Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 6+ (target 6-17) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά, εφήβους+
Γαλάζιος είναι ο ουρανός
Κι η θάλασσα το βράδυ
Πόσο μ’ αρέσει όταν τρως
από το αυγό το ασπράδι.
Γαλάζια είναι τα βουνά
γαλάζια τα μαλλιά σου
κι άμα κοιτάξω πιο καλά
γαλάζια και τ’ αυτιά σου.
Αμηχανία, ευαισθησία, χαμηλή αυτοπεποίθηση, κοινωνική αμφιβολία, βαθιά φιλία, με τον φοβερό Μαρσελέν, που επανακυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Περί τίνος πρόκειται
Ο Ζαν-Ζακ Σενπέ είναι ο σκιτσογράφος του Μικρού Νικόλα, αυτής της τεράστιας παγκόσμιας επιτυχίας.
Το βιβλίο “Ο Μαρσελέν που κοκκινίζει” (Editions Denoel, 1969), ήρθε στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Τεκμήριο το 1980, ακολούθησε η έκδοση από τους Σύγχρονους Ορίζοντες το 2008 σε μετάφραση της Μελίνας Καρακώστα και πλέον ήρθε μια τρίτη ζωή από τις Εκδόσεις Πατάκη, με την ίδια μετάφραση.
Ο μικρός Μαρσελέν Μπίλιας θα μπορούσε να είναι ένα ευτυχισμένο παιδί, αλλά δεν ήταν. Έπασχε από μια παράξενη αρρώστια: κοκκίνιζε, με το παραμικρό, χωρίς λόγο. Και η πλάκα είναι ότι τις φορές που έπρεπε να κοκκινίζει, δεν του συνέβαινε.
Σιγά-σιγά έγινε μοναχικός, ξέκοψε από τα άλλα παιδιά, προτιμούσε να παίζει μόνος του. Ώσπου μια μέρα συναντά τον Ρενέ Φούσκα, ένα γλυκό και ευαίσθητο παιδί, άριστος μαθητής, που όμως φτερνίζεται συνεχώς χωρίς να είναι άρρωστος. Γίνονται αχώριστοι φίλοι. Μαζί δεν βαριούνταν ποτέ.
Μια μέρα, γυρίζοντας από τις διακοπές του, ο Μαρσελέν πάει να βρει τον Ρενέ. Δεν τον βρήκε. Είχε μετακομίσει. Και τα χρόνια θα περάσουν. Και ο Μαρσελέν θα μεγαλώσει. Και θα συνεχίσει να κοκκινίζει, έστω και λιγότερο. Ώσπου μια μέρα, ακούει κάποιον μέσα στο πλήθος που φτερνίζεται συνέχεια.
Εστιάζοντας
Πολυτελής έκδοση, με επιβλητικό κόκκινο εξώφυλλο, που από το 1969 μοιάζει τόσο σύγχρονο εικονογραφικά και κειμενικά, που βλέπεις, καταλαβαίνεις, ότι τύποι σαν τον Sempe έφεραν το μέλλον στο εικονογραφημένο βιβλίο. Και δεν λέω παιδικό, γιατί Ο Μαρσελέν που κοκκινίζει δεν είναι μόνο παιδικό, δεν είναι μόνο για παιδιά, αλλά διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά (δες εδώ τι έχει καταγράψει ο Μάνος Κοντολέων) των crossover εικονογραφημένων, που διαπερνούν οριζόντια ηλικιακά κοινά, διαφορετικά μεταξύ τους.
Με γραμμικά σκίτσα που παραπέμπουν σε κόμικς και γελοιογραφίες εφημερίδων, ασπρόμαυρα επί το πλείστον, ο δημιουργός φτιάχνει μία ωδή στη διαφορετικότητα, την ενηλικίωση, τη ζωή που κυλά, τις ισχυρές φιλίες που αντέχουν μέσα στον χρόνο και στα χιλιάδες “πάρε κανά τηλέφωνο, ρε“, “τα λέμε ρε συ, ναι” κτλ. Ο Μαρσελέν που κοκκινίζει χωρίς λόγο, ο Φούσκας που φτερνίζεται χωρίς λόγο, γίνονται σύμβολα του διαφορετικού, σε μια εποχή μάλιστα (1969 ξαναλέω) που η διαφορετικότητα μόλις είχε λίγο κουνηθεί στις φοιτητικές αίθουσες των πανεπιστημίων του Παρισιού, του Μπέρκλει και άλλων νεανικών τόπων εξέγερσης και αμφισβήτησης. Το κόκκινο του Μαρσελέν, τα ΑΨΟΥ του Φούσκα αργότερα, αποτελούν το χρώμα, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, στις τεράστιες λευκές σελίδες με τα ασπρόμαυρα σκίτσα, που υπενθυμίζουν τη μοναχικότητα του διαφορετικού, το χάσιμό του μέσα στον χώρο, ακολούθως και στον χρόνο, αλλά γίνονται και θραύσματα, δείκτες να τους παρακολουθείς μέσα στις σελίδες, που καθώς μεγαλώνουν γίνονται όλο και πιο αφηρημένες, όλο και πιο αχανείς.
Αριστουργηματικό κείμενο, απίστευτα συγκινητικό, αποτυπώνει μια ρεαλιστική, άγρια φιλία, που άνθισε σε δύσκολες συνθήκες και άντεξε στον χρόνο, διατηρώντας την αγνότητα, την παιδικότητα, την ομορφιά της.
Για αναγνώστες από 6 περίπου ετών, αλλά ιδανικό για όλες τις ηλικίες, και εφήβους και ενήλικες.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Ο Mαρσελέν που κοκκινίζει |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Marcellin Caillou
|
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Νοέμβριος 2024 |
| Διορθώσεις: | Θανάσης Κοκολόγος |
| Μετάφραση: | Μελίνα Καρακώστα |
| Σελίδες: | 96 |
| Μέγεθος: | 25 Χ 27
|
| ISBN: | 978-618-07-0600-0 |
