Ένας παλιός μύθος, λέει ο πατέρας του Γιώργου, θέλει στην άκρη κάθε ουράνιου τόξου να υπάρχει ένα τσουκάλι γεμάτο χρυσάφι που περιμένει όποιον καταφέρει να φτάσει ως εκεί. Κάπως έτσι ο Γιώργος και η αδερφή του, η Ηρώ, αποφασίζουν να…φάνε ένα ουράνιο τόξο για να φτάσουν στο χρυσάφι που τους περιμένει. Κι από κοντά, ο Τρύφωνας, ο κατοικίδιος δράκος.
Και πράγματι…Ξεκινούν! Τρώνε τα χρώματα του ουράνιου τόξου που βρίσκεται στην…κουζίνα του σπιτιού. Φρούτα και λαχανικά στους υπέροχους χρωματισμούς που υπάρχουν σε αφθονία στη φύση. Πορτοκαλί όπως τα πορτοκάλια και τα καρότα, κόκκινο όπως οι φράουλες και το καρπούζι, κίτρινο όπως τα λεμόνια και το καλαμπόκι, πράσινο όπως το μπρόκολο μα και τόσα άλλα στα θαυμάσια χρώματα του ουράνιου τόξου.
Και όταν θα έχουν πια φάει σεβαστές ποσότητες όλων των χρωμάτων που αποτελούν το ουράνιο τόξο που κρύβεται στην κουζίνα, θα αναζητήσουν το έπαθλό τους, το τσουκάλι με το χρυσάφι που τους περιμένει στην άκρη του ουράνιου τόξου.
Μα αυτό το χρυσάφι το έχουν ήδη…φάει. Είναι ο πλούτος, η δύναμη που τους χάρισε το ουράνιο τόξο που καταβρόχθισαν. Το ουράνιο τόξο των φρούτων και των λαχανικών.
Το παραμύθι της Γιολάντας Τσιαμπόκαλου το ανακάλυψα πριν 3 περίπου χρόνια τυχαία καθώς χτένιζα τα ράφια κάποιου μεγάλου βιβλιοπωλείου. Το ξεφύλλισα και ύστερα αποφάσισα να το διαβάσω επιτόπου. Με κέρδισε. Τη θεωρώ μια από τις πιο πρωτότυπες ιστορίες που έχω διαβάσει, αυτό που λέμε “δε μοιάζει με κανένα άλλο παραμύθι”.
Στο θέμα της διατροφής νομίζω ότι μαζί με τον “Ωραίο Δαρείο” συνιστούν ένα ντουέτο πραγματικά αχτύπητο που καλύπτει από πλευράς παραμυθιών την ενασχόληση/ενδιαφέρον μας για το θέμα αυτό.
Ιδιαίτερα γλυκιά νότα η αδερφή του Γιώργου, η Ηρώ, που μαζί με τα φρούτα και τα λαχανικά, τρώει και το “ρ”. Ου-ανός, ου-άνιο τόξο, άσπ-ο, Γιώ-γος. πλη-οφο-ίες και άλλες πολλές λέξεις κάνουν τα παιδιά να χαμογελούν. Η Ηρώ τους είναι τόσο οικεία. Πολλά παιδιά σε αυτές τις ηλικίες (4-6) όλο και κάποιο σύμφωνο ή συνδυασμό συμφώνων μασάνε. Το…ελάττωμα αυτό της Ηρώς τα απενοχοποιεί σε αυτό το κομμάτι ικανοποιητικά.
Το παραμύθι, λοιπόν, προσωπικά το θεωρώ ο,τι πρέπει ΚΑΙ για την ενασχόλησή μας με τη φωνή “ρ”. Το “ρ” λείπει απ’ όλες τις λέξεις της Ηρώς.
1. Βρίσκουμε λέξεις με “ρ”
2. Λέμε τις λέξεις κανονικά.
3. Προσπαθούμε να τις πούμε χωρίς να προφέρουμε το ρ
4. Εντοπίζουμε πως σχηματίζεται το ρ μέσα στα χείλη μας (με ήπια αναδίπλωση της γλώσσας προς τα εμπρόσθια δόντια και ελαφρύ άνοιγμα των χειλιών)
5. Βρίσκουμε σε τι διαφέρει π.χ. από το π, το τ, το δ, το θ κτλ
6. Δημιουργούμε επιτόπια φύλλα εμπέδωσης και εξάσκησης (το “φύλλα εργασίας” προσωπικά με εκνευρίζει και μου θυμίζει στρατόπεδα εργασίας) με λέξεις όπου λείπει το ρ, με λέξεις όπου εξαφανίζουμε το ρ και προσπαθούμε να τις διαβάσουμε κτλ.
Ο,τι κι αν σκεφτείτε, διασκεδάστε το.
Ακούστε και ξεφυλλίστε ολόκληρο το παραμύθι
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Πως να καταβροχθίσετε ένα ουράνιο τόξο |
| Συγγραφέας: | Γιολάντα Τσιαμπόκαλου (Sadahzinia) |
| Εικονογράφηση: | Σοφία Τουλιάτου |
| Εκδόσεις: | Καστανιώτη, 2008 |
| Σελίδες: | 38 |
| ISBN: | 978-960-03-4747-0 |
