Έρχονται εκλογές. Οι μισοί υποψήφιοι κατακεραύνωναν τους άλλους μισούς και οι οπαδοί των μισών, δέρνονταν με τους άλλους μισούς, Αμύγδαλοι εναντίον Αναμύγδαλων. Ύβρεις στα χείλη και μαχαίρια στα χέρια, σε σημείο που οι ειρωνείες έμοιαζαν υψηλός πολιτισμός. Ο αδέξιος, αφηρημένος έφηβος Μπίλι Βαν Ντερ Μπιχλ, που συχνά βαριέται, συχνά σκουντουφλάει και συχνά ξεχνά, μέσα σε αυτήν την πόλωση, σκέφτεται μόνο το πάρτι μασκέ όπου θα συναντήσει την μαθητευόμενη μάγισσα, τη μελαχρινή με τα πράσινα μάτια Σελένα, που γνώρισε πριν δύο εβδομάδες και με την οποία είναι ερωτευμένος. Έχει φορέσει την πανοπλία του, έχει γυαλίσει τις μπότες του, έχει περάσει στο θηκάρι το μαύρο ρουνοσπαθί του.
Το πάρτι ξεκινά. Μουσική, σερβιτόροι σκελετοί, μεταμφιεσμένοι με παράξενες ενδυμασίες, χορός, πολύχρωμα φώτα. Ξαφνικά, ένα βαμπίρ επιτίθεται σε μία ξανθιά κοπέλα, ο λαιμός της αιμορραγεί. Το βαμπίρ και ο παράλληλος εαυτός του περνούν στον κόσμο του Μπίλι από ένα μαγικό, μαύρο μπαούλο, αναγκάζοντας τον Μπίλι, την Σελένα και τους φίλους τους να ξεκινήσουν μια απίστευτη περιπλάνηση στους παράλληλους κόσμους. Εκεί, θα γνωρίσουν παράλληλες υπάρξεις που τους μοιάζουν εντυπωσιακά, Μπίληδες και Σελένες, που ωστόσο είναι διαφορετικοί χαρακτήρες από αυτούς. Κι όταν ο μαύρος μάγος και δικτάτορας τριών ηπείρων, Ζάθορ Ντ’ Όρξο, και ο Κλέφτης των Ψυχών αποφασίζουν να επιτεθούν, τότε οι παράλληλοι εαυτοί του Μπίλι και της Σελένα θα χρειαστεί να ενωθούν για να έχουν πιθανότητες να τον αποκρούσουν. Τι θα συμβεί όμως όταν ο μάγος προσπαθεί να γίνει παντοδύναμος σκοτώνοντας τους παράλληλους εαυτούς του και κλέβοντάς τους τις δυνάμεις; Η σύγκρουσή τους με τον αλαζόνα μάγο θα είναι άνιση και εκκωφαντική.
«Ο ισχυρότερος μάγος όλων των εποχών και απόλυτος δικτάτορας τριών Ηπείρων στον κόσμο μας… Εμφανίστηκε πριν από διακόσια χρόνια και κατέλαβε αρχικά την εξουσία στην Παλαιά Ήπειρο. Πάτησε στη φτώχεια που θέριζε τότε τη Γηραιά Ήπειρο και αναρριχήθηκε μέσα από τη γραφειοκρατία του συστήματος βασιζόμενος στην αγανάκτηση που ένιωθε ο κόσμος γι’ αυτό. Πολύ γρήγορα απέκτησε φανατικούς υποστηρικτές και με τη βοήθειά τους κατέλαβε τη Μεγάλη Ήπειρο και αργότερα τη Μικρή στον Κυκλικό Ωκεανό…»
Η Δέσποινα Μάντζαρη, με το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Τα χρονικά του Μπίλι Βαν Ντερ Μπιχλ» υπογράφει ένα από τα πλέον καλογραμμένα βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας των τελευταίων ετών. Σφιχτοδεμένο, λεπτοδουλεμένο, εύρυθμο και ευχάριστο αφηγηματικά, με όψεις και νύξεις από τους κόσμους του Τόλκιν, του Κ. Σ. Λιούις (Νάρνια) και του Σ. Κινγκ (Μαύρος Πύργος), στο Μαύρο Μπαούλο ξετυλίγεται ένα γοητευτικό κουβάρι που καλειδοσκοπικά σε παρασέρνει στον μαγικό κόσμο των παράλληλων εαυτών, της εξουσίας, των κινήτρων και του τρόπου διεκδίκησής της, την υποτακτική φύση των ανθρώπων και την νομή αξιωμάτων και την άλλη, την αντίθετη φύση, εκείνη που δεν παραχωρεί και δεν ξεπουλά τον εαυτό σε κανέναν και επιλέγει τη σύμπραξη για αντίσταση μέχρι τέλους. Δεν είναι μάχη υπέρ βωμών και εστιών. Είναι υπέρ πίστεως στην ελευθερία και την αυτοδιάθεση με όσα θετικά πρόσημα κουβαλούν αυτές οι λέξεις.
Παράλληλοι εαυτοί. Θυμήθηκα τον ελάχιστο και τον εκτεταμένο εαυτό, που αναφέρονταν στον εαυτό μας της παρούσας στιγμής με αντίληψη του χώρου και του χρόνου ο πρώτος, τον εαυτό μας του παρελθόντος που έχει συλλέξει τα πάντα στο διάβα μας και παρακολουθεί από…εκεί πίσω τον ελάχιστο εαυτό του σήμερα ο δεύτερος. Ο ελάχιστος εαυτός θα μπορούσε να είναι αυτό που είμαστε. Ο εκτεταμένος αυτός που βλέπουν ή που «υποθέτουν/φοβούνται» οι άλλοι ότι είμαστε.
Αν λοιπόν συνδιαλεγόμαστε με τον παράλληλο εαυτό μας (ή περισσότερους του ενός), αν κβαντικά συνομιλούμε μαζί του και ανταλλάσσουμε δυνάμεις και ενέργεια, σίγουρα η συγγραφέας υφαίνει ένα δεύτερο επίπεδο, φιλοσοφικό και ψυχολογικό αυτή τη φορά, όπου η μεγαλύτερη αντίσταση στο αρχετυπικό κακό και άδικο είναι η συμμαχία, η ειρήνη και η συμπόρευση με τα κατακερματισμένα αρχεία/όψεις μας που περπατούν πάντοτε δίπλα μας, αλλά σχεδόν πάντα ξεχνάμε να αλληλεπιδρούμε μαζί τους.
Θεωρώ το βιβλίο αυτό (και το πρώτο της σειράς), όχι απλώς ένα κερδισμένο λογοτεχνικό στοίχημα της εξαιρετικής συγγραφέα Δέσποινας Μάντζαρη, αλλά μια από τις αυθεντικότερες αναγνωστικές εμπειρίες στον χώρο του φανταστικού και όχι μόνο. Τολμώ να πω ότι μαζί με την τριλογία του Γ. Παναγιωτάκη για τη Λέσχη των Αλλόκοτων Πλασμάτων (και την Αλάστρα) και τους κόσμους του Σπύρου Γιαννακόπουλου (Το κορίτσι με το ξύλινο σπαθί) είναι οι πλέον αξιόλογες προτάσεις της δεκαετίας σε αυτό το είδος λογοτεχνίας (δεν μου αρέσει ο διαχωρισμός των ειδών) που σηκώνει μια εξαιρετική σημαία στην Ελλάδα.
ΥΓ: Απολύτως ταιριαστά τα σκίτσα της ίδιας της συγγραφέα.
[vc_custom_heading text=”THE BOOK SECRET” font_container=”tag:h2|font_size:32|text_align:center|color:%23ffffff” google_fonts=”font_family:Akronim%3Aregular|font_style:400%20regular%3A400%3Anormal” css_animation=”bounceIn” css=”.vc_custom_1517325058360{padding-top: 7px !important;background-color: #0066cc !important;}”]
Η Δέσποινα Μάντζαρη, εκμυστηρεύεται στο ELNIPLEX ένα μοναδικό Book Secret:
“Τα παράλληλα σύμπαντα πάντα μου άρεσαν και ήθελα να τα χρησιμοποιήσω. Αυτό που δεν μου αρέσει όταν το συναντώ σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το άπειρο γιατί αν παίξεις με αυτή την έννοια τότε μπορείς να πεις ο,τι σαχλαμάρα θες και ο αναγνώστης αναγκάζεται να την αποδεχτεί χωρίς πολλά πολλά γιατί με άπειρα σύμπαντα έχουμε έτσι κι αλλιώς χάος. Αν, όμως, τα περιορίσεις αναγκάζεσαι να βάλεις κανόνες ώστε να υπάρχει κάποια (έστω και υποτυπώδης) λογική.
Στον Μπίλι τα σύμπαντα είναι 129, αριθμός που προέκυψε από τον φυσικό μου στο λύκειο. Αν κάποιος δεν ήξερε κάτι από την θεωρία, ο δάσκαλος έλεγε: «129 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν skip».
Αυτό σημαίνει ότι έχω γράψει πολλούς Νόμους της φυσικής 129 φορές.
Για τον Μπίλι γενικά μπορώ να πω ότι ο χαρακτήρας είναι πέρα για πέρα αληθινός και είναι ο αδερφός μου στου οποίου την ποδοσφαιρική φανέλα γράφει: Μπίλι βαν ντερ Μπιχλ. Το χαρακτηριστικό του έχει να κάνει με την μαγική ιδιότητα που έχει στο βιβλίο. Συνήθως οι άνθρωποι μεγαλοποιούμε καταστάσεις στη ζωή μας. Ο Μπίλι τις μικραίνει. Είναι πολύ κουλ τύπος. Αυτό θα «αποκαλυφθεί» (πώς απέκτησε το χάρισμα δηλαδή) στο τρίτο βιβλίο.
Και κάτι ακόμα. Από την κριτική σου για το Η Μι, ο Μο και το Ούφο. Είπες ότι κάπου κάπου υπάρχουν στοιχεία που θυμίζουν κάτι από το Οτοστόπ στον γαλαξία. Οπότε να σου πω ότι όσο το έγραφα διάβαζα αυτό ακριβως! Εξού και οι ιπτάμενοι καναπέδες.”
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ένα ζήτημα ζωής και θανάτου |
| Σειρά : | Τα χρονικά του Μπίλι Βαν Ντερ Μπιχλ – Βιβλίο 1 |
| Συγγραφέας: | Δέσποινα Μάντζαρη |
| Συγγραφέας: | Δέσποινα Μάντζαρη |
| Επιμέλεια: | Μαρία Συμεωνίδου |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, 2016 |
| Ηλεκτρ. σελιδ.- διόρθωση: | Γεωργία Καραγεωργίου |
| Γραφιστική επιμέλεια: | Ξένια Τρύφων |
| Σελίδες: | 168 |
| Μέγεθος: | 13,50 Χ 18,50 |
| ISBN: | 978-960-04-4771-2 |
