Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ — Λογοτεχνία για ενήλικες
Ήταν ένας Δεκέμβρης με κοράκια. Κανείς τους δεν είχε δει ξανά τόσα πολλά, να συγκεντρώνονται σε μαύρα σμήνη στα περίχωρα της πόλης κι έπειτα να εισβάλλουν, να περιφέρονται καμαρωτά στους δρόμους με τα κεφάλια ψηλά και, όλο θράσος, να κάθονται σε όποιο ύψωμα τους έκανε κέφι, να θηρεύουν ό,τι ήταν πια νεκρό ή να ρίχνονται πονηρά σε ό,τι έμοιαζε φαγώσιμο στους δρόμους, μέχρι να κουρνιάσουν τη νύχτα στα μεγάλα, γέρικα δέντρα γύρω από το μοναστήρι.
Η Κλερ Κίγκαν καθηλώνει αναγνώστες, κριτικούς, τις ίδιες τις ιστορίες.
Περί τίνος πρόκειται
1985. Νιου Ρος, Ιρλανδία. Ο αυτοδημιούργητος Μπιλ Φέρλονγκ πουλά κάρβουνα, τύρφη, ανθρακίτη, ξυλάνθρακα, κούτσουρα, μπρικέτες, προσανάμματα, φιάλες υγραερίου. Χειμωνιάζει, έρχονται Χριστούγεννα. Έχει πολλή δουλειά τώρα. Ζει με τη γυναίκα του, την Αϊλίν, και τις πέντε μαυρομάλλες, λευκόδερμες, σαν τη μαμά τους, κόρες τους. Η Καθλίν, η Τζόαν, η Σίλα, η Γκρέις, η Λορέτα.
“Κάποια βράδια, ξαπλωμένος δίπλα στην Αϊλίν, ο Φέρλονγκ σκεφτόταν ξανά και ξανά μικρά πράγματα σαν κι αυτά. Άλλες φορές, όταν μια κουραστική μέρα γεμάτη κουβάλημα είχε φτάσει στο τέλος της ή όταν ένα σκασμένο λάστιχο τον είχε αφήσει να περιμένει μούσκεμα στην άκρη του δρόμου, επέστρεφε στο σπίτι , έτρωγε ένα πιάτο φαΐ κι έπεφτε νωρίς για ύπνο, κι έπειτα ξυπνούσε μες στη νύχτα, νιώθοντας την Αϊλίν να κοιμάται βαριά πλάι του- και τότε έμενε ακίνητος, με το μυαλό του να κάνει κύκλους, ανήσυχος, μέχρι να αποφασίσει να κατέβει τελικά κάτω να βάλει να βράσει το νερό για το τσάι”.
Τώρα είχε αφοσιωθεί στην οικογένειά του και να φροντίζει τα κορίτσια του. να τα καμαρώνει και να μην ασχολείται με το τι περιμένει ο ένας κι ο άλλος από εκείνος, γιος ο ίδιος μιας υπηρέτριας που έμεινε έγκυος στα δεκάξι της, μα δεν την πέταξαν έξω από το σπίτι όπως συνήθως συνέβαινε με τις μικρές εγκυμονούσες.
Παραμονή Χριστουγέννων. Ο Μπιλ Φέρλονγκ κάνει την τελευταία του παράδοση στο μοναστήρι που φέρεται ότι εκπαίδευε και προστάτευε κορίτσι απροστάτευτα, παρατημένα, αλλά κατά βάση φιλοξενούσε κορίτσια ζωηρά, αμφιβόλου ηθικής που προσπαθούσαν να εξιλεωθούν πλένοντας λεκέδες από βρόμικα σεντόνια, δουλεύοντας ως τα ξημερώματα. Κι άλλα πολλά είχαν ακουστεί για αυτό το μοναστήρι, για τα ξώγαμα αυτών των κοριτσιών που έφευγαν για πλούσιες οικογένειες στην Αμερική και την Αυστραλία, ενώ αυτές, οι χαλαρών ηθών κοπέλες, έμεναν πίσω δουλεύοντας σκληρά στο πλυντήριο του μοναστηριού.
Ο Φέρλονγκ βλέπει πράγματα που τον τραντάζουν. Αρχικά, ανακαλύπτει κορίτσια που προφανώς έχουν υποστεί κακοποιήσεις. Και ακολούθως, οι ανακαλύψεις του γίνονται όλο και πιο ακραίες, όλο και πιο επώδυνες. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο Μπιλ Φέρλονγκ αποφασίσει να εγκαταλείψει την ήσυχη οικογενειακή του ζωή και να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο, κόντρα στην ένοχη σιωπή που κυκλώνει τα πάντα.
Εστιάζοντας
Το τελευταίο πλυσταριό της Μαγδαληνής έκλεισε στην Ιρλανδία το 1996. Για πάνω από δύο αιώνες, από το 1765 που ξεκίνησε αυτή η πρακτική, πάνω από δέκα χιλιάδες κορίτσια, γκαστρωμένα από βιαστές, από συγγενείς, από τους ίδιους τους πατεράδες τους, άτακτες για την κοινωνία και ανήθικες, διωγμένες από τους άντρες ή τους εραστές τους, παραβατικές και μιαρές, φυλακίστηκαν και ταπεινώθηκαν με διάφορους τρόπους σε αυτά τα μοναστήρια. Πάνω από εννέα χιλιάδες βρέφη πέθαναν σε αυτά τα ιδρύματα ή δόθηκαν για υιοθεσία σε πλούσιες οικογένειες της περιοχής ή άλλων χωρών. Η φάμπρικα ήταν καλά στημένη. Η βιτρίνα ήταν φιλανθρωπία και επανένταξη στην κοινωνία. Στην πραγματικότητα, τα κορίτσια αυτά εργάζονταν αμέτρητες ώρες όρθιες στα πλυσταριά, χωρίς αμοιβή, χωρίς να μπορούν να φύγουν. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, τα χαρακτήρισε το 2013 τη ντροπή της Ιρλανδίας.
Η Κλερ Κίγκαν με λιτή, λεπτοδουλεμένη γραφή, με σαγηνευτική απλότητα και απαλότητα, δημιουργεί μια μοναδικής ατμόσφαιρας και κλιμακούμενης συναισθηματικής έντασης αφήγηση, που καθηλώνει. Στήνει το ιστορικό, το πλήρες χωροχρονικό της σκηνικό, θεμελιώνει έναν ήρωα σε όλη του την ολότητα, έχοντας οικοδομήσει όλη του τη ζωή, έναν απλό άνθρωπο, οικογενειάρχη, και τον οδηγεί βήμα-βήμα προς τη συνειδητοποίηση της τοπικής ντροπής, της ένοχης σιωπής όλων των τακτοποιημένων και ευυπόληπτων, εις βάρος των αμαρτωλών αγκαθιών της κοινωνίας. Ο λιγομίλητος, εσωστρεφής, Μπιλ οδηγείται σε μία εσωτερική ηθική σύγκρουση για το αν θα εμπλακεί σε όσα διαπιστώνει γύρω του, αν θα μπει απέναντι στη σιωπή, στην κυρ-Παντελίδικη νοοτροπία που κυριαρχεί. Τα μικρά πράγματα που απασχολούσαν το κεφάλι του ως τότε, σιγά σιγά μεγαλώνουν και αν για μεγάλο μέρος της κοινωνίας είναι μικρά κι ασήμαντα, στην πραγματικότητα είναι γεγονότα με τεράστιο αντίκτυπο, τεράστιο ηθικό βάρος. Ο ελέφαντας στο δωμάτιο, το μοναστήρι με τα πλυσταριά της Μαγδαληνής, γίνεται για τον ήρωα η σπίθα για να δει το προσωπικό του χρέος, πέρα από τη δική του ζωή, πέρα από τα “κοίτα τη δουλειά σου”, όταν γύρω του μια τέτοια φωτιά καίει.
Εξαίρετη η μετάφραση της Μαριτίνας Ασκητοπούλου, κράτησε μια από τις κορυφαίες πένες του καιρού μας, της Κλερ Κίγκαν, με συνέπεια και σοβαρότητα.
Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Μικρά πράγματα σαν κι αυτά |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Small Things Like These |
| Συγγραφέας: | |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Νοέμβριος 2022 |
| Μετάφραση: | Μαρτίνα Ασκητοπούλου |
| Σελίδες: | 128 |
| Μέγεθος: | 13 Χ 20 |
| ISBN: | 978-618-03-3223-0 |
