Διαβάζεται σε 4′- Ηλικιακό κοινό: 8+ (target 9-12) – Δημοφιλής σειρά ποδοσφαιρικής τρέλας, βιβλία 5 και 6
Το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Είναι κάτι απείρως πιο σοβαρό.
Μπιλ Σανκλί, 1913-1981, Προπονητής της Λίβερπουλ
“Θησαυροί της Αρχαίας Αιγύπτου”. Μια μεγάλη παγκόσμια έκθεση θα φιλοξενηθεί στην άσημη Μικρή Σεβίλλη από τις 15 ως τις 30 Ιανουαρίου, με όλα τα μυστικά των φαραώ, των σαρκοφάγων και των ιερογλυφικών… φανερά. Βέβαια δεν περιστρέφονται όλα γύρω από την έκθεση. Τα παιδιά επιστρέφουν στις 8 Ιανουαρίου στο σχολείο, μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και αφού κατέκτησαν το Χριστουγεννιάτικο τουρνουά ποδοσφαίρου και βρίσκονται αντιμέτωπα με μία δυσάρεστη έκπληξη. Ο Φελίπε και η Αλίσια, οι προπονητές της ομάδας από το ξεκίνημά της έφυγαν. Τους προσέλαβε η Ατλέτικο Μαδρίτης. Και τα Ποδοσφαιρόνια είναι χωρίς προπονητή.
“Αυτή είναι η κατάσταση της ομάδας μας:
Τελευταίοι στην κατάταξη του πρωταθλήματος.
Χωρίς να έχουμε κερδίσει ούτε έναν αγώνα σε όλο το πρωτάθλημα.
Και χωρίς προπονητή.
Τι άλλο μπορούσε να συμβεί;
Τι ήταν αυτό το τόσο άσχημο που είχε να μας πει ο Εστέμπαν;”
Όταν διαμαρτύρεσαι συνεχώς για την κακή σου τύχη και αναρωτιέσαι τι άλλο μπορεί να σου πάει στραβά, να είσαι σίγουρος και σίγουρη, ότι υπάρχει ένα πλήθος ακόμα παραγόντων που μπορεί να πάει, όχι στραβά, αλλά… θεόστραβα.
“Η γενική διεύθυνση επιβάλλει νέες περικοπές στον προϋπολογισμό. Η κατάσταση είναι κρίσιμη: Δεν υπάρχουν χρήματα για πληροφορική, δεν υπάρχουν χρήματα για θέατρο, δεν υπάρχουν χρήματα για εξωσχολικές δραστηριότητες… και δεν υπάρχουν χρήματα για αθλήματα, ούτε για ποδόσφαιρο, ούτε για μπάσκετ ούτε για κανένα άθλημα”.
Μούμιες, βασιλικά κοσμήματα, στέμματα και σκήπτρα των Φαραώ, κτερίσματα και ιερογλυφικά στα σκοτεινά υπόγεια μιας μεγάλης εκκλησίας εκστασιάζουν τους επισκέπτες που ετοιμάζονται για τα εγκαίνια της μεγάλης έκθεσης, ενώ τα Ποδοσφαιρόνια γνωρίζουν τον νέο τους προπονητή, έναν κοκκινομάλλη κύριο με όψη αστέγου, βαριά φωνή, αγγλική προφορά και κοντομάνικα μέσα στο καταχείμωνο. Αλλά ούτε με αυτόν πάνε καλά τα πράγματα και τον αλλάζουν με νέο προπονητή, τον πατέρα του Κίκε.
Τι άλλο μπορεί να πάει στραβά; Αναρωτιέσαι; Θα σου πω… Εγκαίνια στην έκθεση, πλήθος κόσμου, δημοσιογράφοι, κακό και την ώρα που τα Ποδοσφαιρόνια και η τάξη τους ξεναγείται στην έκθεση, ουπς… κόβεται το ρεύμα. Και όταν επανέρχεται, έχει κλαπεί το πολυτιμότερο κομμάτι της έκθεσης, “Το Μάτι του Ώρου”. Τα εννιά ποδοσφαιρόνια που τώρα, με την προσθήκη της Γκρέτας από την Σκωτία, έγιναν δέκα, αποφασίζουν να ψάξουν και να βρουν τι έχει συμβεί και ποιος έχει διαπράξει αυτή την απίθανη κλοπή. Θα ξαναβρεθεί το μαγικό περιδέραιο του περίφημου Αιγύπτιου θεού; Και τι ρόλο θα παίξουν τα Ποδοσφαιρόνια σε αυτήν την ιστορία;
Ο σπουδαίος Σκωτσέζος προπονητής Μόρλει, εκείνος που έχει προπονήσει τόσες και τόσες παιδικές ομάδες σε όλο τον κόσμο, έχει επιστρέψει για τα καλά! Αυτός ηγήθηκε της προσπάθειας ανασυγκρότησης της ομάδας και η Σότο Άλτο, τα Ποδοσφαιρόνια δηλαδή, απέφυγαν τη διάλυση.
Και πού θα πάει ένας Σκωτσέζος την ομάδα του; Μα φυσικά στη Σκωτία, εκεί όπου διεξάγεται το περίφημο Τουρνουά των Έξι Φατριών και τους κάλεσαν χάρη σε αυτόν. Το τουρνουά αυτό είναι πάνω από τετρακοσίων ετών. Τι δουλειά όμως έχει ο Φρανθίσκο με έναν κορμό δέντρου στα χέρια του; Είναι απλό (λέμε τώρα). Το τουρνουά των Έξι Φατριών, είναι γνωστό και ως Τουρνουά των Πάντων. Κάθε μέρα έχει μια δοκιμασία και η ομάδα που μένει τελευταία αποκλείεται. Δε βασίζεται σε συγκεκριμένα αγωνίσματα αλλά σε απρόβλεπτες δοκιμασίες, που γνωστοποιούνται την τελευταία στιγμή, τη στιγμή της έναρξής της. Ποια είναι η πρόκληση; Ο έκτος και τελευταίος κανόνας είναι σαφής: “η νικήτρια ομάδα κρατάει τον πύργο μέχρι το τουρνουά της επόμενης χρονιάς”. Πύργο; Τι πύργο; Ναι… Τα Ποδοσφαιρόνια μένουν σε έναν στοιχειωμένο πύργο και ένα… φάντασμα που μένει εκεί έχει βάλει στόχο να μετατρέψει σε φάντασμα τον γνωστό Πακέτο!
Τότε το φάντασμα είπε ψιθυριστά:
“Six Clans”.
Πρώτα δεν το καταλάβαμε πολύ καλά.
Αλλά μετά το επανέλαβε λιγάκι πιο δυνατά.
Το ίδιο. Στα αγγλικά.
“Six clans”
Έξι φατρίες.
Ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι τα φαντάσματα μιλάνε διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα από πού είναι, βέβαια.
Έπειτα το φάντασμα είπε:
“Ουχουχουουουουουού”
Και πέταξε το λευκό σεντόνι που το σκέπαζε προς το μέρος μας.
Πεταχτήκαμε επάνω και φωνάζαμε όλοι μαζί.
Δύο νέα βιβλία για τα Ποδοσφαιρόνια, το πέμπτο και το έκτο της σειράς, ενώ καταφθάνει εντός των ημερών και το έβδομο. Τα περισσότερα κάπου μεταξύ τέταρτου και έκτου βιβλίου κάνουν κοιλιά, λυγίζουν. Η πρωτοτυπία χάνεται, οι κουραστικές επαναλήψεις είναι πολλές, ενώ το ρεπερτόριο σε λέξεις, εκφράσεις, γεγονότα, συμπτώσεις στενεύει σημαντικά. Τα Ποδοσφαιρόνια έχουν μια εκπληκτική φρεσκάδα. Ο Ρομπέρτο Σαντιάγο δεν εγκλώβισε τη σειρά στα στενά όρια του Ποδοσφαίρου και των τεσσάρων λευκών γραμμών ενός γηπέδου. Άνοιξε τις ιστορίες του στο σχολείο, στη μικρή κοινωνία μιας ισπανικής κωμόπολης και από εκεί όπως βλέπετε σε όλο τον κόσμο, αφού στο πέμπτο βιβλίο έχουμε πολλή Αίγυπτο και στο έκτο πολλή Σκωτία. Με αυτό το σπινθηροβόλο πνεύμα με το οποίο έχει ντύσει τις ιστορίες του, ο συγγραφέας επιτυγχάνει τη δημιουργία δύο ακόμα πολύ εύρυθμων και με ενδιαφέρουσες παραμέτρους πάντα ιστοριών που πέρα από το ποδόσφαιρο έχουν πολλή κοινωνία, πολιτισμό, συναισθήματα, ευμετάβλητες διαθέσεις, αγωνίες, φόβους και αγώνα για το καλύτερο, παρά τις εκπλήξεις και τα εμπόδια.
Είναι μια από τις σειρές που απολαμβάνουμε. Γιατί δεν χάνουν τη λογοτεχνική τους σπιρτάδα. Και γιατί “ο αγώνας δεν τελειώνει πριν τραγουδήσει η χοντρή”*
Μετάφραση από τα ισπανικά Αγαθή Δημητρούκα.
Για αναγνώστες από 8 ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
* Η φράση «It ain’t over ’til the fat lady sings» («Τίποτα δεν τελειώνειι μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία») προέρχεται από τον κόσμο της όπερας. Η χρήση φέρεται να προήλθε από την άρια της Βρουγχίλδης, την οποία ενσάρκωνε συνήθως μια ευτραφής σοπράνο στο φινάλε της όπερας «Το λυκόφως των θεών» του Ρίχαρντ Βάγκνερ, τελευταίας στο 15ωρο έπος «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν». Αυό το πολύωρο έπος δε θα τελείωνε αν δεν έβγαινε να τραγουδήσει η σοπράνο αυτή. Τον 20ο αιώνα, η φράση αποδόθηκε εκ νέου στην εύσωμη αμερικανίδα τραγουδίστρια Κέιτ Σμιθ, η οποία στους αγώνες χόκεϊ στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ έλεγε το «God Bless America». Τότε ήταν που η εν λόγω φράση έπεσε στα χέρια και τα χείλη των αθλητικογράφων, οι οποίοι την έφεραν στα μέτρα των αγώνων. “Τίποτα δεν τελείωνει μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή” που σημαίνει “το παιχνίδι δεν τελειώνει αν δεν ακουστεί η σφυρίχτρα της λήξης”.
Απόσπασμα
—————————————————
Διακρίσεις
4 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στην Ισπανία.
Μετάφραση σε 12 γλώσσες.
Με μια ματιά
- Δύο νέα βιβλία για τα Ποδοσφαιρόνια, το πέμπτο και το έκτο της σειράς και η σειρά επιβεβαιώνει ότι δεν κάνει κοιλιά, αφού ο συγγραφέας της δεν εγκλώβισε τη σειρά στα στενά όρια του Ποδοσφαίρου και των τεσσάρων λευκών γραμμών ενός γηπέδου. Άνοιξε τις ιστορίες του στο σχολείο, στη μικρή κοινωνία μιας ισπανικής κωμόπολης και από εκεί ε σε όλο τον κόσμο, αφού στο πέμπτο βιβλίο έχουμε πολλή Αίγυπτο και στο έκτο πολλή Σκωτία. Μια από τις σειρές που απολαμβάνουμε.
Το Soundtrack του βιβλίου
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το μυστήριο με την απίθανη κλοπή Το μυστήριο με τον στοιχειωμένο πύργο |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | El misterio del robo imposible (Los Futbolisimos – book 5) El misterio del Castillo embrujado (Los Futbolisimos – book 6) |
| Συγγραφέας: | Roberto Santiago |
| Εικονογράφηση: | Ενρίκε Λορένθο |
| Σειρά: | Τα ποδοσφαιρόνια |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Οκτώβριος- Δεκέμβριος 2020 |
| Μετάφραση: | Αγαθή Δημητρούκα |
| Προσ. εξωφ. ελλην. έκδοσης: | Γεωργία Πατέρα |
| Προσ. εικαστ. ελλην. έκδοσης: | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Διορθώσεις: | Αντωνία Κιλεσσοπούλου |
| Σελιδοποίηση: | Κωνσταντίνος Καπένης |
| Σελίδες: | 336 |
| Μέγεθος: | 14,5 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-8736-0 978-960-16-8737-7 |
