Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ – Συμβουλευτική ψυχολογία, Πρακτικός Οδηγός
Διαβάστε το βιβλίο αργά. Μας πήρε πάνω από δέκα χρόνια για να μάθουμε τις ιδέες που περιλαμβάνονται σ’ αυτό. Δεν προτείνουμε να σας πάρει τόσο πολύ χρόνο να το διαβάσετε, αλλά αν οι μέθοδοι που προτείνονται εδώ έχουν κάποιο νόημα για εσάς, ίσως να θελήσετε να κάνετε κάποιες αλλαγές, και είναι ευκολότερο να αλλάξετε κάτι από λίγο κάθε φορά παρά όλα μεμιάς.
Αντέλ Φέιμπερ, Ιλέιν Μάζλις
Όταν διαβάζεις ένα βιβλίο τέτοιου τύπου, όπου οι εμπειρίες, η γνώση, το βίωμα, οι προτάσεις, η ερμηνεία συμπλέκονται και κατεβαίνουν στις σελίδες καταιγιστικά, τότε δικαιώνεις και τις συγγραφείς που σου προτείνουν να το διαβάσεις αργά ώστε να μπορέσεις να αφομοιώσεις αλλά και να τροποποιήσεις/εμπλουτίσεις όσα περισσότερα μπορείς.
Βάλτε τέλος στους καβγάδες με τα παιδιά σας είναι το εμπορικό μότο του βιβλίου. Αυτό το γράφουν για να κάνουν πιο ελκυστικό το βιβλίο στον υποψήφιο αναγνώστη. Το θέμα είναι, όμως, ότι αυτό το βιβλίο αυτό που υπόσχεται στο μότο το προωθεί συστηματικά, τόσο που αν μπορέσεις να αφομοιώσεις τη συνολική του φιλοσοφία, μπορείς να το καταφέρεις. Να βάλεις τέλος στους καβγάδες με τα παιδιά; Δεν είναι ποτέ κάτι τόσο απλό. Αλλά ας δούμε τι προτείνουν οι δύο συγγραφείς και μαμάδες τριών παιδιών, η Αντέλ Φέιμπερ και η Ιλέιν Μάζλις.
Καταρχάς οι γονείς πρέπει να μάθουμε να ακούμε. Να ακούμε τα παιδιά μας με προσοχή. Να πάψουμε να αρνούμαστε τα συναισθήματά τους, να τα αποδεχόμαστε, να τα αναγνωρίζουμε, να συζητάμε πάντα πάνω σε αυτή τη φάση. Η ερώτηση τύπου “γιατί είσαι έτσι;” δεν αποτελεί αποδοχή και αναγνώριση αλλά περιπλέκει τα πράγματα και αναγκάζει το παιδί να εξηγήσει όσα δεν μπορεί. Η επανάληψη της φράσης παραπόνου του παιδιού δεν αποτελεί επίσης αναγνώριση αλλά παράγοντα επιπλέον εκνευρισμού του παιδιού.
Να επιρρίπτεις ευθύνες, κατηγορίες και να εκστομιζεις προσβολές και λόγια που λίγο μετά θα μετανιώσεις ως γονιός που τα είπες, είναι μια παραδοσιακή και αποδεδειγμένα εσφαλμένη στο πεδίο της πράξης προσέγγιση την οποία οι περισσότεροι γονείς συχνά αναγκαζόμαστε υπό τον εκνευρισμό της πίεσης χρόνου και της καθημερινότητας να καταφύγουμε. Όμως, δεν προσφέρουν τίποτα, διαταράσσουν την εμπιστοσύνη και ακυρώνουν την ατμόσφαιρα που απαιτείται για να χτιστεί το κλίμα συνεργασίας μεταξύ γονιού και παιδιού.
Οι τιμωρίες επίσης είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Οι περισσότεροι καταφεύγουμε στις απειλές, τις στερήσεις, τις τιμωρίες. Θα χάσεις αυτό, εκείνο, δε θα πας εκεί. Αδιέξοδο. Η ισχυρή αποδοκιμασία της πράξης ενός παιδιού δίχως να θίγεται η προσωπικότητα του παιδιού, οι ορθές προτάσεις για διόρθωση αυτής της συμπεριφοράς, η εμφάνιση άλλων επιλογών, η αντιμετώπιση από το ίδιο το παιδί των συνεπειών της πράξης του, είναι μερικές από τις δυνατότητες που έχουμε να στείλουμε τις τιμωρίες αρκετές πιο κάτω στο πεδίο της συνύπαρξής μας με τα παιδιά μας.
Οι δύο συγγραφείς, έμπειρες και με πλήθος βιωμάτων, δίχως να απεραντολογούν μέσα σε λιβάδια θεωρίας δίνουν την ισχυρή εντύπωση ότι γνωρίζουν πολύ καλά τα θέματα που πραγματεύονται. Δεν παρουσιάζουν ιδεατές καταστάσεις, δεν ωραιοποιούν, δεν υιοθετούν το μοντέλο του παντογνώστη συγγραφέα και ειδικού. Έτσι, απέχεις κι εσύ ως αναγνώστης από την βίωση αρνητικών συναισθημάτων, ενώ η ψυχική εγγύτητα με τις συγγραφείς λειτουργεί πολύ θετικά και για την απήχηση των ιδεών τους εντός σου.
Εξαιρετικά βοηθητική είναι η επιλογή των συγγραφέων να δημιουργήσουν μικρές ιστορίες κόμικς με τις οποίες παρουσιάζουν προβλήματα, δίνουν λύσεις και κατευθύνσεις, εξασκούν τον αναγνώστη γονιό στη διαχείριση καταστάσεων, στη διόρθωση λαθών, στην αναγνώριση των σημείων που χάνεται η επικοινωνία με το παιδί και αναδύονται τα προβλήματα. Η αμεσότητα αυτών των ιστοριών ξεκουράζει και θα την χαρακτήριζα ιδιαιτέρως αποτελεσματική.
Σημαντικό στην επίλυση αποριών είναι το τελευταίο μέρος κάθε κεφαλαίου όπου τίθενται ερωτήσεις από γονείς οι οποίες απαντώνται αρκετά αναλυτικά και εύληπτα.
Θα βρείτε πολλά μέσα σε αυτό το βιβλίο. Καταστάσεις καθημερινές, ρεαλιστικές, που προάγουν συνολικά τις επικοινωνιακές δεξιότητες των γονιών.
Θα σας βοηθήσει πολύ, από το να εκφράζετε τον θυμό σας δίχως να γίνεστε εριστική ή επιθετική έναντι των άλλων μέχρι να αναπτύξετε νέους κώδικες επικοινωνίας εκεί όπου παραδοσιακά αποτυγχάνατε.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Με μια ματιά
- Οι δύο συγγραφείς, έμπειρες και με πλήθος βιωμάτων, δίχως να απεραντολογούν μέσα σε λιβάδια θεωρίας δίνουν την ισχυρή εντύπωση ότι γνωρίζουν πολύ καλά τα θέματα που πραγματεύονται. Δεν παρουσιάζουν ιδεατές καταστάσεις, δεν ωραιοποιούν, δεν υιοθετούν το μοντέλο του παντογνώστη συγγραφέα και ειδικού. Έτσι, απέχεις κι εσύ ως αναγνώστης από την βίωση αρνητικών συναισθημάτων, ενώ η ψυχική εγγύτητα με τις συγγραφείς λειτουργεί πολύ θετικά και για την απήχηση των ιδεών τους εντός σου.
Το Soundtrack του βιβλίου
Erik Satie – Gnossiennes 1-5 (3 hour loop)
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Πώς να μιλάτε στα παιδιά ώστε να σας ακούν και πώς να τα ακούτε ώστε να σας μιλούν |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | How to Talk So Kids Will Listen & Listen So Kids Will Talk |
| Συγγραφέας: | Αντέλ Φέιμπερ , Ιλέιν Μάζλις |
| Εικονογράφος: | Κίμπερλι Αν Κο |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Οκτώβριος 2021 (Α’ παρούσα έκδοση Μάρτιος 2016) |
| Μετάφραση: | Άννα Κοντολέων |
| Διορθώσεις: | Κώστας Σίμος |
| Σελιδοποίηση: | Λενιώ Μαργαριτούλη |
| Σελίδες: | 486 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-6077-6 |
