“Αν σκεφτεί κανείς τον αριθμό των ανθρώπων που περιφέρονται σε αυτόν τον πλανήτη, πρέπει να υπάρχει κάποιος με τον οποίο να ταιριάζει απόλυτα, έτσι δεν είναι; Εκείνο το άτομο που θα κάνει την καρδιά σου να λέει εντελώς παλαβά πράγματα, όπως “θα σε αγαπώ για πάντα” ή “ανυπομονώ να γνωρίσω τους γονείς σου” και “ναι, αμέ, ας κάνουμε τατουάζ ο ένας το όνομα του άλλου στο σβέρκο”. Το πρόβλημα είναι ότι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της μικρής ζωής μας κυνηγώντας τον “κάποιον” κάποιου άλλου και, αν είμαστε τυχεροί, μας απομένει στο τέλος μόλις το ένα τρίτο του χρόνου που θα μπορούσαμε να είχαμε περάσει με το άτομο που προοριζόταν πραγματικά για εμάς. Αν δεν καταλήξουμε, φυσικά, να μην συναντήσουμε καν αυτό το άτομο”
Για τον Τζακ Κινγκ αυτό το άτομο ήταν μάλλον η Κέιτ, που την συνάντησε σε ένα πάρτι και κατάλαβε αμέσως πόσα πολλά τον συνδέουν μαζί της. Είναι όμορφη, ετοιμόλογη, αστεία, κάπως ιδιότροπη. Την ερωτεύτηκε. Την γνωρίζει στους κολλητούς του, την Τζίλιαν, την οποία είχε ονειρευτεί ως ταίρι του όταν την γνώρισε και τον Φρανσίσκο “Φράνι” Χόγκαν. Η σχέση τους καλπάζει. Αλλά ξαφνικά η Κέιτ εξαφανίζεται αναιτιολόγητα και λίγο καιρό αργότερα ένα τηλεφώνημα την εμφανίζει στο νοσοκομείο.
“Τζακ… φοβήθηκες ποτέ τόσο πολύ το ενδεχόμενο να χάσεις κάποιον, που να αποφάσισες τελικά ότι είναι καλύτερα να τελειώνεις μια ώρα αρχύτερα;… Τζακ, είναι λες κι έχεις βραχυκυκλώσει το μυαλό μου. Και θέλω να περάσω τις τελευταίες μου ώρες μαζί σου. Μετράει ως απολογία αυτό; Ότι από όλους τους ανθρώπους που υπάρχουν στη γη, εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον με τον οποίο να θέλω να περάσω τις κυριολεκτικά στερνές μου στιγμές εκτός από εσένα. Και το ξέρω ότι είναι περίεργο. Ούτε καν σε ξέρω, έτσι δεν είναι; Ούτε εσύ με ξέρεις. Όχι ουσιαστικά τουλάχιστον. Μόνο που εγώ ξέρω αυτό που ξέρω, Τζακ. Και δε με νοιάζει αν το ξέρει κανένας άλλος. Ξέρω ότι ξέρεις, Τζάκ. Ξέρω ότι…”
Ο Τζακ τρέχει σαν τρελός κοντά της. Δωμάτιο 443. Είναι πράγματι οι τελευταίες της ώρες. Η Κέιτ πεθαίνει. Ο Τζακ καταρρέει. Όλα μέσα του είναι ένας χάρτινος πύργος που πέφτει σε μια στιγμή. Όμως, ο θάνατος της Κέιτ στέλνει τον Τζακ στην αρχή, τέσσερις μήνες πριν, την μέρα της γνωριμίας τους. Η Κέιτ είναι ξανά μπροστά του, όμορφη και λαμπερή, χαρούμενη και κυρίως ζωντανή! Είναι πρωτοφανές. Έχει επιστρέψει πίσω στο χρόνο; Τότε σίγουρα θα έχει μια ευκαιρία να εμποδίσει τον θάνατο της Κέιτ. Πρέπει να έχει. Και δεν πρέπει να τη χάσει…
Η μέρα της μαρμότας (1993), If only (2004), One day (2017) και μερικές ακόμα ταινίες και σειρές που παίζουν με την μεταπήδηση και διαρκή αναβίωση συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος ξανά και ξανά. Σίγουρα το Πάντα από την αρχή του Τζάστιν Α. Ρέινολντς δεν διεκδικεί όσκαρ πρωτοτυπίας. Έλα όμως που είναι καλογραμμένο και πνευματώδες, δεν κάνει καθόλου “κοιλιά”, τρέχει εύρυθμα την λιτή πλοκή του και με αυτήν την χρονο-λούπα σε έχει διαρκώς σε εγρήγορση. Κυρίως όμως παίζει με το μη αναστρέψιμο του χρόνου με έναν τρόπο που δε σε αφήνει δυσαρεστημένο, τις δεύτερες ευκαιρίες, την δυνατότητα διόρθωσης και επανόρθωσης που η ζωή δεν μας δίνει φανερά (γιατί άτυπα είναι συχνά γενναιόδωρη με τις παραλείψεις μας), τις συνέπειες των λαθών και των πράξεών μας και τον αντίκτυπό τους στους δικούς μας ανθρώπους και τα προσωπικά όρια που πρέπει να υπερβείς αν θέλεις να νικήσεις… το θάνατο!
Ένα πολύ ενδιαφέρον YA μυθιστόρημα από έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα που υπόσχεται πολλά. Για αναγνώστες περίπου από 13 ετών.
Εκδόσεις Ψυχογιός.
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Πάντα από την αρχή |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Opposite of always |
| Συγγραφέας: | Τζάστιν Α. Ρέινολντς |
| Μετάφραση: | Λητώ Ανδρέου |
| Μακέτα εξωφύλλου: | Stephanie Singleton |
| Εκδόσεις: | Ψυχογιός, Νοέμβριος 2019 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Κυριακή Κάσση |
| Ηλ. σελιδοποίηση: | Μερσίνα Λαδοπούλου |
| Σελίδες: | 416 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-618-01-3349-3 |
