Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 6-9) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
“Στα παιδιά που καλούνται να χορέψουν με τα κύματα
και σ’ εκείνους που τους κρατούν το χέρι και χορεύουν μαζί τους,
ώσπου να κοπάσει η τρικυμία”
Από το βιβλίο
Ένα αγόρι, ο Ζήσης ονειρεύεται τι θα γίνει όταν μεγαλώσει όπως όλα τα παιδιά. Μουσακάς ή μάλλον μουσικός και ζογκλερ και αστείατρος… Φοράει την αυτοσχέδια στολή του, μια γαλάζια μάσκα και μια κόκκινη μύτη, κρατάει στο χέρι ένα βιολί και είναι έτοιμος για δράση. Χρήσιμα σύνεργα της δουλειάς του, ένα αστειοσκόπιο γύρω από το λαιμό του για να εξετάζει τους ασθενείς και τρία μανταρίνια στις τσέπες της ρόμπας του για να κάνει τα μαγικά του κόλπα.
Στόχος του να διώξει με τον ήχο του βιολιού του τα μαύρα βέλη που κρατούν αιχμάλωτους τους μικρούς ήρωες. Πράγματι τα καταφέρνει περίφημα αφού κι ο ίδιος είναι ένας μικρός ήρωας που δίνει το δικό του αγώνα κάθε μέρα! Το γέλιο είναι η δύναμή του, ακόμη και όταν δε φορά τη στολή του. Το βιολί είναι πάντα εκεί δίπλα του και η αγαπημένη του μελωδία γεμίζει το δωμάτιο με μαγικές εικόνες παρόλο που εκείνος δεν μπορεί να κουνηθεί.
“Η αγαπημένη μελωδία γεμίζει το δωμάτιο μπάλες που κάνουν ζαβολιές, σιντριβάνια σοκολάτας, τσουλήθρες λαχταριστές. Και ζώα. Που σκαρφαλώνουν στο πόδι μου, χοροπηδάνε στην κοιλιά μου, με τραβάνε απ’ το μανίκι. Και τότε μπορώ να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι.”
Το δοξάρι του πετάει σπίθες και σκορπίζει τα μαύρα βέλη αλλά και η ομάδα του τον αποθεώνει καθώς κάνει κόλπα ζογκλερικά με τα μανταρίνια να τα πετά και να τα πιάνει στον αέρα με τρόπο μαγικό. Οι μικροί ήρωες, ο Νικήτας, ο Σωτήρης, η Ελπίδα στα διπλανά κρεβάτια, τον χειροκροτούν με ενθουσιασμό. Όμως είναι φορές που τα Μαύρα βέλη επιστρέφουν και δυσκολεύεται να τα διώξει. Κυριεύουν το λευκό κάστρο των παιδιών και ο φόβος θεριεύει. Δεν είναι μόνος του γιατί έχει δίπλα του άξιους βοηθούς τους γονείς του και η δύναμη του μεγαλώνει. Οι γιατροί του είναι αληθινοί υπερήρωες που φορούν άσπρες ποδιές και γαλάζιες μάσκες είναι πάντα δίπλα του.
Ο Ζήσης γίνεται επτά ετών και τα γενέθλια του τον βρίσκουν στο λευκό δωμάτιο μαζί με τον Σούπερ Σήφη τον καλύτερο του φίλο με τη μαγική κάπα που τους κάνει αόρατους. Ένα άλλο παιδί η Ελπίδα ντυμένη νεράιδα, σβήνει τα πέντε κεράκια των γενεθλίων της μ’ ένα αδύναμο φου… σφίγγει στην αγκαλιά της ένα σκυλί με κρεμαστά αυτιά. Ήταν το δώρο για τα γενέθλια της και ένα μπαλόνι με την ελπίδα να γίνει γρήγορα καλά…
Κάθε μέρα και μια νέα περιπέτεια για το Ζήση… ονειρεύεται την επόμενη μέρα. Το αγόρι μεγαλώνει… κάθε μέρα μετά τη βάρδια στο νοσοκομείο, παίρνει το βιολί, φοράει την κόκκινη μύτη και αναζητά τα χαμόγελα των παιδιών.
Συμφιλιώνεται με το χρόνο που περνά στο λευκό κάστρο και σκαρφίζεται παιχνίδια με τους φίλους του, ανοίγει το Σεντούκι των Παραμυθιών. Μ’ ένα καπέλο γίνεται ο Πήτερ Παν, η φίλη του η Ελπίδα Τίγκερμπελ και το λευκό δωμάτιο εξαφανίζεται. Όλοι μαζί πετάνε με μπαλόνια με προορισμό την χώρα του Ποτέ…
Μια αλληγορική ιστορία, τόσο αληθινή που σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και συγκίνησης. Σε κάνει να δακρύζεις από χαρά για τις όμορφες στιγμές που μεταμορφώνουν ένα γιατρό σε ζογκλερ που με δεξιοτεχνία καταφέρνει να ισορροπήσει πάνω σε τεντωμένο σκοινί, ένα μουσικό που με το βιολί του ρίχνει μαύρα βέλη και ένα νοσοκομείο σε λευκό κάστρο. Μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας για όλα τα παιδιά που περνούν τις μέρες τους στο λευκό δωμάτιο ενός νοσοκομείου, περιμένοντας την ημέρα που θα γυρίσουν σπίτι.
Η εικονογράφηση από τη Francesca Cosanti απογειώνει το κείμενο και δίνει μια φρέσκια πνοή. Προσδίδει μια νότα χαράς και αισιοδοξίας. Πλημμυρίζει με έντονα χρώματα και χρωματιστά μπαλόνια τους λευκούς τοίχους. Η αγάπη σαν μικρό λουλούδι ξετρυπώνει σε κάθε σελίδα και ανθίζει μέρα με τη μέρα και δίνει χρώμα στις γκρίζες ημέρες. Η ελπίδα φωλιάζει στις καρδιές των παιδιών και γίνεται κόκκινο μπαλόνι με σχήμα καρδιάς. Το νοσηλευτικό προσωπικό μεταμφιέζεται άλλοτε σε κλόουν με κόκκινες μύτες και άλλοτε σε ξωτικά με σκούφους. Λουλούδια ξεφυτρώνουν και ντύνουν με χρώμα το λευκό δάσος. Ο χρόνος κυλά και κάθε μέρα είναι μια νέα περιπέτεια. Τα παιδιά παίζουν, χορεύουν, τραγουδούν, μεταμφιέζονται και ζουν σ’ ένα κόσμο παραμυθένιο. Η φαντασία τους γίνεται όχημα για φανταστικά ταξίδια στη χώρα του Ποτέ.
Ένα ιδιαίτερο βιβλίο που σε προκαλεί να το διαβάσεις προσεκτικά και να παρατηρήσεις τις όμορφες εικόνες, για να μη χάσεις ούτε μια λέξη, ούτε μια εικόνα. Η συγγραφέας Γιώτα Αλεξάνδρου καταφέρνει να αγγίξει ευαίσθητες χορδές σε όσους έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις αλλά και σε εκείνους που ούτε καν φαντάζονται τον αγώνα που δίνουν αυτά τα παιδιά κάθε μέρα.
Για αναγνώστες από 5,5-6 περίπου ετών.
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
BOOK SECRET by ELNIPLEX
“Πηγή έμπνευσης της συγκεκριμένης ιστορίας ήταν μια είδηση που άκουσα τυχαία το πρώτο καλοκαίρι της πανδημίας και που με έκανε να βουρκώσω από συγκίνηση κι ελπίδα. Μια νοσοκόμα στη Χιλή, όταν τέλειωνε τη βάρδιά της, έπαιρνε το βιολί κι έπαιζε στους διαδρόμους του νοσοκομείου για τους ασθενείς με Covid-19 αλλά και για τους εξαντλημένους συναδέρφους της.
Την ίδια στιγμή ξεκίνησα να γράφω, έχοντας στον νου μου τα παιδιά που νοσηλεύονται για κάποιο χρονικό διάστημα. Είχα στο παρελθόν επισκεφτεί ως εμψυχώτρια-κλόουν κάποιο νοσοκομείο κι έτσι γεννήθηκε αυθόρμητα η ιδέα ενός μικρού παιδιού, του Ζήση, που το όνειρό του είναι να γίνει μουσικός και ζογκλέρ και αστείατρος”.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να στείλεις σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες;
“Η ζωή μας δεν είναι θάλασσα ακύμαντη. Τις περισσότερες φορές βέβαια τα κύματα είναι μικρά και δεν εγείρουν ανησυχία. Υπάρχουν όμως και φορές που ορθώνονται γιγάντια κι απειλητικά και η τρικυμία φαντάζει χωρίς τέλος. Μήπως τότε, αντί να παλέψουμε με τα κύματα, είναι καλύτερα να χορέψουμε μαζί τους; Να φορέσουμε μια κόκκινη μύτη και να διακωμωδήσουμε τη δύσκολη στιγμή; Να γίνουμε φίλοι με τον Κύριο Χρόνο και να παίξουμε μαζί του ως την άκρη του «λευκού δάσους»; Να απλώσουμε το χέρι και να κρατήσουμε σφιχτά τα χέρια που μας προσφέρονται; Να συνεχίσουμε να αντλούμε χαρά από ό,τι μας ευχαριστεί; Είναι δική μας η επιλογή”.
Με μια ματιά
- Θα συμπληρωθεί με την παρουσίαση του βιβλίου
Το Soundtrack του βιβλίου
Ευανθία Ρεμπούτσικα ~ Carousel
Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου – Όνειρά Μου Παιδικά
Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου – Αξίζει Ν’ Αγαπάς
Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου – Γίνε Μαζί Μου Παιδί
Γιώργος Σταυριανός – Το χαμόγελο του κλόουν
Μάνος Χατζιδάκις ~ Το βαλς των χαμένων ονείρων
Μάνος Χατζηδάκης ~ Η μελαγχολία της ευτυχίας
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί κι ένα όνειρο |
| Συγγραφέας: | Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου |
| Εικονογράφος: | Francesca Cosanti |
| Εκδόσεις: | Ελληνοεκδοτική, Νοέμβριος 2021 |
| Επιμέλεια: | Γιώτα Γκότση |
| Γραφιστική επιμέλεια: | Dtp Ελληνοεκδοτικής Δάφνη Κουλούρη |
| Σελίδες: | 40 |
| Μέγεθος: | 22 Χ 30 |
| ISBN: | 978-960-563-320-2 |
