Σαφέστατα δε χρειάζεται να είναι Πάσχα για να διαβάσεις ή να παρουσιάσεις ένα βιβλίο με ήρωα τον Γκρεγκουάρ. Για όσους δεν τον γνωρίζουν, ο Γκρεγκουάρ είναι ένα συμπαθέστατο πρόβατο, το οποίο καταλήγει να γίνει το κατοικίδιο του Σίμου, του δωδεκάχρονου αφηγητή της ιστορίας. Αλλά ας πιάσουμε το νήμα της ιστορίας από την αρχή. Κεφάλαιο πρώτο: Τα πρόβατα είναι μεγάλη απάτη. Η σχέση μαζί τους δεν είναι ξεκάθαρη. Αυτή είναι η άποψη του Σίμου και δεν χωράει αντίρρηση. Τα επιχειρήματά του είναι ομολογουμένως δύσκολο να τα αντικρούσει κανείς. Τον λύκο τον φοβάσαι και τον αποφεύγεις, τέλος. Τον σκύλο τον παίζεις, τον θες γα παρέα, τέλος. Την αλεπού δεν μπορείς να την κάνεις παρέα αλλά τη σέβεσαι για το μυαλό της, είναι έξυπνη και πανούργα, τέλος. Το πρόβατο δεν ξέρω τι να το κάνω. Δεν ξέρω αν θέλω να το λυπηθώ ή να θυμώσω μαζί του. Είναι κι εκείνο το βέλασμα του που σε εκνευρίζει. Εκνευριστική είναι κι η στωικότητα με την οποία υπομένουν την εκμετάλλευση και την υποκρισία των ανθρώπων. Για να μην τα πολυλογούμε, ο Σίμος τα μόνα προβατάκια που συμπαθεί είναι αυτά που σχηματίζουν τα σύννεφα στον ουρανό. Κεφάλαιο δεύτερο: Ένα πρόβατο για καληνύχτα: Παρόλο τον θυμό του Σίμου για τα πρόβατα, ένα κρέμεται κάθε βράδυ πάνω από το κεφάλι του. Είναι από εκείνα τα παιδικά καδράκια, αταίριαστο με την υπόλοιπη, εφηβική διακόσμηση, τελευταίο απομεινάρι μιας παιδικής ηλικίας που χάνεται σιγά-σιγά. Άλλωστε κανένας δεν απαρνιέται την παιδική του συνήθεια να μετράει προβατάκια για να κοιμηθεί ως τα βαθιά του γηρατειά. Κεφάλαιο τρίτο: Η Ναταλία. Η Ναταλία είναι η αδερφή του Σίμου. Αν και κατά τρία χρόνια μικρότερη είναι τετραπέρατη! Ο Σίμος είναι αδιαμφισβήτητα το θύμα της! Κεφάλαιο τέταρτο: Σκυλίσια όνειρα: Μια από τις μεγάλες επιθυμίες του Σίμου ήταν να αποκτήσει κατοικίδιο. Κι όχι φυσικά κανένα ψάρι, σαν τον Σούσι της Ναταλίας, ή τον Παστέλι, το κοκκινόψαρο που τελικά απέκτησε. Ο Σίμος ήθελε να αποκτήσει σκύλο και για να υπερβεί τα συνήθη εμπόδια -την μανία για καθαριότητα της μαμάς, το φορτωμένο πρόγραμμα του μπαμπά και την αλλεργία της αδερφής- διαβίβασε την επιθυμία του στον Άγιο Βασίλη. Προς μεγάλη του απογοήτευση πληροφορήθηκε ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει κι έτσι οι προσδοκίες για απόκτηση σκύλου ναυάγησαν. Η τύχη όμως συνηγόρησε κι ο Σίμος απέκτησε έναν αχώριστο κι αγαπημένο τετράποδο φίλο. Τα κεφάλαια πέντε έως δέκα μας περιγράφουν την εξέλιξη αυτής της τρυφερής ιστορίας. Ένα πρόβατο που προορίζεται για την πασχαλινή σούβλα, γίνεται το αγαπημένο ζωάκι του Σίμου. Ο Σίμος και ο καλύτερος του φίλος ο Λουκής, συμμαχούν με την Ναταλία προκειμένου να σώσουν το ζώο από τη σφαγή. Η καθαριότητα, η εκπαίδευση και η ξενάγηση του Γκρεγκουάρ στα αξιοθέατα της Αθήνας αποτελούν τη μοναδική έγνοια των τριών παιδιών. Θα καταφέρουν άραγε να πείσουν τους γονείς τους ότι ο Γκρεγκουάρ δεν είναι για… φάγωμα;
Η Μαριέττα Κόντου έγραψε μια ιστορία γεμάτη αγάπη και τρυφερότητα. Εκτός από την αγάπη για τα ζώα, αξία διάχυτη στο κείμενο, αρκετά άλλα θέματα προσεγγίζονται. Οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, τόσο μεταξύ των αδερφών, όσο και μεταξύ πατέρα-αγοριού, ενώ παρουσιάζονται με απλότητα, δια στόματος Σίμου, εντούτοις κρύβουν κι ένα δεύτερο επίπεδο “ανάγνωσης”, όπως άλλωστε και τα συναισθήματα του έφηβου ήρωα. Η συγγραφέας αξιοποιώντας θαυμάσια την κύρια ιδιότητα της, αυτή της ψυχολόγου, ψυχογραφεί πρόσωπα και καταστάσεις. Ωστόσο το κείμενο δεν χάνει τη φρεσκάδα και το χιούμορ του νεαρού αφηγητή, ούτε βαραίνει με περιττές αναλύσεις. Η εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου μας άρεσε πολύ! Η επιλογή του ασπρόμαυρου σκίτσου ήταν κάτι παραπάνω από εύστοχη, καθώς ενισχύει την παρελθοντική αφήγηση του κεντρικού ήρωα. Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί και σου αφήνει μια τρυφερή επίγευση!
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο φίλος μου ο Γκρεγκουάρ |
| Συγγραφέας: | Μαριέττα Κόντου |
| Εικονογράφηση: | Αιμιλία Κονταίου |
| Σειρά: | Διαβάζω Ιστορίες |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, 2015 |
| Σελίδες: | 112 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-618-03-0043-7 |
