Οι πρόγονοί μας θεωρούσαν αρετή να ξέρεις πότε να μιλάς, πώς να μιλάς, να μιλάς λίγο αλλά και ενίοτε να μη μιλάς καθόλου. Εμείς, οι πιο καινούριοι Έλληνες (και όχι μόνο) τους λιγομίλητους, τους λακωνικούς στην έκφραση, τους σιωπούντες, όσους δεν κάνουν τρανό θόρυβο σε παρέες και social media τους θεωρούμε το λιγότερο προβληματικούς και μπασκλασαρία.
Ειδικά στα παιδιά, δεν αναγνωρίζουμε ποτέ το δικαίωμα να μη μιλούν, να αφοσιωθούν σε όψεις της καθημερινότητας που δεν απαιτούν λεκτική επικοινωνία. “Τι έχει το παιδί μου!” θα ακούσεις αμέσως. Και αρχίζουν οι δαιμόνιοι ντετέκτιβ να εικάζουν και να σκέφτονται. Και μετά από δυο ώρες το παιδί μιλάει και επικοινωνεί. Γιατί αν συνέβαινε κάτι παράξενο, αυτό δεν ήταν στο παιδί αλλά στο λογισμό των δικών του. Άσε που θεωρείται αρετή σε ένα παιδί όταν η γλώσσα του πάει ροδάνι και δεν βάζει τελεία ούτε με αίτηση.
Τι είναι παύση; Ρωτήστε ένα παιδί μέχρι 7 ετών να σας πει. Το 80% τουλάχιστον δε θα ξέρει (κι ίσως να λέω λίγο) να σας εξηγήσει. Το βιβλίο “Στον κόσμο με τις παύσεις” είναι μια πραγματική άσκηση στο δικαίωμα και την δυνατότητα στην παύση και την διανοητική ειρήνευση.
Είναι η παύση η διακοπή μόνο της ομιλίας; Όχι. Παύση είναι κάτι βαθύτερο σύμφωνα με τον ψυχολόγο, διευθυντή του Κέντρου Ψυχολογικής Ενίσχυσης στο Νιου Τζέρσει και συγγραφέα του παρόντος βιβλίου Frank J. Sileo.
“Παύση σημαίνει ζω κάθε λεπτό,
σημαίνει δεν πιέζω τον εαυτό μου.
Εδώ δεν έχει λάθος και σωστό,
η παύση είναι πάντα για καλό μου”.
Παύση, λοιπόν, είναι η ικανότητά μας να σταματάμε για λίγο τη ροή της ζωής μας. Είναι μια άσκηση ενσυνειδητότητας που μας υπενθυμίζει την ανάγκη να μείνουμε στο παρόν, το τώρα, να επικεντρωθούμε στα συναισθήματά μας, στις αισθήσεις μας, στον κόσμο γύρω μας, στις σκέψεις που μας δημιουργεί. Ο λαϊκός συνθέτης Άκης Πάνου είχε καταγράψει, δίχως υποθέτω να έχει διαβάσει περί ενσυνειδητότητας, έναν μεγάλο παλμό αυτής της παύσης.
“Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα, η ώρα που γεννιέται η ζωή, η ώρα που ταιριάζει η αναπνοή σου μαζί με την δική μου αναπνοή“.
Τι προσφέρει η παύση σε ένα παιδί; “Μια παύση δίνει στο παιδί περισσότερο χρόνο για να αντιληφθεί αυτό που συμβαίνει μέσα του και να κάνει διαφορετικές, πιθανότατα καλύτερες, επιλογές στη ζωή του”, αναφέρεται εύληπτα στο επιλογικό σημείωμα του βιβλίου.
Έτσι λοιπόν, τα παιδιά με το βιβλίο αυτό ασκούνται στην σωστή αναπνοή, να εστιάζουν σε όσα αποκομίζουν οι αισθήσεις τους από τον κόσμο γύρω τους, να παρατηρούν τον κόσμο χωρίς να είναι απαραίτητο να μιλούν και να αναλύουν φωναχτά, να παίζουν, να φτιάχνουν κατασκευές ή να ζωγραφίζουν, να απολαμβάνουν την βροχή και τη μελωδία της χωρίς να την θεωρούν “παλιόκαιρο”, να χαίρονται τη στιγμή, να αντιληφθούν το περίφημο “άδραξε τη μέρα” (carpe diem) μετασχηματίζοντάς το σε “άδραξε τη στιγμή”.
Αυτό το βιβλίο, παρακολουθώντας μια γειτονιά παιδιών μια μέρα του καλοκαιριού, στοχεύει να αποκαταστήσει στα μάτια μικρών και μεγάλων το πραγματικό νόημα και τις ουσιαστικές διαστάσεις της ζωής. Μακριά από αδιάφορα άγχη, κοντά στη φύση που παρέχει άπειρες δυνατότητες παύσης και δημιουργικότητας, κοντά στους φίλους και τους ανθρώπους μας, αφουγκραζόμενοι όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, βροχή, ξημέρωμα, σκοτάδι, αέρας, τα πάντα.
Η εικονογράφηση της Jennifer Zivoin σε ρεαλιστικές animation γραμμές.
Πολύ ουσιαστικό βιβλίο. Το προτείνουμε.
Εκδόσεις Φώσφορος.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Στον κόσμο με τις παύσεις |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | A world of Pausabilities: an exercise in mindfulness |
| Συγγραφέας: | Frank J. Sileo |
| Εικονογράφηση: | Jennifer Zivoin |
| Εκδόσεις: | Φώσφορος, Απρίλιος 2019 |
| Μετάφραση: | Ευαγγελία Ανδριτσάνου |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Μαριάννα Μπουτοπούλου |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 27 |
| ISBN: |
978-618-83747-3-7
|
