Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5-6+ (target 6-10) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Με αυτό το όργανο δε θα γίνεις ποτέ μεγάλος μουσικός. Το ακορντεόν είναι όργανο του δρόμου κι εσύ θα καταντήσεις ένας πλανόδιος.
Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη γράφει για τη δύναμη της τέχνης και τη μουσική που είναι σημαντική όταν είναι αληθινή, απ’ όπου κι αν έρχεται.
Περί τίνος πρόκειται
Ο μεγάλος μουσικός σβήνει και ξαναγράφει νότες στην παρτιτούρα του. Είναι ανήσυχος. Χρειάζεται απόλυτη συγκέντρωση για να τα καταφέρει. Κάτι τέτοιες στιγμές, ο παραμικρός ήχος τον αποδιοργανώνει.
Ο μικρός μουσικός, με το ακορντεόν στους ώμους, παίζει μέσα στη βοή του δρόμου. Οι ήχοι του φτάνουν μέχρι το δωμάτιο του μεγάλου μουσικού. Αντιπαθεί τους πλανόδιους, τη μουσική του δρόμου, αυτή την ασήμαντη μουσική. Την επόμενη μέρα, έξω από το κτίριο της συμφωνικής ακούει ξανά αυτόν τον γνώριμο, αντιπαθητικό, ήχο. Αλλά τώρα τον ακολουθεί παντού, ακόμα και την ώρα που διευθύνει τη μεγάλη ορχήστρα, ακούει την ιστορία του πλανόδιου μουσικού. Καταλαβαίνει ότι έχει αυτό που λείπει από τη δική του. Λέει μια ιστορία. Και αποφασίζει να δει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο…
Εστιάζοντας
Η μουσική είναι ενιαία, αδιάσπαστη, υψηλής εμβέλειας, προσβάσιμη. Όταν είναι αληθινή, αυθεντική, όταν έχει εσωτερική δύναμη. Δηλαδή όταν λέει μια πραγματική ιστορία, που κατατίθεται με ειλικρίνεια, δίχως επιτηδεύσεις. Σε κάθε μορφή τέχνης, όταν δεν λες μια ιστορία, χάνεσαι μέσα σε κατακερματισμένες σκέψεις και η τέχνη σου διασπάται, χάνει την υπαινικτικότητα και την αλήθεια της. Χάνει την κατάνυξη και τη μυσταγωγία της. Κι όταν οι πληγές των παιδικών σου χρόνων σε κλειδώνουν σε παγιωμένες απόψεις, τότε οχυρώνεσαι σε αδιέξοδες γενικεύσεις. Μα αν εγκαταλείψεις εκείνο το παλιό τραύμα, αν αφεθείς να ακούσεις με όλες τις αισθήσεις σου την αληθινή μουσική, τότε μπορεί να κάνεις μέχρι και έναν μικρό πλανόδιο ακορντεονίστα να παίξει στην ορχήστρα σου ως πρώτος και να λάβεις την απόλαυση του δασκάλου που καμαρώνει την επόμενη γενιά.
Αυτές οι σκέψεις στροβιλίζονται στον πυρήνα της ιστορίας της Αλεξάνδρας Μητσιάλη, που πάλι, ξανά και πάντα, γράφει με εσωτερική δύναμη, με αδιαμφισβήτητη λογοτεχνική ποιότητα, μια καλοδουλεμένη ιστορία όπου η μουσική του δρόμου, του πεζοδρομίου και του μετρό συναντά τη μουσική των μεγάλων αιθουσών και των καλογραμμένων παρτιτούρων.
Η ιστορία διαβάζεται με τον μουσικό ρυθμό που διαθέτει, με την ατμόσφαιρα που τη διακρίνει και με την εικαστική εμβέλεια των έργων τέχνης του Σβετλίν Βασίλεβ, ο οποίος μετατρέπει τη λογοτεχνική αιώρηση της συγγραφέα σε μια αίθουσα τέχνης με απολαυστικά εκθέματα που λένε ιστορίες, τις δικές τους, παράλληλα με το κείμενο, ίδιον κάθε σημαντικής συνεργασίας στο εικονογραφημένο βιβλίο. Να στέκονται μαζί οι δυο όψεις, χωρίς να επικαλύπτονται, χωρίς η μία να κάνει επίδειξη δύναμης έναντι της άλλης.
Μια σημαντική ιστορία επειδή λέει μια όμορφη ιστορία, επειδή εξυπηρετεί το πλάνο της ομορφιάς, επειδή εκπληρώνει την εκβολή στην όχθη της καλαισθησίας.
Για αναγνώστες 5-6 περίπου ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Ο μικρός μουσικός |
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάιος 2024 |
| DTP; | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Διορθώσεις: | Θανάσης Κοκολόγος |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 29
|
| ISBN: | 978-618-07-0682-6 |
