Υπάρχουν πολλές μορφές οικογένειας. Με μπαμπά και μαμά, χωρίς μπαμπά, χωρίς μαμά, μόνο με γιαγιά και παππού, με μαμά και μπαμπά που ζούνε χωριστά, μόνο με μαμά, μόνο με μπαμπά, με μαμά και μπαμπά που γνώρισαν το παιδί λίγο αφότου γεννήθηκε (υιοθεσία), με μαμά και μπαμπά που πιστεύουν σε άλλο θεό και έχουν άλλα ήθη και έθιμα, με μαμά ή μπαμπά με κάποια αναπηρία. Υπάρχουν επίσης οικογένειες με δυο μαμάδες ή και δυο μπαμπάδες.
Όλες τις οικογένειες, όλες τις μορφές τους τις καταγράφει η Κατρίνα Τσάνταλη στο βιβλίο της Οικογένεια είναι… Γιατί όλα τα παραπάνω είναι οικογένεια. Αρκεί να σημαίνουν για το παιδί αγάπη και ασφάλεια, φροντίδα και χαρά.
Με ένα λιτό, τρυφερό, δωρικό, στέρεο, αδιαπραγμάτευτο μοτίβο λέξεων που επιστρέφει σελίδα παρά σελίδα, η συγγραφέας αποτυπώνει δώδεκα (ελπίζω να μέτρησα σωστά) διαφορετικές συνθέσεις οικογενειών ξεκαθαρίζοντας εμφατικά ότι πάνω από ιδεοληψίες, ανθρώπινες προσεγγίσεις και εμμονές, είναι η αγάπη, η ασφάλεια, η μεγάλη αγκαλιά προς όλα τα παιδιά, παιδιά που μεγαλώνουν στην κλασική δομή οικογένειας και παιδιά που μεγαλώνουν σε διαφορετικές δομές και για αρκετά χρόνια γνώρισαν και εξακολουθούν να γνωρίζουν ένα απροσδιόριστης έντασης και σκληρότητας μπούλινγκ, μια αχρείαστη μα ιδιαιτέρως επιζήμια ετικετοποίηση που τα οδηγεί στην περιθωριοποίηση, την απόρριψη, που τα συμπιέζει και συνθλίβει τις δυνατότητες και την κοινωνική τους έκταση και συνδιαλλαγή, που τα θέτει αυτομάτως σε θέση άμυνας ενεργοποιώντας μηχανισμούς συνθηκών πολέμου.
Όχι! Ό,τι κι αν πιστεύετε για αρσενικά και θηλυκά στη φύση, για γιν και γιανγκ, για ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους, ορφανά και εγκαταλειμμένα, ασυνόδευτα και διεμφυλικούς, κρατήστε τα για τον εαυτό σας, αγαπημένοι φίλοι. Έχετε δικαίωμα να πιστεύετε ό,τι μα ό,τι θέλετε. Αλλά οι κοινωνίες, οι σύγχρονες κοινωνίες, που έχουν αξίες, οφείλουν να υπερβούν προσωπικές απόψεις και να προστατεύσουν μέχρι και την τελευταία ψηφίδα του μωσαϊκού τους. Και όλα τα παιδιά ανήκουν πρωτίστως στις κοινωνίες, όχι στις οικογένειές τους.
Η Κατρίνα Τσάνταλη, όχι μόνο ορθότατα συμπεριλαμβάνει όλες τις μορφές οικογένειας, αλλά τις θέτει σε απόλυτη ευθεία, στην ίδια γραμμή εκκίνησης, και όχι σε ένα μοτίβο “α, υπάρχουν επίσης και αυτοί, ας μην τους χλευάζουμε” όπως προβοκατόρικα έκανα εγώ παραπάνω.Η συγγραφική απλότητα και τόλμη της προσφέρουν ένα χέρι κοινωνικής αποδοχής σε όλα τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Με την εικαστική συνδρομή του εξαίρετου εικονογράφου Κώστα Θεοχάρη απονέμει δικαιοσύνη, αγάπη και ανοίγει το μεγάλο τετράδιο των συζητήσεων όπου ο καθένας θα μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει αλλά κανείς δε θα μπορεί να αρνηθεί την αγάπη προς κάθε, μα κάθε παιδί.
Μεγάλο credit σε δημιουργούς και εκδότες για αυτό το βιβλίο που θα προστατεύσει μια σεβαστή μερίδα ανθρώπων από τον αποκλεισμό και θα ανοίξει την πόρτα για εκπροσώπηση σε άλλα παιδικά βιβλία, λογοτεχνικά και μη.
Εκδόσεις Διόπτρα.
Διακρίσεις
Το Soundtrack του βιβλίου
To Waltz Ton Mation – The Waltz of the Eyes
Percy Faith All Alone Am I Instrumental
They Call Me Trinity – Instrumental Version – Juan Antonio Toledano Fernández
Μανούλα μου- Μάνος Χατζιδάκις – Λάκης Παππάς
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Οικογένεια είναι… |
| Συγγραφέας: | Κατρίνα Τσάνταλη |
| Εικονογράφηση: | Κώστας Θεοχάρης |
| Εκδόσεις: | Διόπτρα, Οκτώβριος 2020 |
| Επιμέλεια: | Λύντη Γαλάτη |
| Προσαρμ. εξωφ.: | Ηλίας Σούφρας |
| Σελίδες: | 50 |
| Μέγεθος: | 24,5 Χ 24,5 |
| ISBN: | 978-960-653-188-0 |
