Όλοι τον φώναζαν Κοκκινούλη. Ε, δεν το λες και τυχαίο. Αυτός ο μικρούλης λάτρευε πραγματικά το κόκκινο χρώμα. Φορούσε πάντα κόκκινο παντελόνι, πουλόβερ, μπουφάν, παπούτσια. Μα η αγάπη του για το κόκκινο δεν σταματά στα ρούχα. Το έχει τοποθετήσει σε θέση βασιλική σε όλες του τις επιλογές. Τι θα γίνει όταν μεγαλώσει; Μα πυροσβέστης βέβαια. Αρκεί να σκεφτείτε τη στολή και το όχημα του πυροσβέστη για να τον καταλάβετε.
Όσο για την αγαπημένη του γιορτή; Κουίζ: η Πρωταπριλιά, η Πρωτομαγιά ή η Πρωτοχρονιά; Άγιε Βασίλη, να ‘σαι καλά.
Μην τα πολυλογούμε. Στον Κοκκινούλη αρέσει η Κοκκινοσκουφίτσα, το κοκκινιστό και η ντοματοσαλάτα. Για να κοιμηθεί, ξέχνα τα προβατάκια, μετράει αλεπούδες και κοκκινόψαρα. Κι όταν θέλει να παίξει,ο φίλος του ο Ινδιάνος, το Κόκκινο Ζαρκάδι, είναι εκεί για να παίξουν, να φάνε ντοματόσουπα, να ζωγραφίσουν και ίσως να πάνε και μια εκδρομή.
Αποθεωτική της παιδικής φαντασίας η ιστορία του Κοκκινούλη με έναν χαριτωμένο μικρό που λατρεύει το κόκκινο χρώμα να γίνεται ο ήρωας-όχημα που μας συστήνει τα παιδιά με τους φανταστικούς φίλους που μπαίνουν στην πραγματική ζωή, που είναι τόσο αληθινοί όσο τους κάνει η παιδική “πραγματικότητα”, που ζουν με ένταση μέσα από τις φανταστικές τους ιστορίες, που φτιάχνουν Ινδιάνους και τους κάνουν φίλους τους, που τους κουβαλούν παντού μαζί τους, ακόμα και όταν ο μπαμπάς τους χειρίζεται τη ροπή τους στο φανταστικό δίχως να αποκαρδιώνει μα και χωρίς να προωθεί την απόλυτη ενσωμάτωση του φανταστικού στο πραγματικό.
Με μια πανέξυπνη, καλοφτιαγμένη, βραχεία ιστορία, ο συγγραφέας απομυθοποιεί τον “ανησυχητικό” φανταστικό φίλο στα μάτια των γονέων που συχνότατα ιδρώνουν για εκείνη την δεύτερη ζωή του παιδιού τους και παράλληλα φανερώνει μέσα από την ιστορία του Κοκκινούλη την ευεργετική επίδραση στη ζωή, τη φαντασία και την ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός παιδιού αυτών των πλασμάτων (ανθρώπων και ζώων) που ζουν μαζί του.
Πάνω από 60% των παιδιών δημιουργούν έναν τουλάχιστον φανταστικό φίλο κατά τη διάρκεια των πρώτων πέντε ετών, λέει η American Psychological Association. Για να αναπτύξουν και να βελτιώσουν στοιχεία της προσωπικότητάς τους αναπτύσσουν τα παιδιά φανταστικούς φίλους, λέει η Μάρτζορι Τέιλορ (Taylor, M. (1999) Imaginary Companions and the Children Who Create Them. New York: Oxford University Press).
Αριστουργηματική η εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη. Αριστουργηματική. Παίζοντας με τα πινέλα, τις σκιές και το διαφεντεύον κόκκινο χρώμα, δημιούργησε 12 πίνακες ζωγραφικής που φτιάχνουν μια έκθεση ζωγραφικής ζηλευτή. Δε θυμάμαι τόσο ωραία δουλειά της σε άλλο βιβλίο (αν και η μνήμη χάσκει κάποτε).
Δείτε επίσης: Wikipedia- Imaginary Friend
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο Κοκκινούλης |
| Συγγραφέας: | Μάκης Τσίτας |
| Εικονογράφος: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Κάστωρ, Ιούνιος 2006 |
| Επιμέλεια: | Βαγγέλης Παπαδάκης |
| Σελίδες: | 30 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 25,3 |
| ISBN: | 978-960-7906-67-0 |
