Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 10+ (target 11-17) – Λογοτεχνία για προεφήβους και εφήβους
Κι είναι μια χώρα μακρινή
στα σύνορα της σκοτεινιάς
γυμνή από φέγγος λυχναριού
Αριστοφάνη, Όρνιθες
Η Αγγελική Δαρλάση επιστρέφει με τη συνέχεια των Ονειροφυλάκων και ολοκληρώνει εντυπωσιακά μια τριλογία που ήδη είναι κλασική.
Περί τίνος πρόκειται
“Πάντα το σκοτάδι είναι πολύ πιο βαθύ λίγο προτού χαράξει“. Αυτό είναι αλήθεια. Για την ώρα, η Χώρα των Ονειροφυλάκων δέχεται ανελέητες επιθέσεις από τους Ονειροκτόνους που έχουν εισβάλει, παρότι είχαν οριστικά νικηθεί, όπως λεγόταν, στην προαιώνια μάχη τους με τους Ονειροφύλακες. Αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Τώρα η κατάσταση μοιάζει πολύ δύσκολη έως απελπιστική. Η χώρα δεν θύμιζε σε τίποτα τη λαμπερή πολιτεία που ήταν κάποτε. Χαλάσματα και ερείπια παντού. Ακόμη κι ο φάρος των ονείρων μοιάζει να κινδυνεύει.
“Εγώ πάλι, νομίζω ότι αν κάποιος δε θέλει να σωθεί, τότε ό,τι κι αν κάνεις είναι μάταιο. Και δε νομίζω ότι είναι και πολλοί αυτοί που κοιμούνται και ξυπνάνε με μόνη έγνοια τους να σώσουν τον κόσμο. Και στο κάτω κάτω, γιατί να μας νοιάζει; Αυτός είναι ο κόσμος μας μας”. Κάποιοι Ονειροφύλακες επισκέπτονται τις Χώρες των Ανθρώπων. Μα κι εκεί τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Οι άνθρωποι, ακόμα και εκείνοι που δεν περίμενες, έχουν ξεμείνει από όνειρα και εκείνα που τους έκαναν ανθρώπους, όσα αποτελούν την ανθρωπιά, έχουν πια θαμπώσει.
“Ήρθαμε στις Χώρες των Ανθρώπων για χάρη των ονείρων. Όμως έπιασαν τον Βίκτωρα, είναι στη φυλακή. Κι η Χώρα των Ονειροφυλάκων κινδυνεύει. Τα όνειρα των ανθρώπων κινδυνεύουν να χαθούν για πάντα. Ούτε καν αυτό δε σε νοιάζει;”
Ο κόσμος σιγοβράζει πια πάνω σε μια δυστοπία. Χωρισμένος σε κοινωνικές ομάδες, γκετοποιημένοι αναλόγως της θέσης τους, χαμένοι μέσα σε έναν δαιδαλώδη κόσμο, που αιμορραγεί, σαν ζώο δαγκωμένο από αγρίμια μεγαλύτερα, δω κι εκεί. Όποιος είναι διαφορετικός, όποιος δεν ανήκει στον σωρό, είναι κι αυτός στο περιθώριο, εκτός κοινωνικής αποδοχής και καταξίωσης.
Η Έρση, εκείνη η απόκληρη με τα αδύναμα φτερά, που κάποτε όρθωσε το ανάστημά της, που ονειρεύτηκε τα δικά της όνειρα κόντρα σε κάθε κανόνα και προσδοκία, δεν θυμάται πια τίποτα από εκείνο το παρελθόν, μοιάζει μια άλλη. Αλλά ένα βιβλίο και η ίδια η ζωή, θα φέρει ξανά την πραγματικότητα και την αλήθεια μπροστά της. Και τώρα, θα μπορέσει μαζί με τους φίλους της να σώσουν τον κόσμο, έναν κόσμο όπου όλοι θα μπορούν να ονειρεύονται;
Εστιάζοντας
“Νέα απειλή πανδημίας. Για προληπτικούς λόγους οι κάτοικοι της υπό επιτήρηση περιοχής ορίζεται να μείνουν εντός της οικίας τους. Απαγορεύονται οι άσκοπες μετακινήσεις και θ’ ακολουθήσει νέα οδηγία για τυχόν εξαιρέσεις”
Δε μου έκανε εντύπωση. Αυτή ήταν πλέον η κανονικότητά μας. Κάθε τόσο μια νέα απειλή έκανε την εμφάνισή της, άλλοτε κάποια επικείμενη φυσική καταστροφή, άλλοτε ένας νέος ιός ή και μια νέα πανδημία. Κι αναλόγως της απειλής, άλλοτε μας καλούσαν να μείνουμε σπίτια μας κι άλλοτε να τα εγκαταλείψουμε.
Μια καλοχορδισμένη, υψηλής συνοχής, δυστοπία, οργουελικά δυσμενής, αλλά επικαιροποιημένη, με κοινωνικούς διαχωρισμούς, αυταρχικές εξουσίες, ανθρώπους χαμένους στο πλήθος, μαζοποιημένους, απόκληρους και πλήθος αλληγοριών και παραλληλισμών, με αποστάγματα που έρχονται από τις πρώτες δύο ιστορίες των Ονειροφυλάκων, αλλά προσλαμβάνουν υλικό από το σήμερα και το μεταβολίζουν στο μέλλον που απειλεί ότι έρχεται αλλά είναι ήδη εδώ.
Η Δαρλάση σχηματοποιεί και διασχίζει έναν χωροχρόνο άδειο από όνειρα, άδειο από κοινωνική συνοχή και εκείνη τη σπίθα που πυρπολεί την επιθυμία να μην παραδοθείς άνευ όρων πριν δώσεις μια άξια, αδιανόητη μάχη, όρθιος κι αδάμαστος, με το λίγο. Ζωή χωρίς όνειρα, ζωή χαμένη, μισή.
Οι αντιστοιχίες και τα μοτίβα που εκπροσωπούν οι χαρακτήρες και ο κόσμος που έχει στήσει η Δαρλάση είναι προφανείς. Το τρίτο μέρος των Ονειροφυλάκων είναι πολιτικοκοινωνικά διεισδυτικό, συναρμοσμένο με το παγκόσμιο παρόν, συμβατό με μια νιότη που αναζητά απαντήσεις και κουράγιο μέσα στην εξωραϊσμένη ομοιομορφία, νοτισμένη με υποτιθέμενη ελευθερία. Ως μυθιστόρημα, στέκει αυτόνομο μέσα σε μια τριλογία, ενώ παράλληλα, διαμπερές και διάφανο, την ολοκληρώνει κινηματογραφικά. Διαδοχικές σεκάνς, στήνουν ένα ανεπανάληπτο λογοτεχνικό, υπερρεαλιστικό σχόλιο πάνω στην εξουσία, την αντίσταση, τη μνήμη που σβήνει, την αλήθεια που είναι μη λήθη, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη, την πεποίθηση ότι δεν ξεμείναμε από καύσιμη πίστη. Αυτό το αφοπλιστικό ψυχογράφημα που έφτιαξε η συγγραφέας με τους Ονειροφύλακες για τους ανθρώπους συνθέτει και εκπέμπει ένα επίκαιρο μήνυμα: “Δεν είχαμε όμως άλλη επιλογή από το να προχωρήσουμε“. Όταν αμφισβητείς τη θέσφατη αλήθεια, που συχνά κατασκευάζεται για να διατηρεί τις σκιές όπως σε γαλούχησαν, πρέπει να βρεις το θάρρος να προχωρήσεις μέχρι το τέλος. Να βγεις έξω από τη ζώνη ασφαλείας σου, έξω από τον βολικό σου προσωπικό χώρο και να κοιτάξεις τη ζωή ως ολότητα και υπόθεση όλων.
Εύρυθμο, με χαρακτήρες που εντυπώνονται και εισχωρούν στην αναγνωστική παλέτα και εμβαθύνουν στην ψυχοσύνθεσή τους, δίχως μεγαλόσχημα διδάγματα, μα με πρόκληση ελευθερίας σκέψης, που βρίσκουν απαντήσεις στα προσωπικά και συλλογικά αδιέξοδα, που αναζητούν το ανάστημα να σταθούν απέναντι στον μισανθρωπισμό που τους απειλεί και να τον διαχειριστούν.
Έχει ήδη χιλιάδες αναγνώστες η ιστορία των Ονειροφυλάκων, τώρα υπάρχει ένα ακόμα λόγος να το διαβάσουν κι άλλοι.
Για αναγνώστες από 10 περίπου ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Ονειροφύλακες - Ο γυρισμός (Ονειροφύλακες, βιβλίο 3) |
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφηση Εξωφύλλου: | |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάρτιος 2025 |
| Διορθώσεις: | Αντωνία Κιλεσσοπούλου |
| Υπεύθυνη έκδοσης: | Υβόνη Καρύδη |
| Σελίδες: | 240 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-618-07-1062-5 |
