίζουν τα μαλλιά σου, να κυνηγάς στον ίδιο βράχο, στο ίδιο ξέφωτο, το ίδιο όνειρο κι εκείνο να μην επιστρέφει ποτέ… Ποτέ; Ίσως όχι και τόσο ποτέ…
Ασύλληπτης έμπνευσης βιβλίο από τον μάγο των εικόνων και των λέξεων Ντέιβιντ Λίτσφιλντ, ο οποίος μετά το Ο Αρκούδος, το Πιάνο, ο Σκύλος και το Βιολί σαγηνεύει ξανά, εξίσου βαθιά, μεστά, φιλοσοφικά. Οι λέξεις του λίγες, ακριβές και προσεγμένες και στο κάδρο του προβληματισμού του απλές, όμορφες αλήθειες που θέλουμε πολύ να ριζώσουν στο νου μικρών και μεγάλων: όλα όσα θέλεις, όλα όσα χρειάζεσαι, όλα εκείνα που ομορφαίνουν την ζωή σου συνήθως ανασαίνουν δίπλα σου και συνήθως χρειάζεται να ταρακουνηθεί λίγο το βλέμμα σου για να τα αντιληφθείς, έστω και το πέρασμα του χρόνου είναι αμείλικτο και δίχως συναισθηματικές εμπλοκές.
Όσο για την εικονογράφησή του; Ο τρόπος που τα δισέλιδα ατμοσφαιρικά σαλόνια και τα ολοσέλιδα κάδρα συνδιαλέγονται με τα silent φωτογραφικά καρέ (που πρέπει να φτιάξει το παιδί διάλογο και ιστορία) και τα ημισέλιδα, νοσταλγικά frame είναι δίχως υπερβολή υποδειγματικός, κατάλληλος για κάποιο κεφάλαιο τύπου “πως εικονογραφείτε με διαφορετικά στυλ που τελικά γίνονται ένα”.
Ένα από τα αρτιότερα και πιο απολαυστικά βιβλία των τελευταίων ετών, αναζητείστε το και θα μυηθείτε στην μαγεία του.
Εκδόσεις Μικρή Σελήνη.
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Τη νύχτα που τα φώτα άναψαν |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Lights on Cotton Rock |
| Συγγραφέας: | Ντέιβιντ Λίτσφιλντ |
| Εικονογράφηση: | Ντέιβιντ Λίτσφιλντ |
| Μετάφραση: | Μαριάννα Ψύχαλου |
| Εκδόσεις: | Μικρή Σελήνη, Σεπτέμβριος 2019 |
| Ηλ. σελιδοποίηση: | Άννα Σαπουντζή |
| Σελίδες: | 44 |
| Μέγεθος: | 23 Χ 31 |
| ISBN: | 978-618-5049-73-7 |
