“Η ιστορία της εκπαίδευσης είναι γεμάτη από ηρωικούς δασκάλους και δασκάλες με όνειρα στα μάτια που το κεφάλι τους έγινε καζάνι μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο έχει ξεχάσει πως δε διδάσκει γνώσεις αλλά παιδιά”, γράφει στο τέλος του νέου της βιβλίου η Σοφία Μαντουβάλου. Η συγγραφέας δηλώνει -και το αποδεικνύει μέσω των βιβλίων της- συνεργός στην επιχείρηση “Δημοκρατία στην εκπαίδευση με χιούμορ και φαντασία”. Και στα βιβλία της κλείνει τα όνειρά της για μια δημιουργική εκπαίδευση όπου η ισότητα, η ελευθερία και η δικαιοσύνη είναι υποχρέωση και δικαίωμα μαθητών και δασκάλων. Από τις επισκέψεις της στα σχολεία, διαπιστώνει με χαρά πως όλο και περισσότεροι δάσκαλοι… πετάνε!
Ο Αργύρης Χρυσός, ο δάσκαλος της ιστορίας, είναι από αυτούς που ευτυχώς πετάνε! Κυριολεκτικά και μεταφορικά. “Τηλεγραφόξυλο”, “Λελεκάνος’ “Ψηλοτάβονος” στο ανάστημα, αλλά και δάσκαλος με όραμα και όνειρα. Ένα από τα όνειρά του είναι να γίνουν οι μαθητές του ονειροπόλοι, οι πιο χαρούμενοι, οι πιο υπεύθυνοι μαθητές του σχολείου. Από την πρώτη κιόλας μέρα, μέσα από παιχνίδια και συζητήσεις, προσπαθεί να γνωρίσει τους μαθητές του, να τους καταλάβει και να τους βοηθήσει να γνωρίσουν κι αυτοί καλύτερα τον εαυτό τους, τις κλίσεις, τα ταλέντα και τα όνειρά τους. Βάζει στόχο να τα μάθει να δουλεύουν σαν ομάδα και να τους κάνει να καταλάβουν ότι η σκέψη είναι η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου. Για τον Αργύρη Χρυσό δεν υπάρχουν “καλοί” και “κακοί” μαθητές. Όλοι οι μαθητές, αλλά και οι δάσκαλοι, είναι κακλοί. Με τις μεθόδους του και τα μυστικά του συμβόλαια καταφέρνει να περιορίσει τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας και να μάθει στα παιδιά του να αλληλουποστηρίζονται, και να υπερασπίζονται τους μικρότερους, Με την αξιοποίηση της τεχνολογίας “ταξιδεύουν” στον κόσμο και τον ανακαλύπτουν. Αλλά ταυτόχρονα παίζοντας με την πλαστελίνη της γλώσσας, την ποίηση και διαβάζοντας βιβλία, μαθαίνουν να αγαπούν τη λογοτεχνία. Κι όταν στο τέλος της χρονιάς η διευθύντρια θα περάσει από την Ει για να αποχαιρετίσει τα παιδιά, θα μείνει στήλη άλατος από την έκπληξη, βλέποντας μπροστά στα μάτια της δάσκαλο και μαθητές, να ψηλώνουν και να ψηλώνουν ώσπου έφτασαν στο ταβάνι και τα κεφάλια τους χάνονταν μέσα στα όνειρα.
“Σύννεφα με παντελόνια… σύννεφα με φουστάνια”‘
Περιττεύει να σας πούμε πόσο μας άρεσε αυτό το βιβλίο. Είναι καλογραμμένο, έξυπνο, με χιούμορ και ευαισθησία. Αλλά κυρίως είναι ένα βιβλίο που μέσα από τους ζωντανούς διαλόγους του καταφέρνει να μεταφέρει στο χαρτί την οπτική τόσο του δασκάλου, όσο και των μαθητών. Όντας εν ενεργεία εκπαιδευτικοί, διαβάζοντάς αυτό το βιβλίο νιώσαμε σαν να περνάει μπροστά από τα μάτια μας μια ολόκληρη σχολική χρονιά. Όσα γράφονται, αλλά και όσα διακριτικά αλλά εύστοχα υπονοούνται, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι προϊόν υποκλοπής από κάποια σχολική τάξη! Κι όταν ρωτήσαμε τη συγγραφέα πως το κατάφερε αυτό, η Σοφία Μαντουβάλου μας απάντησε με απόλυτη φυσικότητα: “Γιατί εγώ δεν υπήρξα μαθήτρια;” Οι σπουδές της στην Εξελικτική Ψυχολογία αλλά και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία, αλλά και η τριακονταετής θητεία της στην εκπαιδευτική τηλεόραση του Υπουργείου Παιδείας μαζί με τη συγγραφική της δραστηριότητα την κράτησαν σίγουρα κοντά στην εκπαίδευση. Όμως για να μπορεί να αποτυπώνει με τέτοιο τρόπο τα οράματα και τις αγωνίες ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού δεν αρκούν τα παραπάνω. Χρειάζεται πραγματική αγάπη για το δάσκαλο και το έργο του.
Το προτείνουμε όχι μόνο σε παιδιά και νέους αλλά και σε γονείς και εκπαιδευτικούς!
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο δάσκαλος με τα όνειρα στα μάτια |
| Συγγραφέας: | Σοφία Μαντουβάλου |
| Εξώφυλλο: | Ίρις Σαμαρτζή |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Φεβρουάριος 2015 |
| Μέγεθος: | 14 X 21 |
| Σελίδες: | 309 |
| ISBN: | 978-960-16-5490-4 |
