Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ — Βιβλίο για εφήβους και γονείς
Όμως προτείνω την ανάγνωση αυτού του βιβλίου για ακόμα έναν ουσιαστικότερο λόγο: το βιβλίο επεξεργάζεται θέματα της σύγχρονης Ηθικής με απόλυτο σεβασμό στην υποκειμενικότητα του ατόμου μέσα στον λαβύρινθο των σύγχρονων πολυφυλετικών, πολυθρησκευτικών και πολυπολιτισμικών δυτικών κοινωνιών. Άρα και μόνο ως δείγμα ανοιχτού Λόγου αξίζει να διαβαστεί!
Δρ Αθανάσιος Αλεξανδρίδης
Ο Αλμπέρτο Πελάι γράφει όμορφα πράγματα που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι γονείς που έχουν αγόρια και γιατί όχι και κορίτσια.
Περί τίνος πρόκειται
Ο γιατρός και ψυχοθεραπευτής παιδιών και εφήβων, Αλμπέρτο Πελάι, πυροδοτήθηκε να γράψει αυτό το βιβλίο όταν το καλοκαίρι του 22′ πληροφορήθηκε από τον έφηβο γιο του ότι μια συμμαθήτριά του δολοφονήθηκε από τον πατέρα της.
Οι έφηβοι, αυτή η κινούμενη βόμβα μέσα στις οικογένειες του δυτικού κόσμου, δεν είναι ένας εύκολος κόσμος. Χρειάζεται από τη μεριά των γονέων δεξιότητες, υπομονή, στοχοθεσία, προσήλωση στις μεγάλες μάχες, επικοινωνία και συνοδοιπορία και όχι διαρκείς συγκρούσεις για ευτελή πράγματα που οδηγούν σε προφανή αδιέξοδα. Χρειάζεται ένα “είμαι δίπλα σου σε όλα” και όχι ένα “είμαι απέναντί σου όποτε διαφωνώ μαζί σου”. Αλλά για μισό λεπτό, αν εστιάσουμε στα αγόρια, πρέπει να αναρωτηθούμε τι είδους άντρες θέλουμε να δούμε στο σπίτι μας και στην κοινωνία; Μάτσο, υπεραρρενωπούς, που κάνουν κουμάντα και κοτσάρουν τα γυαλιά στο μέτωπο λες και έχουν πετάξει βομβαρδιστικό πάνω από τη Δρέσδη και βγαίνον σεργιάνι για να δείρουν όποιον ή όποια δεν τους κάνει τα χατίρια, καθώς στάζουν αδρεναλίνη και τεστοστερόνη; Θέλουμε ασυναισθηματικούς τύπους που ξερνάνε μόνο αρρενωπότητα γιατί η ευαισθησία στην καλύτερη είναι αδυναμία, στη χειρότερη δεν είναι για τους άντρες αλλά για τους γκέι; Θέλουμε “ξέρεις ποιος είμαι εγώ” και “κάντο για μένα” και ένα μείγμα μποξέρ και βιαστή; Αυτές τις στρεβλώσεις τις αναπαράγουμε άκριτα και πάνω σε αυτές στέκεται ο Πελάι για να χτυπήσει τον μύθο του σκληρού άντρα που τον συντηρούν άντρες και γυναίκες. Ναι, μην αφήνετε απέξω τις γυναίκες, παρότι υπάρχει μεγάλο μέρος νέων κοριτσιών και γυναικών που έχουν αφυπνιστεί και επιλέγουν πολύ πιο προσεκτικά τους συντρόφους τους.
Ο Πελάι το τιτλοφορεί και έξυπνα. Αυτά που θα ήθελα να είχα ακούσει όταν ήμουν στην ηλικία σου. Προσπαθεί να αναπτύξει ότι μας χρειάζεται ένα άλλο πρότυπο αρσενικού και άντρα, με καλύτερη ισορροπία με τον εαυτό του, έναν άντρα που θα μιλάει και θα φανερώνει συναισθήματα και ίσως αδυναμίες, που θα πει σ’ αγαπώ αν το νιώθει και δεν θα το θάψει ως αφετηρία εκμετάλλευσης αφού “όλες οι γυναίκες είναι ίδιες και θα δεν το εκτιμήσουν”, έναν άντρα που θα σέβεται τη ζωή, τις χαρές τις, τη μοναδικότητά της, θα αποφεύγει τις “προκλήσεις” που θα τον πληγώσουν, αυτόν ή κάποιον άλλο, έναν άντρα που θα αποφεύγει τα πάθη που τον απονεκρώνουν. Έναν άντρα που δεν φοβάται την αγάπη, που τη γιορτάζει, τη δείχνει, που αποδέχεται τον έρωτα ως μηχανισμός ευτυχίας και το τέλος του ως μια συνήθη συνθήκη. Έναν άντρα που πάνω απ’ όλα θα σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους, τις γυναίκες, τους άντρες, αλλά και όσους αγαπά. Ένας άντρας που δεν θα βλέπει τη βία, τη σύγκρουση και τα αφοριστικά τσιτάτα ως τον μόνο δρόμο επικοινωνίας, που θα διεκδικεί να τον αποδέχονται για ό,τι είναι, που δεν θα κάνει τον καουμπόυ για να είναι ένας αληθινός άντρας.
“Σε αγαπώ, μπαμπά, αλλά δεν μπορώ να κάνω στη ζωή μου αυτό που εσύ θες. Πρέπει να γίνω αυτός που πραγματικά θα ήθελα να είμαι. Δεν ξέρω ποιος θέλω να είμαι, αλλά νιώθω ότι θέλω να αγαπώ πολύ περισσότερο από όσο αγαπάς εσύ. Νιώθω μέσα μου μια τεράστια αγάπη που με ωθεί προς κάθε πλάσμα σε αυτή τη Γη: τα πουλιά αλλά και τους λύκους, τους φτωχούς και τους πλούσιους, τους φίλους μου και τους εχθρούς μου”.
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που βαδίζει πάνω στον σεβασμό για τον άντρα και επιχειρεί να τον δούμε ως ένα σύνολο που διαπλάθεται κοινωνικά από πολύ νωρίς. Απευθύνεται σε γονείς, διαλύει μύθους, προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα και δίνει ξεκάθαρη κατεύθυνση διαπαιδαγώγησης αληθινών αντρών και όχι κάφρων και σερίφηδων των δρόμων.
Κυρίως όμως και πρέπει να τονιστεί αυτό απευθύνεται στα ίδια τα παιδιά, στα ίδια τα αγόρια, υποδεικνύοντας ένα φωτεινό μονοπάτι, πραγματικό, ειλικρινές, όμορφο, που θα έχει αγάπη, έρωτα, ομορφιά, χαρά.
Μετάφραση της Σουζάνας Παπαφάγου, πρόλογος από τον ψυχίατρο και ψυχαναλυτή Αθανάσιο Αλεξανδρίδη.
Εκδόσεις Ψυχογιός.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Στον γιό μου: Ανοιχτή επιστολή στα αγόρια του σήμερα |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Ragazzo Mio
|
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | Giovanni Simoncelli |
| Εκδόσεις: | Ψυχογιός, Μάρτιος 2024 |
| Μετάφραση: | Σουζάνα Παπαφάγου |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Κυριακή Κάσση |
| Σελίδες: | 208 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-618-01-5517-4 |
