Δε ξέρω αν θα μπορούσε να γράψει άλλος ένα έμμετρο παραμύθι με τίτλο “Ο ιπτάμενος δίσκος” και το παραμύθι να αναφέρεται σε έναν από τους βασικότερους προβληματισμούς του στην διατροφή.
Μια μέρα λοιπόν στην κουζίνα, ενώ έλειπε η κυρά-Κατίνα, ακούστηκαν πέντε στεναγμοί. Ήταν μια φρυγανιά που βαρέθηκε καθισμένη στη γωνιά. Ήταν μια πιπεριά καυτερή που ψιθύρισε κάτι για την ανυπόφορη ζωή. Ήταν ένας κύβος ζάχαρη που παραπονιόταν ότι έλιωνε ενώ ζαχάρωνε τους ανθρώπους. Ήταν μια μπουκάλα γάλα…
“Για τους ανθρώπους η κουζίνα
είναι χρήσιμη, είναι φίνα
αλλά όχι βέβαια για μας,
κλαύτηκε ένας γιαρμάς”
Κι ύστερα το τσάι,η πατάτα που τα δάκρυά της τρέχαν βρύση, το καρότο, το μακαρόνι κι ο καφές.
Όλοι παραπονιούνται για τη ζωή στην κουζίνα. Δεν τους προσφέρει τίποτα. Είναι πληκτική. Όλα αναμένουν πότε θα πέσουν σε κάποια κατσαρόλα ή κάποιο τηγάνι και… “έχετε γεια βρυσούλες”. Και τότε εμφανίζεται από το πουθενά ή ίσως απ’ το διάστημα του διαστήματος κάποιου γαλαξία ένας ιπτάμενος δίσκος. Δε θαμπώνει η πειστικότητά του. Δεν τρελαίνει η όψη του. Δεν συνεπαίρνουν τα ταλέντα που ισχυρίζεται πως έχει. Μα ανοίγει ένα τόσο δα παράθυρο, όχι μόνο της κουζίνας, μας της αλλιώτικης ζωής, σε όλα τα τρόφιμα. Κι όσο κι αν τον αμφισβητούν σύσσωμα τα φαγητά, κανείς δε θα το αρνηθεί πάνω του να πηδήξει και στο άγνωστο να ταξιδέψει. Άδολα, ανιδιοτελώς, ο ιπτάμενος δίσκος τα παίρνει μακριά από την πλητική κουζίνα όπου όλα νιώθουν να προσμένουν κάποια χρήση, ένα ακόμα πιο βαρετό τέλος. Τους δίνει μια άλλη ζωή δίχως να τους ζητεί τίποτε.
Θα τους περάσει πάνω από το Αζερμπαιτζάν και τη Ζανζιβάρη, θα τους φτάσει ως τον Κρόνο και τον Άρη. Ώσπου θα φτάσουν σε έναν πλανήτη μακρινό, δίως κατσαρόλες και κουζίνες, με ασχολίες όμορφες πολλές, σχεδόν δύο ντουζίνες.
Σε πρώτη φάση, ως βάση και υπόστρωμα, η διατροφή. Ο πυρήνας του παραμυθιού είναι αφενός η ανία και η ζωή με προδιαγεγγραμένο τέλος, αφετέρου ο από μηχανής θεός που σου αλλάζει τη ζωή. Αυτό το πρόσωπο είναι ένας χρυσός κρίκος που λείπει από πολλών τις ζωές. Σε παίρνει και σε αλλάζει.
Κρατικό βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου για το 2012. Ο Βασίλης Παπατσαρούχας βρίσκει στο κείμενο του Ευγένιου Τριβιζά έναν απέραντο κόσμο δημιουργίας και του δίνει και καταλαβαίνει. Ωραία παχνίδια με το μαύρο, χρωματικές αντιθέσεις περίφημες, ευφάνταστα αντικείμενα (και τρόφιμα), ωραίες γεωμετρίες και φράκταλ καταστάσεις.
Και ασφαλώς μια τέτοια περίφημη δουλειά, προσφέρεται εξαιρετικά για θεατρική παράσταση. Πολλοί νηπιαγωγοί τρέχουν προγράμματα διατροφής. Αλλά και τέτοια να μην τρέχουν, σίγουρα η διατροφή προσφέρει ένα υπέροχο βήμα για καλοκαιρινή γιορτή στο νηπιαγωγείο. Για τους ρόλους και τα πρόσωπα έχει φορντίσει ο Ευγένιος Τριβιζάς με τα στιχουργήματά του (έμμετρα, ρίμες). Εσείς προσαρμόστε, φτιάξτε ευφάνταστες στολές με τα παιδιά με βάση και την εικονογράφηση του Β. Παπατσαρούχα και διαπρέψτε. Θα γελάσετε και ζωή θα αλλάξετε πάνω σε έναν ιπτάμενο δίσκο.
Ιπτάμενος δίσκος
Θεατρικό έργο
Ρόλοι (24)
Κυρά Κατίνα
Φρυγανιά
Πιπεριά
Κύβος Ζάχαρη
Γάλα
Γιαρμάς
Τσάι
Πατάτα
Καρότο
Μακαρόνι
Καφές
Πιπέρι
Αβγό μελάτο
Λάχανο
Λαχανάκια Βρυξελλών (2-3)
Ιπτάμενος δίσκος
Ροζ ρινόκερος
Βουβάλι
Κουνέλια (2)
Τράγος
Αστρονόμος
Προσθέτετε ή αφαιρείτε κατά το δοκούν και αναλόγως των αναγκών της ομάδας σας.
Δείγμα στίχων από το βιβλίο
“Τι τα γυρεύεις; Τι τα θες;
Στέναξε στο καφεκούτι ο καφές.
Αυτά έχει η παλιοζωή,
είναι όμως, φίλοι μου ντροπή!
Ντροπή και φρίκη!
Προτού κάνεις διαθήκη,
να σε ψήνουνε στο μπρίκι,
να σε κάνουν καπουτσίνο
φραπέ ή φραπουτσίνο!”
ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2012
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΒΓΕ 2012 καλύτερης εικονογράφησης βιβλίου
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο ιπτάμενος δίσκος |
| Συγγραφέας: | Ευγένιος Τριβιζάς |
| Εικονογράφηση: | Βασίλης Παπατσαρούχας |
| Σχεδιασμός εξωφύλλου: | Αλέξης Κυριτσόπουλος |
| Σειρά: |
Παραμύθια Ντορεμύθια |
| Επιμέλεια έκδοσης: | Μαρία Κουτσιούμπα |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, (α’ έκδοση Δεκέμβριος 2011, 6.000 αντίτυπα) |
| Σελίδες: | 88 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 29 |
| ISBN: |
978-960-501-643-2
|
