Τα καλά εικονογραφημένα βιβλία μας προσφέρουν ό,τι και η καλή τέχνη:
μεγαλύτερη συναίσθηση. Με άλλα λόγια, μας παρέχουν τη δυνατότητα
να είμαστε πιο ανθρώπινοι.
Perry Nodelman
Η Πες-πες και η Μία μαζί φτιάχνουν μια ιστορία…
Τι κι αν η Μία είναι ένα κορίτσι και η Πες-πες μια γαλάζια πασχαλίτσα. Στην αφήγηση των ιστοριών χρειάζονται τουλάχιστον δύο. Μία/ένας να πλέκει την ιστορία κι άλλος ένας/μία να ενθαρρύνει “πες, πες”. Έτσι γεννιέται μια περιπέτεια. Γιατί όταν είσαι παιδί κάνεις πάντα το ίδιο όνειρο. Να ζήσεις μια περιπέτεια. Οι ιστορίες μοιάζουν με όνειρα ή είναι τα ίδια τα όνειρα γιατί προέρχονται από τη φαντασία του ύπνου… κάποτε και της ίδιας της ζωής.
Ένα κορίτσι λοιπόν, ας την πούμε Μία, δυσκολεύεται να κοιμηθεί. Ονειρεύεται περιπέτειες με κάστρα, ιππότες, δράκους, πριγκίπισσες και πειρατές. Αλλά για να ζήσει κανείς μια περιπέτεια χρειάζεται τόλμη κι έναν καλό φίλο. Ευτυχώς αυτή η νύχτα κρύβει κάτι μαγικό. Είναι η νύχτα που ανοίγουν οι ουρανοί και κάθε παιδί κάνει μια ευχή που μπορεί να βγει αληθινή. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν μυστικά η μαμά και ο μπαμπάς…
Αυτή μάλιστα είναι ΑΠΟΣΤΟΛΗ. ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ αληθινή. Επιχείρηση ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ…
ΕΥΧΗ! ΤΩΡΑ! “Θα ήθελα μια φίλη, μια φίλη κολλητή”
Κι έτσι κάπως η Μία βρίσκει την Πες-πες. Η μία είναι ψηλή, η άλλη είναι κοντή. Η μία είναι κορίτσι, η άλλη είναι γαλάζια πασχαλίτσα. Αλλά τι σημασία έχει; H Πες-πες πεινάει. Αλλά δεν τρώει παγωτά, μόνο ιστορίες με απ’ όλα! Έτσι η Μία την ταΐζει μία ιστορία…
Όπως είχε πει ο Γιώργος Θέμελης, η Λογοτεχνία μπορεί να πει κανείς ότι δεν διδάσκει όταν διδάσκει και διδάσκει όταν δεν διδάσκει, όσο κι αν φαίνεται τούτο παράδοξο. Και να που η Μαρία Παπαγιάννη δημιουργεί μια ιστορία διαφορετική, καμωμένη με φαντασία. Κι εντελώς αβίαστα χωρίς υποταγές σε σκόπιμους διδακτισμούς αναδύονται οι αξίες της φιλίας, της διαφορετικότητας, της ανάγκης για επαφή και φυσικά της αγάπης για τις όμορφες ιστορίες. Η συγγραφέας δημιουργεί δύο παράλληλους κόσμους. Στον ένα ζει το παιδί και στον άλλον η γαλάζια πασχαλίτσα. Με μια ευχή τα δύο πλάσματα συναντιόνται στον κοινό τόπο, την ιστορία. Όπως στην παιδική σκέψη όπου το πραγματικό και το φανταστικό πλέκονται, δίχως να μπλέκονται αφού το “μια φορά κι έναν καιρό” είναι μια σύμβαση η οποία επιτρέπει να συμβούν τα πάντα. Αρκεί να τολμήσει κανείς να αφήσει τη φαντασία του να τον οδηγήσει. Το άδειο πιάτο της Πες-πες εξάλλου, στο τελευταίο σαλόνι του βιβλίου είναι μια άμεση προτροπή προς το παιδί-αναγνώστη να αφεθεί στη μαγεία της δημιουργικής έκφρασης και να ταΐσει τη δική του φίλη/τον δικό του φίλο, πραγματικό ή φανταστικό μια ιστορία.
Η Ίρις Σαμαρτζή για ακόμα μια φορά, κάνει αυτό που προφανώς ξέρει καλά… Μας σαγηνεύει! Με την μεικτή της τεχνική, ζωγραφική και κολάζ, δίνει υπόσταση στο τρυφερό σύμπαν της Μαρίας Παπαγιάννη! Εικόνες εμποτισμένες με παιδική αθωότητα και ταυτοχρόνως με έντονη τροπικότητα και προσεγμένες ως την τελευταία λεπτομέρεια έρχονται να διεγείρουν την ικανότητα της οπτικής ανίχνευσης των λιλιπούτειων αναγνωστών. Παρατηρώντας τις εικόνες ο αναγνώστης αντλεί πληροφορίες για τις ηρωίδες οι οποίες δεν αναφέρονται στο κείμενο για τις συνήθειες, τα χόμπι, τα κατοικίδιά τους. Μαγικά παιχνίδια με τις σκιές, τρυφερά στιγμιότυπα ανάμεσα στη Μία και την πασχαλίτσα και υπέροχα νυχτερινά πλάνα συμπλέουν με το σύντομο κείμενο ενδυναμώνοντάς το. Ένα τέλεια «ενορχηστρωμένο» παιδικό βιβλίο από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ασφαλώς στα προτεινόμενα!
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Πες-Πες Μία ιστορία |
| Συγγραφέας: | Μαρία Παπαγιάννη |
| Εικονογράφηση: | Ίρις Σαμαρτζή |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Ιούνιος 2020 |
| Διόρθωση: | Βασίλης Τζούβαλης |
| DTP: | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 28 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-16-8402-4 |
